Ποταμός Νέστος

Παλαιό Όνομα : Μέστα Καρά Σου

Δήμος :

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Η γραμμή από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τη Γευγελή ενώνει τις ελληνικές με τις γιουγκοσλαβικές γραμμές. Η γραμμή Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη περνάει κατά μήκος του Βρετανικού Μνημείου για τη Μάχη στη Δοϊράνη και την όμορφη κοιλάδα του Νέστου. (Boissonnas, σ. 78)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Ο Στρυμώνας, ο Εριγών και ο Νέστος ονομάστηκαν από τους Τούρκους Καρά-σου που σημαίνει μαύρο νερό. Οι Βούλγαροι που κατοικούν κοντά στις όχθες του Στρυμόνα ονομάζουν το ποτάμι «Στρούμα». Η συγγένεια των λέξεων είναι φανερή. Ο συγγραφέας Αντίγονος Καρύστιος κάνει λόγο για ένα ποτάμι με το όνομα Πόντος που βρίσκεται κοντά στη χώρα των Αγριάνων. (Cousinery, τομ. Ι, σ. 208)

Κοντά στα ερείπια της αρχαίας Τοπείρου, σε απόσταση μιας περίπου λεύγας από την περιοχή του Γενιτζέ, κυλά ο ποταμός Νέστος, ο οποίος ονομαζόταν και Γενιτζέ – Καράσου που σημαίνει μαύρο νερό του Γενιτζέ. Η περιοχή είχε μεγάλη παραγωγή καπνού (τον καλύτερο καπνό στην Τουρκία) που τον κατανάλωναν κυρίως στην Κωνσταντινούπολη. (Cousinery, τομ. ΙΙ, σ. 76)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Το Γενιτζέ απέχει από την Γιουμουρτζίνα οκτώ ώρες. Η κωμόπολη αυτή έχει 200 σπίτια και είναι χτισμένη στην είσοδο της μεγάλης ελώδους πεδιάδας του καρά -σου, του αρχαίου Νέστου, τον οποίο μπορεί κάποιος να διαπεράσει με μία σχεδία σε διάστημα τεσσάρων ωρών, και μετά από τέσσερις ώρες φτάνει στους πρόποδες των βουνών. (Isambert, σ. 15)

Τα Γιαννιτσά είναι γνωστά στους Τούρκους με το όνομα Βαρντάρ Γενιτζέ, έτσι ώστε να τα διακρίνουν από το Καρασού Γενιτζέ, περιοχή φημισμένη για τον αρωματικό της καπνό, η οποία απέχει από το Νέστο ή Καρασού στα ανατολικά όσο απέχει το Βαρντάρ Γενιτζέ από τον Αξιό στα δυτικά.(Leake,τομ.ΙΙΙ, σ. 267)
Η τούρκικη ονομασία του ποταμού είναι Καρασού, δηλαδή μαύρα νερά .Εξ’ αιτίας όμως της φτωχής, σε γεωγραφικούς όρους, τούρκικης γλώσσας με τον ίδιο όρο αναφέρονταν στους ποταμούς Αξιό και Νέστο. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 267-268)
Η κατάκτηση της Αμφίπολης από τον Φίλιππο ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για την άνοδο της Μακεδονικής δύναμης, καθώς του άνοιξε την είσοδο για τη δυτική Θράκη και όταν προστέθηκε το Δάτος, το οποίο ήλεγχε το δεύτερο σε σημασία πέρασμα, μετά από αυτό της Αμφίπολης, προκάλεσε το σύνολο της χώρας , μέχρι το Νέστο, να ενταχθεί στο βασίλειο της Μακεδονίας. ( Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 189 )
Ο Αρριανός καταδεικνύει ξεκάθαρα ότι ο Όρβηλος ήταν το μεγάλο βουνό το οποίο ξεκινώντας από την πεδιάδα του Στρυμώνα και τη λίμνη εκτείνεται προς τις πηγές του Στρυμώνα, όπου ενώνεται με την κορυφή που ονομάζεται Σκώμιο, από την οποία πήγαζε το ποτάμι. Σύμφωνα με την περιγραφή της εκστρατείας του Μ.Αλεξάνδρου εναντίον των Τριβαλλών , ο Αρριανός επισημαίνει ότι ο Αλέξανδρος οδεύοντας από την Αμφίπολη προς το Νέστο είχε στα αριστερά του τους Φιλίππους και το όρος Όρβηλος. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 211)
Στις παράκτιες πεδιάδες ο Κάσσιος και ο Βρούτος οδήγησαν το στρατό τους, αφού διέσχισαν την Αίνο, το Δορίσκο και τα εγκαταλελειμμένα Στενά των Κορπιλών. Αλλά απέτυχαν να προχωρήσουν περισσότερο επειδή τα Στενά των Σαπαίων, τα οποία χώριζαν τις πεδιάδες των Αβδήρων και του ποταμού Νέστου από αυτά των Φιλίππων και του Στρυμώνα, βρίσκονταν ακόμα στα χέρια του εχθρού.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 215)
Ο Αππιανός, ωστόσο, περιγράφει τους Φιλίππους και τη θέση στην οποία ο Κάσσιος και ο Βρούτος στρατοπέδευσαν. Η πόλη ονομαζόταν Δάτος πριν την εποχή του Φιλίππου- και πρωιμότερα Κρηνίδες- από τις πολυάριθμες πηγές κοντά στην τοποθεσία, που σχημάτιζαν ποτάμι και έλος. Βρισκόταν σε μια απότομη πλαγιά, οριοθετημένη στα βόρεια από τα δάση από τα οποία πέρασε ο στρατός του Κάσσιου, στα νότια από ένα έλος, πέρα από το οποίο ήταν η θάλασσα, στα ανατολικά από τα περάσματα των Σαπαίων και των Κορπιλών και στα δυτικά από τις μεγάλες πεδιάδες του Μύρκινου. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 216)
Οι Πύλες δεν είναι παρά το πέρασμα που οδηγεί πάνω από το βουνό και πίσω από την Καβάλα- η αρχή των στενών των Σαπαίων- που εκτείνεται από τα ανατολικά περίπου είκοσι μίλια κατά μήκος της απότομης παραθαλάσσιας κατάληξης του όρους μέχρι την κοιλάδα του Νέστου και αποτελούσαν με αυτή την έννοια μια πύλη στη σημαντική πορεία της επικοινωνίας της Ευρώπης με την Ασία . (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 217-218)
Εάν το νότιο σύνορο των Μαιδών ήταν κοντά στο Κουμάνοβο τότε οι άνθρωποι κατείχαν τις πηγές του ανατολικού παραπόταμου του Μοράβα ή Μάργου ποταμού και τις άνω κοιλάδες, μία εκ των οποίων ονόματι Βρανιά ή Ιβορίνα, ηχεί όμοια με την Ιαμφορίνα, την πρωτεύουσα των Μαιδών την οποία κατέλαβε ο Φίλιππος, γιος του Δημητρίου το έτος 211 π.Χ.. Σε αυτήν την περίπτωση ο βασιλιάς του οποίου το σχέδιο ήταν να διατηρήσει λόγω προηγούμενου εκφοβισμού, τους γείτονες του σε ησυχία, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στην Ελλάδα ενάντια στους Αιτωλείς, πρώτα επιτέθηκε εναντίον του Ωρικού και της Απολλωνίας από όπου εξεστράτευσε στην Πελαγονία, κατέλαβε μια πόλη των Δαρδάνων η οποία διευκόλυνε την είσοδο αυτών των κατοίκων στη Μακεδονία από την πλευρά της Πελαγονίας και μετά πέρασε μέσω της Πελαγονίας, του Λύγκου και της Βοττιαίας στη Θεσσαλία. Η τοποθεσία των Μαίδων διευκρινίζεται αναλυτικότερα από την αποτυχημένη επιδρομή του ίδιου βασιλιά της Μακεδονίας στην κορυφή του όρους του Αίμου με την μάταιη προσδοκία του ελέγχου από εκείνο το σημείο της Αδριατικής, της Μαύρης Θάλασσας, του Δούναβη και των Άλπεων. Έφτασε στους πρόποδες του όρους σε επτά ημέρες από τους Στόβους, περνώντας μέσα από τη χώρα των Μαίδων. Μετά από επίπονη ανάβαση τριών ημερών και κατάβαση δύο ημερών κατά την επιστροφή ενώθηκε πάλι με το στρατό του στη Μαιδική. Από εκεί πραγματοποίησε εισβολή στη χώρα των Δενθηλητών για ανεφοδιασμό. Έπειτα, εισέβαλε ξανά στη χώρα των Μαίδων, όπου δέχτηκε την παράδοση της Πέτρας και από εκεί επέστρεψε στη Μακεδονία. Φαίνεται από τον αριθμό των ημερών της πορείας ότι το όρος που επισκέφθηκε ο Φίλιππος και ονομάζεται Αίμος από τον ιστορικό, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από εκείνο που δύο από τους πιο σημαντικούς ειδικούς ονομάζουν Σκώμιο όρος ή Σκόμβρος, το οποίο σχηματιζόταν από ένα σύμπλεγμα μεγάλων κορυφών ανάμεσα στο Κιουστεντίλ και τη Σόφια, που είχαν παραποτάμους σε όλους τους μεγάλους ποταμούς του βόρειου τμήματος της ευρωπαϊκής Τουρκίας. Για αυτό το λόγο, είναι το πιο κεντρικό σημείο της ηπείρου και απέχει το ίδιο από τον Εύξεινο Πόντο, το Αιγαίο, την Αδριατική και τον Δούναβη. Οι Δενθηλήτες από το γεγονός που αναφέρει ο ιστορικός μοιάζει να συνόρευαν με τους Μαίδες στα νοτιοανατολικά. Ο Αίμος κατοικούνταν από τους Βεσσούς οι οποίοι αψηφώντας τη δύναμη της Ρώμης έως τη βασιλεία του Αυγούστου είχαν επεκταθεί νότια και ανατολικά μέχρι τον Νέστο.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 473-474)
Η Πρώτη Μακεδονία περιλάμβανε όλες τις προηγούμενες κτήσεις του Περσέα στη Θράκη στα ανατολικά του Νέστου με εξαίρεση τις τρεις κύριες παραθαλάσσιες πόλεις ανάμεσα στον ποταμό και στη Χερσόνησο. Περιλάμβανε, επίσης, την περιοχή ανάμεσα στο Νέστο και στο Στρυμόνα πιθανώς μέχρι τις πηγές των ποταμών μαζί με τη Σιντική και τη Βισαλτία στα δεξιά του Στρυμόνα. Η Αμφίπολις, η πρωτεύουσα της περιοχής περιγράφεται σαν την κυρίως άμυνα της Μακεδονίας στα ανατολικά. Έχουμε μια εικόνα της αναφοράς που κάνει ο ιστορικός για τα ορυχεία του Παγγαίου όρους που διοικούσε η Αμφίπολη, στα πολυάριθμα ασημένια νομίσματα της εποχής της τετραρχίας με το κεφάλι της θεότητας της Αμφίπολης- Άρτεμις Ταυροπόλος- με όψη που απεικόνιζε το ρόπαλο του Ηρακλή και στεφάνι βελανιδιάς και την επιγραφή “Μακεδόνων πρώτης”. Αυτά τα νομίσματα εμφανώς είχαν κοπεί στην Αμφίπολη.
(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 483)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.