> Πρόσωπα > Πρόσωπα-Leake > Στράβων

Στράβων

  • Σύμφωνα με τον Στράβωνα η Αχρίδα γειτνίαζε με πολλές λίμνες. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.49)
  • Ο Στράβων αναφέρει ότι η Βέροια ήταν κτισμένη πάνω σε μια πλαγιά του Βερμίου. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.93)
  • Ο Στράβων υποστήριζε πως το ακρωτήρι Δερχί (Derrhı) και το ακρωτήρι Άμπελος (Ampelus) αποτελούσαν ένα και το αυτό. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.120)
  • Ο Πτολεμαίος  και ο Στράβωνας έχουν εσφαλμένα τοποθετήσει την Άκανθο στον Σιγγιτικό κόλπο αντί του Στρυμωνικού. Το λάθος του Στράβωνα και του Πτολεμαίου πρέπει πιθανότατα να προέρχεται από την έκταση της περιοχής της Ακάνθου, η οποία εκτείνεται σε μια μεγάλη απόσταση κατά μήκος της ακτής του Συγγιτικού καθώς και του Στρυμωνικού κόλπου.(Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.148)
  • Ο Στράβων θεωρούσε την Πελαγονία και την Λυγκιστίδα υποδιαιρέσεις της άνω Μακεδονίας αλλά καθώς η πόλη των Στόβων (Stobi) περιγράφεται άλλοτε ως πόλη της Παιονίας και άλλοτε της Πελαγονίας, και τα Στύβερρα άλλοτε ως πόλη της Δευριόπου και άλλοτε της Πελαγονίας και το Βρυάνιο ως πόλη της Δευριόπου κοντά στην Εορδαία και στην Λυγκιστίδα είναι προφανές ότι δεν υπήρχε ακριβής διαχωρισμός των περιφερειών αυτών.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.306-307)
  • Το λιμάνι και το νησί της Ολυμπιάδας είναι πιθανότατα που περιγράφονται στην επιτομή του 7ου βιβλίου του Στράβωνα ότι βρίσκονται κοντά στα Στάγειρα και ονομάζεται Κάπρος, καθώς αυτό είναι το μοναδικό νησί στον Στρυμωνικό κόλπο, εκτός από την Λευθερίδα.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.166-167)
  • Στην επιτομή του 7ου βιβλίου του Στράβωνα, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η λίμνη της Πέλλας μορφοποιείται από ένα “απόσπασμα” ή ένα ρέμα που αποκλίνει από τον Αξιό, η οποία μπορεί να εναρμονιστεί με την πραγματικότητα μόνο αν υποθέσουμε ότι οι πηγές της Πέλλας και του Παλαιόκαστρου απορρέουν από τον Αξιό μέσω των βουνών. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ.289)
  • Ο Λύγκος, πόλις της Ηπείρου,δεν υπάρχει σαν όρος σε αντίγραφα του Στράβωνα ο οποίος αναφέρει μόνο τους Λυγκιστές, και ο εθνογράφος κάνει προφανώς λάθος.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.311)
  • Η Άρνισσα μοιάζει να ήταν η κοιλάδα του Όστροβου και πιθανόν να ήταν το ίδιο μέρος με τον Βαρνό του Πολύβιου,καθώς το Β ήταν ένα κοινό μακεδονικό πρόθεμα. Για τον Στράβωνα δεν είναι υποχρεωτικό να τοποθετηθεί ο Βαρνός μεταξύ Λύχνιδος και Ηράκλειας, παρόλο που αποκόμισε αυτήν την εντύπωση.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.316)
  • Για αυτό η Πελαγονία κάποτε ή τμήμα της αποτελούταν από τρεις πόλεις και αυτό ίσως το συμπεράνουμε από την προσθήκη της Τριπολίτιδος στο κείμενο του Στράβωνα, ο οποίος δείχνει επίσης, εάν έχω καταλάβει σωστά το νόημα του,ότι μια από τις τρεις πόλεις είχε το ίδιο όνομα, όπως η Άζορος της περαιβικής Τρίπολης.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.318)
  • Πολλά ίχνη αρχαίων κτιρίων της ρωμαϊκής εποχής υπάρχουν για τα οποία υποθέτουν οι ντόπιοι ότι ανήκαν σε μια πόλη που λεγόταν Τρίπολις, μια παράδοση που ταιριάζει με την ύπαρξη μιας Τριπολίτιδας της Πελαγονίας όπως μαρτυρείται από τον Στράβωνα και που δεν έρχεται σε αντίθεση με την ταυτότητα της Τρίπολης με την πόλη Πελαγονία του Λίβιου, καθώς είναι πολύ εύκολο να κατανοηθεί ότι, μετά την παρακμή των δύο πόλεων της Τριπολίτιδας, (και ο Στράβων επιβεβαιώνει ότι όλες οι πόλεις στον Εριγώνα, συμπεριλαμβανομένων και των Στύβερρων, ήταν ερείπια στην εποχή του), η πόλη που επέζησε ίσως έγινε γνωστή με το όνομα Τρίπολις, επειδή σχηματίστηκε από τις τρεις προηγούμενες πόλεις, και ότι ήταν επίσης συχνά γνωστή με το όνομα της περιοχής, Πελαγονία.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.320)
  • Εάν ο Στράβων έχει δίκαιο να θεωρεί τις Αλκομενές ως μια πόλη στον Εριγώνα, η τοποθεσία της φαίνεται να ήταν πάνω από το Βρυάνιο, επειδή κάτω από αυτήν την πόλη ή ανάμεσα σε αυτήν και στην συμβολή του Εριγώνα με τον Αξιό, το Συνοπτικό Οδοιπορικό  δείχνει ότι πρέπει να τοποθετήσουμε τον Ευριστό και την πόλη των Στόβων. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.322)
  • Ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης και ο Στράβων συμφωνούν ότι η χερσόνησος της Ακτής αποτελείται από πέντε πόλεις με τα ονόματα Δίον, Θύσσος, Κλεωναί, Ακρόαθος ή η πόλη Ακρόθωοι και Ολόφυξος. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ.149)
  • Ο Στράβων μάλιστα, στην Επιτομή του, φαίνεται να υποθέτει ότι η Άκραθος βρίσκεται στην κορυφή του όρους Άθω, αλλά για κάθε άτομο που έχει δει το Όρος, η υπόθεση αυτή δεν θα μπορούσε να φαίνεται πιστευτή. Αυτοί οι παραλογισμοί είναι καταφανείς στον Στράβωνα καθώς η περιγραφή της κορυφής είναι ορθή και πειστική.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ.150 )
  • Ωστόσο, όλοι συμφωνούν στο να προβάλλουν το Δίον ως την κοντινότερη πόλη στον ισθμό, άποψη με την οποία και ο Στράβων συμφωνεί απαριθμώντας έτσι τις πόλεις της Ακτής- Δίον,Κλεωναί,Θύσσος,Ολόφυξος,Ακρόθωοι. Σε αυτή την περίπτωση, αν γίνει αποδεκτό ότι το Βατοπέδι και ο Αρσανάς του Χιλανδαρίου αποτελούσαν αρχαίες τοποθεσίες και αν εμπιστευτούμε τη διάταξη της ονομασίας του Σκύλακα, η οποία προς το παρόν δεν είναι αντίθετη προς τη μαρτυρία των ιστορικών ή του Στράβωνα, εφόσον όλοι παραλείπουν τη Χαραδρία, ότι η τελευταία τοποθεσία είναι η Ολόφυξος και αυτή του Βατοπεδίου είναι η θέση της Χαραδρίας. Όσον αφορά το Θύσσο και τις Κλεωναί, το ένα από αυτά εμφανίζεται να έχει καταλάβει κάποια τοποθεσία κοντά στη Ζωγράφου, ή στο Δοχειάρι και το άλλο στο Ξηροποτάμι. Είναι αδύνατον όμως, να φτάσουμε σε  ένα συγκεκριμένο συμπέρασμα, εκτός και αν θεωρήσουμε τον περίπλου του Σκύλακα ως τη πιο βαρυσήμαντη πηγή σε σχέση με τις άλλες. Ο Ηρόδοτος και ο Στράβωνας φαίνεται να τοποθετούν τις Κλεωναί στην δυτικότερη τοποθεσία, ενώ ο Θουκυδίδης που συμφωνεί με τον Σκύλακα, δίνει αυτή τη τοποθεσία στο Θύσσο. Σε αυτή την περίπτωση το Ξηροποτάμι καταλαμβάνει την τοποθεσία της Κλεωναί και ο Θύσσος βρίσκεται κοντά στο Δοχειάρι ή στη Ζωγράφου. Η ανακάλυψη κάποιας επιγραφής, θα συντελούσε σημαντικά στο να διασαφηνιστεί το ερώτημα σχετικά με τις αρχαίες τοποθεσίες της Ακτής. ( Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 150-152 )
  • Στη χερσόνησο της Παλλήνης υπήρχαν οχτώ πόλεις, κατά τη διάρκεια της περσικής εισβολής, με την ακόλουθη διάταξη παραλιακά από την Όλυνθο προς το Θερμαϊκό κόλπο: Ποτίδαια, Άφυτος, Νεάπολη, Αιγαί, Παλιούρι, Σκιώνη, Μένδη, Σάνη. Από αυτά όπως προκύπτει και από άλλους συγγραφείς, και κυρίως από τον Στράβωνα οι κυριότερες πόλεις, εκτός από την Ποτίδαια, ήταν η Άφυτος,η Mένδη, η Σκιώνη και η Σάνη.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 155)
  • Ο Λίβιος φαίνεται να χρησιμοποιεί τη λέξη Μακεδονία με το ίδιο νόημα που ο Στράβωνας μας ενημερώνει ότι κάποιες φορές αναφερόταν συγκεκριμένα στην έκταση της μέχρι το κανάλι της Κέρκυρας. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.326)
  • Ο Σκύλακας και ο Στράβων φαίνεται να συμφωνούν ως προς την τοποθέτηση του Ομολίου στη δεξιά πλαγιά του Πηνειού, κοντά στην έξοδο των Τεμπών (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 402)
  • Στην Επιτομή του ο Στράβων μας πληροφορεί ότι στην εποχή του το Κίτρος ήταν το ίδιο μέρος με την αρχαία Πύδνα . ( Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 429)
  • Τα ”καλά σημεία” που έκαναν το Δάτον το αντικείμενο ενός γνωμικού δεν θα υπήρχαν εάν το Δάτον δεν ήταν λιμάνι, όπως παρατηρεί ο Στράβων.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.223-4)
  • Ο Λίβιος, ο Στράβων και ο Πλούταρχος συμφωνούν ότι η σύγκρουση (μάχη της Πύδνας) έλαβε μέρος μπροστά από την Πύδνα, την οποία διέτρεχε ένας μικρός ποταμός και συνόρευε με υψώματα, ιδανικά για υποχώρηση και κάλυψη του ελαφρού πεζικού. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 433)
  • Μέσα από τα περάσματα αυτά που αναφέρουν ο Λίβιος και αργότερα ο Πολύβιος μπορούμε να διαλευκάνουμε την αφάνεια με την οποία ο Στράβων στο ελλιπές του κείμενο, αναφέρεται στη γεωγραφία αυτού του σημείου της Ελλάδας, ονομάζοντας πόλεις, πολύ μακριά η μια από την άλλη, και συγχέοντας την Περραιβία της Τρίπολης, με την Πελαγονία της Τρίπολης, η οποία ήταν σε ογδόντα περίπου μίλια απόσταση. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.340)
  • Από μια σύγκριση μεταξύ Αππιανού και Στράβωνα, καθώς και από ένα περιστατικό στη ζωή του Μ. Αλέξανδρου, στο οποίο πριν αναφέρθηκα, είναι εμφανές ότι οι Αυταριάτες συνόρευαν στα ανατολικά με τους Αγριάνες και τους Μπεσσούς, στα νότια με τους Μαιδούς και τους Δάρδανες και στις άλλες κατευθύνσεις με τους Αρδιαίους και τους Σκορδίσκους. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.464)
  • Η Μεδίκα λοιπόν τοποθετείται εκεί, σύμφωνα με την παρατήρηση του Στράβωνα ότι οι Μαιδοί συνόρευαν ανατολικά με τους Θουνάτες της Δαρδανίας, καθώς οι Δάρδανοι εκτείνονταν μέχρι τα Σκόπια, και υποθέτουμε ότι οι Θουνάται ήταν φυλή των Δάρδανων που κατείχαν το σύγχρονο Kατζανίκι.(Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.472-473)
  • Τ Η χαλκιδικιώτικη Βοττιαία είχε εξαφανιστεί από καιρό. Μαρτυρίες από νομίσματα που συμπίπτουν με τον Πολύβιο και τον Στράβωνα δείχνουν ότι οι μεγάλες παραθαλλάσιες πεδιάδες μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση χωρίστηκαν ανάμεσα στους Βοττιαίους και τους Αμφαξιούς. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σσ.486-487)