Μονή Ζωγράφου

Παλαιό Όνομα :Μονή Ζωγράφου

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Από αυτό το Μοναστήρι η οδός κατευθύνεται προς τα βορειοδυτικά και μέσα σε δυόμιση ώρες μας φέρνει στη Μονή Ζωγράφου [Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου], που είναι και το τελευταίο της δυτικής πλευράς του Άθωνος. (Isambert,τόμ.Ι,σ.60 – 61)

Είναι μοναστήρι των Σέρβων και των Βούλγαρων, το οποίο ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού, από τρία αδέρφια από την Αχρίδα, από την οικογένεια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, οι οποίοι έγιναν μοναχοί εκεί. Είναι γνωστή για τις δύο πανέμορφες εικόνες του Αγίου Γεωργίου, οι οποίες μεταφέρθηκαν εκεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, η μία από την Παλαιστίνη και η άλλη από την Αραβία. Ο δημιουργός τους ισχυρίζεται ότι, έχουν ζωγραφιστεί από τη Θεϊκή Βούληση και όχι από κάποιο ανθρώπινο χέρι, απ’ όπου πήρε και το όνομα του το μοναστήρι Ζωγράφου. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 121)

Το θησαυροφυλάκιο του Βατοπεδίου παρόλα αυτά είναι τώρα φτωχό, ως συνέπεια του γεγονότος ότι το μοναστήρι έχει τελευταία εμπλακεί σε δικαστικό αγώνα εναντίον της μονής Ζωγράφου, σχετικά με την περιουσία από το μετόχι και υπερίσχυσε, όχι τόσο χάρη στις αποδείξεις από τα αρχαία προνόμια, όσο για τις δαπάνες των 200 νομισμάτων στην Κωνσταντινούπολη. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 132)

Η Μονή Χιλανδαρίου είναι το δέκατο και τελευταίο μοναστήρι στην βορειότερη ακτή της χερσονήσου. Σε τρεις ώρες περπάτημα, προς την απέναντι ακτή, είναι η μονή Ζωγράφου, ένα ακόμη Σερβο-Βουλγαρικό μοναστήρι και το δέκατο και τελευταίο από τη νοτιότερη πλευρά της χερσονήσου. Αυτά τα δύο μοναστήρια , αλλά κυρίως η μονή Χιλανδαρίου, κατέχουν τεράστιες εκτάσεις σε σχέση με τις άλλες μονές , αλλά η γη είναι ακαλλιέργητη και δεν παράγει ακόμα τα χρήσιμα δέντρα τα οποία καλύπτουν τα ανατολικά τμήματα. Τα βοσκοτόπια από μόνα τους δεν έχουν καμία αξία. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 142)

Η θέα από την πλευρά της Σάνης συμπεριλαμβάνει μόνο ένα μικρό τμήμα του νοτιότερου άκρου της Ακτής, ένα ακρωτήρι κοντά στη Ζωγράφου, κρύβοντας όλα τα άλλα απομακρυσμένα μέρη. Το νησί της Μουλιανής, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση μόλις ενός ή δύο μιλίων, παρεμποδίζει την ευρεία θέα προς όλη την ανατολική ακτή της Σιθωνίας, εκτός από το λιμάνι της Βουρβουρούς, πριν από το οποίο υπάρχουν μερικά νησιά που γίνονται ορατά σε μια ευθεία γραμμή με το βορειότερο άκρο της Μουλιανής και στα δεξιά του οποίου φαίνεται η ακτή στην κορυφή του Σιγγιτικού κόλπου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 146)

Από την τοποθεσία των τεσσάρων άλλων πόλεων της Ακτής δεν έχουμε κανένα στοιχείο για να σχηματίσουμε γνώμη παρά μόνο από τον τρόπο με τον οποίο ονομάζονται από τους τέσσερις συγγραφείς που μόλις αναφέρθηκαν. Αλλά δυστυχώς, δεν συμφωνούν όλοι προς τη διάταξη τους και μια σύγκριση μεταξύ τους, όπως συνήθως συμβαίνει σε παρόμοιες καταστάσεις, δεν οδηγεί σε καθόλου σίγουρα συμπεράσματα. Ο Σκύλακας, ο οποίος αντλεί πληροφορίες από έναν περίπλου της περιοχής ,είναι η πιο αξιόπιστη πηγή και τις έχει ταξινομήσει με τον ακόλουθο τρόπο, παραπλέοντας από την Τορώνη : Δίον, Θύσσος, Κλεωναί, Όρος Άθως, Χαραδρίαι, Ολόφυξος και μετά η Άκανθος, από όπου μπορεί να φανεί ότι η Θύσσος και οι Κλεωνές ήταν στη νότια πλευρά ενώ οι Χαραδρίαι και η Ολόφυξος στη βόρεια ακτή. Κανένας από τους δύο ιστορικούς δεν αναφέρει τη Σάνη μεταξύ των πόλεων της Ακτής έστω και αν ήταν χωρίς τον ισθμό. Ο Ηρόδοτος τοποθετεί δίπλα σε αυτή το Δίον, μετά την Ολόφυξο, την Άκραθο, τη Θύσσο και τις Κλεωνές ενώ ο Θουκυδίδης ονομάζει έτσι αυτές, ξεκινώντας όμως από τη Σάνη:Θύσσος, Κλεωναί, Ακρόθωοι, Ολόφυξος, Δίον. Αν υποθέσουμε στη συνέχεια, πως οι δύο ιστορικοί έχουν ακολουθήσει διαφορετικές κατευθύνσεις γύρω από την χερσόνησο, τότε οι απόψεις τους συγκλίνουν, καθώς και με αυτές του Σκύλακα, υπέρ της άποψης ότι η Θύσσος και οι Κλεωνές ήταν στην νότια ακτή και η Ολόφυξος στα βόρεια αλλά διαφωνούν με αυτόν σε σχέση με το Δίον, οι οποίοι τείνουν να το τοποθετούν στη νότια ακτή.Ωστόσο, καθώς όλοι συμφωνούν στο να προβάλλουν το Δίον ως την κοντινότερη πόλη στον ισθμό, άποψη με την οποία και ο Στράβων συμφωνεί απαριθμώντας έτσι τις πόλεις της Ακτής- Δίον,Κλεωναί,Θύσσος,Ολόφυξος,Ακρόθωοι, είναι πολύ πιθανό ότι το Δίον δεν ήταν ούτε στη βορεινή ούτε στη νότια πλευρά της χερσονήσου αλλά στη δυτική ή στον κόλπο της Ακάνθου. Σε αυτή την περίπτωση, αν δεχτούμε ότι το Βατοπέδι και ο Αρσανάς του Χιλανδαρίου αποτελούσαν αρχαίες τοποθεσίες και αν εμπιστευτούμε τη διάταξη της ονομασίας του Σκύλακα, η οποία προς το παρόν δεν είναι αντίθετη προς τη μαρτυρία των ιστορικών ή του Στράβωνος, εφόσον όλοι παραλείπουν τις Χαραδρίες, ότι η τελευταία τοποθεσία είναι η Ολόφυξος και αυτή του Βατοπεδίου είναι η θέση των Χαραδριών. Όσον αφορά τη Θύσσο και τις Κλεωνές, το ένα από αυτά εμφανίζεται να έχει καταλάβει κάποια τοποθεσία κοντά στη Ζωγράφου ή στη Δοχειαρίου και το άλλο στην Ξηροποτάμου. Είναι αδύνατον όμως, να φτάσουμε σε ένα συγκεκριμένο συμπέρασμα, εκτός και αν θεωρήσουμε τον περίπλου του Σκύλακα ως τη πιο βαρυσήμαντη πηγή σε σχέση με τις άλλες. Ο Ηρόδοτος και ο Στράβωνας φαίνεται να τοποθετούν τις Κλεωνές στην δυτικότερη τοποθεσία, ενώ ο Θουκυδίδης που συμφωνεί με τον Σκύλακα, δίνει αυτήν την τοποθεσία στη Θύσσο. Σε αυτή την περίπτωση η μονή Ξηροποτάμου καταλαμβάνει την τοποθεσία των Κλεωνών και η Θύσσος βρίσκεται κοντά στη Δοχειαρίου ή στη Ζωγράφου. Η ανακάλυψη κάποιας επιγραφής, θα συντελούσε σημαντικά στο να διασαφηνιστεί το ερώτημα σχετικά με τις αρχαίες τοποθεσίες της Ακτής. ( Leake, τομ.ΙΙΙ, σσ. 150-152 )

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Μονή Ζωγράφου: Κοινοβιακή και μεσόγειος με 150 μοναχούς εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι Σέρβοι. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 591)
Η μονή Ζωγράφου εορτάζει τη μνήμη του Αγ.Γεωργίου, χτίστηκε το 1280 και ανακαινίστηκε το 1502.Κείται σε ομαλή πλαγιά του Άθω στο τέλος απότομης κατωφέρειας μέσα σε ωραίο δάσος και έχει τους κήπους της σε απόκρημνη κατηφόρα.Εκεί διαμένουν Βούλγαροι από τη Μακεδονία, Σέρβοι και Ρώσσοι.Στη βιβλιοθήκη της υπάρχουν 107 χειρόγραφα.Τη μονή αυτή συναντά ο εισερχόμενος από τη Θεσσαλονίκη μέσω της δυτικής παραλίας του Αγ.Όρους όπου και ο Πύργος της μονής Βατοπεδίου προς το Αγ.Όρος. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 693-694)
Από τη μονή Δοχειαρίου οδός που κινείται σε πετρώδες έδαφος κοντά στην παραλία μέσα από κοντόκλαδα, πεύκα, πρίνους και φιλίκια οδηγεί στον Αρσανά Κωνσταμονίτου όπου υπάρχει αποβάθρα, νεώλκειο και πάνω από αυτό οίκημα ευρύχωρο. Από εδώ δρόμοι που οδηγούν προς τις μονές Κωνσταμονίτου και Ζωγράφου και προς τον αρσανά Κορμίτσας διακλαδώνονται.Η πρώτη από αυτές γίνεται ανηφορική περνά πάνω από ύψωμα και μέσα από μεγάλο και ωραίο δάσος φέρει στη μονή Κωνσταμονίτου. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 703)