Σκιώνη

Παλαιό Όνομα :Τζαρπάνι

Δήμος :Κασσάνδρας

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Η Μέντη, η Σκιώνη, η Άφυτος, η Χαλκίς, η Τορώνη, η Άκανθος, η Ουρανούπολη και άλλες πόλεις της Παλλήνης και της Χαλκιδικής ήταν ανεξάρτητες και έκοβαν το δικό τους νόμισμα. Το ίδιο συνέβαινε και με την Αμφίπολη, την Πύδνα και τη Νεόπολη. Οι Βισάλτες, οι Κρηστωνοί, οι Σάτρες, οι Πιέριοι, οι Ηδωνοί και οι Οδόμαντες είχαν τα ίδια προνόμια. Όταν, όμως, ο Φίλιππος κατέκτησε τις περιοχές αυτές τους στέρησε όλα τα προνόμια της αυτονομίας τους. Εξαίρεση αποτέλεσε η Αμφίπολη την οποία προστάτευε η Αθήνα. Αργότερα, ο Φίλιππος έθεσε υπό την κυριαρχία του όλες τις πόλεις μεταξύ Στρυμόνα και Νέστου και την Αμφίπολη, η οποία έχασε και το δικαίωμα να κόβει νόμισμα.(Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 36-37)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Στη χερσόνησο της Παλλήνης υπήρχαν οχτώ πόλεις κατά τη διάρκεια της Περσικής εισβολής με την ακόλουθη διάταξη, παραλιακά από την Όλυνθο προς τον Θερμαϊκό κόλπο: Ποτίδαια, Άφυτος, Νεάπολη,Αιγαί,Θύραμβος, Σκιώνη,Μένδη, Σάνη. Όπως προκύπτει και από άλλους συγγραφείς, και κυρίως από τον Στράβωνα, οι κυριότερες πόλεις εκτός από την Ποτίδαια ήταν η Άφυτος,η Mένδη, η Σκιώνη και η Σάνη. Όλες αυτές εκτός από τη Σάνη, διέθεταν επάρκεια πλούτου ώστε να κόβουν τα δικά τους νομίσματα, μερικά δείγματα από τα οποία σώζονται ακόμα. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 155)
Το νοτιοδυτικό ακρωτήρι της Παλλήνης, που από το Λίβιο ονομαζόταν Ποσείδιον και από το Θουκυδίδη Ποσειδώνιον, προφανώς από ένα ναό του Ποσειδώνα ο οποίος βρισκόταν ακριβώς εκεί, ακόμα διατηρεί την παλαιότερη ονομασία του, που κοινώς προφέρεται Ποσείδι. Η Μένδη εμφανίζεται από τις ακόλουθες περιστάσεις να είναι τοποθετημένη κοντά σ’ αυτό το ακρωτήριο στη νοτιοδυτική πλευρά. Όταν ο Άτταλος και οι Ρωμαίοι το 200 π.Χ. εξέπλευσαν από τη Σκιάθο εναντίον της Κασσανδρείας, αυτοί προσέγγισαν πρώτα τη Μένδη και μετά παρέκαμψαν το ακρωτήριο πριν φτάσουν στην Κασσανδρεία. Έχοντας αποτύχει εκεί, κυρίως εξαιτίας των συνθηκών του καιρού, επέστρεψαν απ’ευθείας από το Ακρωτήριο του Κανίστρου και από αυτό της Τορώνης στο λιμάνι της Ακάνθου στο Σιγγιτικό κόλπο. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα φαίνεται ότι μερικά αρχαιοελληνικά κατάλοιπα τα οποία έχουν βρεθεί στην ακτή, κοντά στο Ακρωτήρι Ποσείδι στα ανατολικά, όπως επίσης και στα υψώματα πάνω από αυτό, είναι αυτά της Μένδης. Η τοποθεσία αυτή της Μένδης σε σχέση με αυτή του Ποσειδίου μπορεί να προσδιοριστεί επιπλέον σύμφωνα και με στοιχεία από τη διεξαγωγή των εννέα χρόνων του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν οι Αθηναίοι προχωρώντας από την Ποτίδαια εναντίον της Μένδης και της Σκιώνης, έπλευσαν στο Ποσειδώνιο και αφού είχαν αποκτήσει τη Μένδη, προχώρησαν εναντίον της Σκιώνης, όπου η περιοχή γειτόνευε με αυτή της Μένδης. Η διάταξη των ονομάτων στον Ηρόδοτο συνεπώς, η οποία τείνει να τοποθετήσει τη Σκιώνη μεταξύ των Ακρωτηρίων Παλιούρι και Ποσείδι, συμφωνούν απόλυτα με την αφήγηση του Θουκυδίδη. Και τα κατάλοιπα της Σάνης, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, φαίνεται να είναι μεταξύ του Ακρωτηρίου του Ποσειδίου και της δυτικής πλευράς του ισθμού της Πόρτας. Ο Μελάς συμφωνεί με το συμπέρασμα για τη Σκιώνη, εφόσον, όπως αναφέρει, αυτή καταλάμβανε μαζί με τη Μένδη τo μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου, αλλά ήταν αντίθετος σε σχέση με τη θέση της Σάνης, την οποία και τοποθετούσε κοντά στο Κάνιστρο.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 157)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Από την Καλάνδρα ο δρόμος συνεχίζει προς την παραλία κα μετά από 20 λεπτά της ώρας διέρχεται από δάσος, συνεχίζει παραλιακά για τρία τέταρτα της ώρας και έπειτα βαίνει βορειοανατολικά, κινείται ανηφορικά μέσα από ένα όμορφο δάσος και φτάνει στο χωριό Τσαπράνι που βρίσκεται σε οροπέδιο και κατοικείται από 55 χριστιανικές οικογένειες -κυρίως μελισσοκόμους και γεωργούς-ενώ υπάρχει μια εκκλησία και βρύσες.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 536-538)
Το χωριό Τσαπράνι που βρίσκεται σε οροπέδιο κατοικείται από 55 χριστιανικές οικογένειες -κυρίως μελισσοκόμους και γεωργούς-ενώ υπάρχει μια εκκλησία και βρύσες. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 536)