Χαλάστρα

Παλαιό Όνομα :Κολακιά

Δήμος : Δέλτα

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Η αρχαία Χαλάστρα κατοικούνταν εξ’ ολοκλήρου από ελληνικό στοιχείο παρά την κυριαρχία των Βουλγάρων που είχαν κατακλύσει τη γύρω περιοχή. Οι κάτοικοι ήταν κυρίως αγρότες και αλιείς. Πωλούσαν τα προϊόντα τους στη Θεσσαλονίκη. (Cousinery, τομ.Ι, σ. 61-62)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Η χερσαία οδός, την οποία σε αυτό το σημείο της αφήγησής μας θα περιγράψουμε μόνο για τους οδοιπόρους, που επιδιώκουν να επισκεφθούν αυτά τα ιστορικά μέρη και να σπουδάσουν την αρχαία γεωγραφία, ξεκινάει από τη Θεσσαλονίκη από την πόρτα του Βαρδαρίου και κατευθύνεται προς τα δυτικά παράπλευρα από την παραλία. Μέσα σε δυόμιση ώρες διατέμνει τον ποταμό Γαλλικό, και 40 λεπτά μετά την κώμη Λάτρα την αποξηραμένη κοιλάδα του αρχαίου Βαρδαρίου, μισή ώρα από την οποία βρίσκεται η κωμόπολη Κουλακία, που αποκαλούταν Χαλάστρα από τους αρχαίους Έλληνες, και η οποία μνημονεύεται από τον Πλούταρχο και από τον Στέφανο Βυζάντιο. Άλλοτε γειτνίαζε με τη θάλασσα και η αλιεία ήταν ο κατ’ εξοχίν πορος των κατοίκων της. Ο Κάσσανδρος παρέλαβε μέρος των κατοίκων της για να τους εγκαταστήσει στη Θεσσαλονίκη. Η Κουλακιά σήμερα είναι μία από τις πλουσιότερες πόλεις που βρίσκονται κοντά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, και είναι χτισμένη σε απόσταση μιάμισης ώρας από τη θάλασσα. Οι κάτοικοι της ωστόσο αρύονται τα προς το ζήν μέσω της αλιείας, έχοντας ως κύριο σταθμό του επαγγέλματός τους το ιχθυοτροφείο του Αγίου Νικολάου.
Η Χαλάστρα άλλοτε βρισκόταν στην δεξιά όχθη του Αξιού. Αλλά ο ποταμός έκτοτε μετέβαλε την κοίτη του και σχημάτισε άλλη από τη μεσημβρινή πλευρά.
(Isambert, σ.65)

Πιο κάτω από την γέφυρα, περίπου στο μισό της απόστασης από το δέλτα του ποταμού , το ρεύμα μας οδηγεί στην Κουλακιά, ένα μεγάλο ελληνικό χωριό, όχι σε μεγάλη απόσταση από την αριστερή όχθη. Το ποτάμι πλαταίνει τόσο πολύ πριν συναντήσει τη θάλασσα, ώστε το πλάτος του να αγγίζει τα δύο μίλια. Η Κουλακιά, η οποία είναι στο δρόμο από την Θεσσαλονίκη για την Κατερίνη, όπως και για τη Βέροια, είναι ο τόπος κατοικίας του επισκόπου της Καμπανίας, υφισταμένου του δεσπότη της Θεσσαλονίκης. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 259)
Περίπου στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στον Βιστρίτζα και το Βαρδάρη, υπάρχουν πολυάριθμα μονόξυλα που ανήκουν στην Κουλακιά. Ασχολούνται με το μάζεμα οστρακοειδών και χταποδιών. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 438)
Η Σίνδος, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν μια παραθαλάσσια πόλη μεταξύ της Θέρμης και της Χαλάστρας, η οποία αργότερα βρέθηκε στο στόμιο του Αξιού. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 450)
Ο Κισσός ήταν βουνό το οποίο σε μια σύγκριση του Ξενοφώντα και του Λυκόφρονα φαίνεται να ταυτίζεται με τον Χορτιάτη, που τον αναφέρουν να είναι μεταξύ των βουνών τα οποία παρείχαν θηράματα. Ο τελευταίος το περιγράφει σαν μια ψηλή κορυφή όχι μακριά από τη Ραίκηλο,η οποία εμφανίζεται από το Λυκόφρονα να είναι το όνομα του ακρωτηρίου όπου ο Αινείας ίδρυσε την πόλη του. Δε γνωρίζω μάλιστα, αν ποτέ οι Φράγκοι έμποροι ή πρόξενοι,των οποίων τα εξοχικά σπίτια βρίσκονταν στο βουνό Χορτιάτη ή κοντά σε αυτό ή αν τα χωριά που γειτνίαζαν με το βουνό,αναστατώθηκαν από τους φοβερούς κατοίκους του βουνού Κισσός που απαριθμούνται από τον Ξενοφώντα, όπως λιοντάρι, πάρδαλις, πάνθηρας και αρκούδα. Αλλά ο Χορτιάτης είναι το μοναδικό ψηλό βουνό σε μια μέση απόσταση από την πλευρά της Αινείας από την οποία μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν τα λημέρια αυτών των ζώων. Το ότι η πόλη Κισσός δεν ήταν μακριά από τη Θεσσαλονίκη, γίνεται προφανές από το ότι είχε συνεισφέρει μαζί με την Αινεία και τη Χαλάστρα στο να κατοικηθεί η Θεσσαλονίκη.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 453-454)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.