Καρυές

Παλαιό Όνομα :Καρυές

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Για να πάει κάποιος από τη Θεσσαλονίκη στις Καρυές μέσω της ευθείας οδού κάνει 32 ώρες. (Isambert,τόμ.Ι,σ.51)

Δυόμιση ώρες [μετά τη Μονή Εσφιγμένου] βρίσκεται η Μονή Βατοπαιδίου, η οποία και είναι μία από τις σημαντικότερες του Όρους. Ο Ιερός Ναός που βρίσκεται σ’ αυτήν είναι ο Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Πολύ κοντά στην τοποθεσία της σημερινής Μονής βρίσκονται τα ερείπια της άλλοτε ανθούσας σχολής του Ευγενίου του Βουλγάρεως. Από το Βατοπαίδι η μετάβαση προς τις Καρυές γίνεται απ’ ευθείας, αφήνοντας πίσω τις δύο μικρές Μονές του Παντοκράτορος και του Σταυρονικήτα. Η πρώτη Μονή έχει χτιστεί σε έναν βράχο που βρέχεται από τη θάλασσα, κάτω από τον οποίο υπάρχει ένας ορμίσκος. Η δεύτερη Μονή δε βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Χτίσθηκε το 1540.
Δύο ώρες μετά το Βατοπαίδι βρίσκεται το Πρωτάτο ή Καρυές, όπως αποκαλείται ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Αποτελεί το πολίχνιο στο κέντρο του Άθω και την πρωτεύουσα των Μονών, γιατί εδώ συνέρχεται η σύναξη και εδρεύει ένας Τούρκος Αξιωματικός. Ο πλυθησμός τους ανέρχεται σε 400 με 500 ψυχές. Εδώ πέρα κάποιος οφείλει να λάβει συστατικά γράμματα του Πρώτου της σύναξης σφραγισμένα με μία σφραγίδα που διαιρείται σε τέσσερα κομμάτια, κάθε ένα από τα οποία βρίσκεται υπό την κατοχή των τεσσάρων Προέδρων, ώστε να μπορεί να επισκέπτεται άνετα όλα τα Μοναστήρια. Η Εκκλησία αυτής της Μονής έχει ακόμη εικόνες του Πανσέληνου, που ήταν ένας περιώνυμος αγιογράφος.
Εγκαταλείποντας αυτή την Μονή πορευόμαστε σε ένα δύσβατο μονοπάτι, το οποίο βρίσκεται πάνω σε ένα κλίτος που βρίσκεται νοτιοανατολικά πάνω από τη θάλασσα. Όσο προχωρούμε στην ανάβαση τόσο τα όρη υψώνονται αγριότερα και πυκνόφυτα πευκοδάση καλύπτουν τα απόκρημνα σημεία. Σε κάθε του βήμα ο οδοιπόρος συναντά παντού μικρούς ναΐσκους καθαγιασμένους και αναχωρητήρια ασκητών.(Isambert,τόμ.Ι,σ.56 – 57 – 58)

Από τη Μονή Ξηροποτάμου στις Καρυές, μια όμορφη διαδρομή περίπου μιάμισης ώρας κατά μήκος της κορυφογραμμής της χερσονήσου.Η κορυφογραμμή εκτείνεται άμεσα από τους πρόποδες στην μεγάλη κορυφή και κατεβαίνει απότομα σε ένα ψηλό σημείο άνωθεν της Μονής Ιβήρων από όπου το κατέβασμα είναι πιο σταδιακό στο δρόμο μας για τις Καρυές, όπου η κορυφογραμμή είναι χαμηλότερη σε σχέση με την άλλη πλευρά.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 121)
Γύρω από την πόλη των Καρυών το πιο συνηθισμένο δέντρο που υπάρχει είναι η λεπτοκαρυά , απ’ όπου πιθανότατα έχει πάρει και το όνομα της η πόλη: τα δέντρα καλλιεργούνται λόγω της παραγωγής καρυδιών, τα οποία μαζί με το εμπόριο των μαδεριών και τα λιγοστά βελανίδια ή κάστανα αποτελούν τα μόνα προϊόντα της περιοχής που εξάγονται από την χερσόνησο. Στις Καρυές εδρεύει ο Τούρκος Κυβερνήτης του Ιερού Βουνού: ο μποσταντζής της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος ενισχύεται από ένα σώμα Αλβανών σωματοφυλάκων, στην υπηρεσία της ιερής κοινότητας, χωρίς ωστόσο να έχει καμία άλλη εξουσία εκτός από την γενική αστυνόμευση του Όρους και την προστασία ενάντια στους κλέφτες και τους πειρατές. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 122)
Οι Επιστάτες μαζί με τους Άρχοντες κατοικούν στις Καρυές.Αυτοί είναι Καλόγεροι εξουσιοδοτημένοι από τα είκοσι μοναστήρια να διαχειρίζονται τις αστικές υποθέσεις του Όρους. Οι Επιστάτες είναι τέσσερις τον αριθμό και αλλάζουν κάθε χρόνο. Κάθε μοναστήρι στέλνει τον δικό του εκπρόσωπο όταν είναι η σειρά του, ωστόσο ένας από τους τέσσερις προέρχεται πάντα από ένα από τα πέντε μεγαλύτερα μοναστήρια που είναι της Λαύρας, του Βατοπεδίου, των Ιβήρων, της μονής Χιλανδαρίου και του Διονυσίου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σσ. 122 – 123)
Ένα πρόβατο ή μία κατσίκα σφαγιάζεται κάπου κάπου στις Καρυές για τον Αγά και για την οικογένεια του, αλλά και αυτός ακόμη δεν μπορούσε να έχει κανένα θηλυκό ον στο σπίτι του.
( Leake, τομ ΙΙΙ, σ.136)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Κωμόπολη του όρους που ίσως παίρνει την ονομασία της από τα καρύδια και τα φουντούκια που αφθονούν στην περιοχή και είναι περιζήτητα, αφού στέλνονται στην Κωνσταντινούπολη,τη Θεσσαλονίκη και σε πολλά ακόμα μέρη.Η εκκλησία των Καρυών είναι ονομαστή για τη θαυματουργή εικόνα της που κάποτε κάλεσε τον χοροστατούντα ιερέα να τελέσει γρηγορότερα τη Θεία Λειτουργία, ώστε να προλάβει να κοινωνήσει έναν ετοιμοθάνατο μοναχό.(Walker,σ. 14)

Βορείως της ψηλής κορυφής του Άθω και στο μέσον σχεδόν της χερσονήσου, στην ανατολική πλευρά της σε απόσταση ενός τετάρτου από την κορυφογραμμή των βουνών που διασχίζουν τη χερσόνησο βρίσκεται η γεμάτη νερά και δένδρα κωμόπολη των μοναχών που απαρτίζεται από 100 περίπου οικοδομήματα διώροφα και τριώροφα που ανήκουν στις μονές και φέρουν στεγασμένους εξώστες και εξέχουσες στοές όπως στο Τυρόλο.Το πιο ωραίο οίκημα ανήκει στη μονή Σίμωνος πέτρα.Από τα οικήματα αυτά είκοσι τον αριθμό είναι πολύ ευρύχωρα και διαθέτουν δωμάτια, εκκλησίες, κήπους και σταύλους, καλούνται κονάκια και χρησιμεύουν για τη διαμονή των αντιπροσώπων των μονών και των επισκεπτών που σχετίζονται με το εμπόριο.Το μεγαλύτερο είναι το κονάκι του Βατοπεδίου που βρίσκεται κοντά στην αγορά όπου υπάρχει και τηλεγραφείο και μετά από αυτό κατατάσσονται των Ιβήρων,το Ξηροποτάμου και το Ρωσσικό. Στην κωμόπολη αυτή το 12ο αι. ανηγέρθη καθολικός ναός -με διαφορετικό τύπο σε σχέση με τα μοναστήρια- που ελάχιστα φωτίζονταν από εξωτερικό φως και του οποίου οι εσωτερικές επιφάνειες καλύπτονταν από παλαιότατες και ωραίες τοιχογραφίες των οποίων, ωστόσο, οι αντιγραφές στερούνται της πρωτότυπης εκφράσεως.Ένα από τα κυριότερα κοσμήματα του ναού είναι το στέμμα που κρέμεται από τον κεντρικό θόλο και καλείται χορός. Απαρτίζεται από δέκα πλευρές μήκους 1,5 μέτρων από λαξευμένο ασήμι που κρέμεται από αλυσίδα 2-3 μέτρων. Το στέμμα στολίζει ο δικέφαλος αετός από τον οποίο κρέμεται μικρή λυχνία ενώ στο μέσον είναι επιχρισμένο με χαλκό.Ο κολοσσιαίος πολυέλαιος ομοιάζει με αυτόν που υπάρχει στην πόλη Aix-la-Chapelle(που κείται στα ΒΑ του Παρισιού και σε απόσταση 503 χλμ με το τρένο από αυτό) και έχει κατασκευαστεί από τον Frederic Barberousse. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 611-612)
Κοντά στον ναό κείται ξύλινο οικοδόμημα που καλείται Πρωτάτο όπου διαμένει ο καϊμακάμης και φυλάσσονται τα αρχεία της ιεράς κοινότητος και η βιβλιοθήκη στην οποία βρίσκονται 81 αρχαία χειρόγραφα.Κοντά στο οίκημα αυτό βρίσκεται η Αθωνιάδα σχολή σε διώροφο οίκημα στον δεύτερο όροφο της οποίας γίνονται οι μυστικές συνάξεις.Στις Καρυές υπάρχουν περίπου 20 καλά καταστήματα που ομοιάζον με αυτά που υπάρχουν στις τουρκικές πόλεις.Τρία διατηρούν οι καλόγεροι που πωλούν κομπολόγια, σκαλισμένους από τους ερημίτες σταυρούς, εικόνες της Παναγίας από τη Ρωσσία, ξερά άνθη συναγμένα από τις κορυφές του Άθω, διάφορα αρώματα κατασκευαζόμενα από τους μοναχούς και άτεχνες εικόνες όπου σημειώνονται όλες οι μονές της χερσονήσου και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα, φωτογραφίες του Αγ.Όρους και εικόνες από έναν μοναχό της Θεσσαλομαγνησίας που ονομάζεται Γ.Κ.Κοντράκης. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 612-616)
Η κωμόπολη των Καρυών διαρρέεται από άφθονα ύδατα που διανέμονται σε όλα τα οικήματα και είναι κατάφυτη με λεπτοκαρυές και αμπέλια. Εκεί βρίσκονται πάντοτε 20-30 αγωγείς ημιόνων.Από τις Καρυές οδός ομαλή που κινείται βόρεια οδηγεί μετά από ένα τέταρτο στη σκήτη του Αγ.Ανδρέα. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 616)
Από τη θέση Ταμπούρια ο δρόμος βαίνει σε λιθόστρωτη οδό (καλντερίμι) και μέσα από δάσος πεύκων οδηγεί σε ομαλό έδαφος που καλείται Παπαρνίκια όπου υπάρχουν πλάτανοι.Έπειτα περνώντας κάποιες ρεματιές έρχεται σε αμμώδη ακτή όπου υπάρχει φυλάκιο, Καραούλι, που εμποδίζει την είσοδο των γυναικών στο Όρος.Στο σημείο αυτό ο δρόμος χωρίζεται στα δυο και η δεξιά άγουσα μέσω του όρους της Μεγάλης Βίγλας,φέρει στη μονή Ζωγράφου ενώ η άλλη οδηγεί στο χωριό Καρεές, Καρυές, Καρές ή Πρωτάτον.Από τη θέση Καραούλι, ξεκινά μια μικρή κατηφόρα που περνά ένα ρέμα και μετά γίνεται κατηφορική, προσπερνά το μετόχι της μονής Χιλανδαρίου, όπου βρίσκονται και οι αρσανάδες της μονής, δηλαδή το νεώλκειο, η αποβάθρα και οίκημα με 100 δωμάτια και όλα τα απαραίτητα.Η οδός έπειτα προσπερνά ψηλό πύργο που καλείται Χιλανδαρινός όπου υπάρχει και μια βρύση,η οποία υδροδοτείται από το ρέμα που κυλά κοντά στη μονή. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 602-605)
Από τη μονή Βατοπεδίου οδός ομαλή και έπειτα ανηφορική και με στροφές διέρχεται από κοντόκλαδα και καστανιές και οδηγεί σε τρία τέταρτα της ώρας σε μικρό λόφο.Από εδώ κινείται αριστερά, φτάνει μετά από μισή ώρα πορεία μέσα σε καστανιές σε μικρή σκήτη -που βρίσκεται μέσα στο δάσος- της Κοίμησης Θεοτόκου ή Βογορόδιτσα ή Μπουκορόδιτσα που καταλαμβάνει τη θέση της παλαιότερης μονής Ξυλουργού και εξαρτάται από τη ρωσική μονή.Από την κορυφή του λόφου οδός που στην αρχή είναι ανηφορική διαβαίνει τρία μικρά ρέματα-ένα με λίθινη γέφυρα- παρέρχεται βρύση όπου και σκάφη για το πότισμα των ζώων, κάποια διάσπαρτα κελιά μέσα σε δάσος λεπτοκαρυάς και αμπελώνες ενώ μέσα από δάσος καστανιάς συναντάται με τον δρόμο από Ιερισσό προς Καρυές και σε πέντε λεπτά φτάνει στο σταυρό Σεραΐου από όπου προσπερνά στα αριστερά τη σκήτη του Αγ.Ανδρέα ή Σεράϊ και μέσα από κήπους και δάσος φτάνει στις Καρυές. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 631-632)
Από τη μονή Αγ.Παντελεήμονα όπου υπάρχει μια μεγάλη καρυδιά ανηφορικός δρόμος που ανεβαίνει βαθμηδόν(τα φορτηγά ακολουθούν την άγουσα προς τη μονή Ξηροποτάμου μέχρι τη γέφυρα από όπου ανερχόμενα συναντούν την οδό που περιγράφουμε) ενώ στο τέλος των βαθμίδων συνεχίζει ανηφορικά μέσα από δάσος καστανιάς, πεύκων και πρίνων, παρέρχεται από βρύση από όπου λιθόστρωτη οδός με στροφές και ανηφορική οδηγεί στο Παλιομονάστηρο που κείται στο όριο της μονής Θεσσαλονικέως όπου το 1169 εγκαταστάθηκαν οι Ρώσοι μοναχοί από τη μονή Ξυλουργού.Της μονής αυτής όταν εισέβαλλαν οι Μογγόλοι στη Ρωσία πήραν την κυριότητα οι Σέρβοι και ο κράλης της Σερβίας Λάζαρος υπήρξε ευεργέτης της μονής μέχρι τον 15ο αι. ενώ στις αρχές του 16ου αι. ο τσάρος Βασίλειος Ιωάννοβιτς χορήγησε χρήματα για την ανοικοδόμηση του ημίσεως της μονής που είχε καταρρεύσει αλλά αυτή βαθμιαία ερημώθηκε ως το 1705 όταν, σύμφωνα με τον περιηγητή Γρηγορίεβιτς Βάρσκιι, είχε δυο μοναχούς Ρώσσους και δυο Βουλγάρους.Στα μέσα ωστόσο του 18ου αι. μόναζαν στη μονή Έλληνες οι οποίοι αφού την εγκατέλειψαν πήγαν στη δυτική παραλία όπου έχτισαν τη μονή Αγ.Παντελεήμονα.Μέσα σε ωραίο δάσος κείται επίμηκες και ευρύχωρο οικοδόμημα που ανήκει στη μονή Αγ.Παντελεήμονα.Από το Παλαιομονάστηρο οδός ομαλή μέσα από ωραίο δάσος προσπερνά έναν κόκκινο σταυρό και μια δεξαμενή που καλείται Ντόμπρο–Βόδα από όπου υδρεύεται το Παλαιομονάστηρο.Μετά από μισή ώρα περνά από άλλο σημείο όπου υπάρχει σταυρός από όπου κατηφορικός και λιθόστρωτος δρόμος μέσα από δάσος με καστανιές, πλατάνια και λεπτοκαρυές οδηγεί στις Καρυές. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 636-637)
Το λιμάνι της Δάφνης κείται στις δυτικές πλαγιές του Αγ.Όρους.Εκεί προσεγγίζουν τα ατμόπλοια, υπάρχει αποβάθρα και σημαντήρας, δυο μεγάλα οικήματα που απέχουν μεταξύ τους 10 λεπτά και χρησιμεύουν για τη διαμονή των επιβατών- το ένα ανήκει στη μονή Σίμωνος Πέτρας, το δεύτερο στην Ξηροποτάμου και υπάρχουν και παντοπωλεία.Στο λιμάνι κατεβαίνουν από τις Καρυές αγωγείς με ημίονους τις ημέρες που έρχονται το ατμόπλοια.Από εδώ ανηφορικός δρόμος που περνά μέσα από ελαιώνα μετά από μισή ώρα διέρχεται από τη μονή Ξηροποτάμου που βρίσκεται στα αριστερά του δρόμου. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 637-638)
Αφού η οδός προσπεράσει τη μονή κινείται ανηφορικά διέρχεται από δάσος ελάτων και καστανιών και μετά από μια ώρα και ένα τέταρτο σε ύψωμα.Από τη θέση αυτή φαίνεται η θάλασσα και από τις δυο πλευρές της χερσονήσου, υψώνεται ξύλινος σταυρός καλούμενος Ξηροποταμινός και κοντά σε αυτόν υπάρχει περίβολος με καστανιές και έλατα.Εδώ συναντώνται τρεις δρόμοι,ένας από τη μονή Αγ.Παύλου, ένας από το λιμάνι της Δάφνης και ο δρόμος από τις Καρυές.Από τον σταυρό η οδός κινείται κατηφορικά και μέσα από λεπτοκαρυές και αμπελώνες προσπερνά βρύση που κείται στα αριστερά του δρόμου και φθάνει στις Καρυές. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 641-642)
Από τις Καρυές κατηφορικός δρόμος και λιθόστρωτος διέρχεται από αμπελώνα και ελαιώνα και λεπτοκαρυές και περνώντας από γέφυρα μέσα από δάσος καστανιάς και ελάτων φέρει στη μονή Ιβήρων που απέχει από την ακτή πέντε λεπτά και όπου υπάρχει μέγας και ασφαλής πύργος. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 642)
Από τη μονή Αγ.Παύλου ανηφορική λιθόστρωτη οδός με στροφές που διέρχεται από δάσος με έλατα, καστανιές και κούμαρα οδηγεί σε δυο ώρες σε ένα ύψωμα.Από την οδό αυτή διαδοχικά διακλαδώνονται οδοί που φέρουν κατά σειρά προς την αριστερη πλευρά στις μονές Διονυσίου, Γρηγορίου, Σίμωνος πέτρα ενώ προς τη δεξιά στη Μορφονού και προς τις μονές Καρακάλλου και τη σκάλα Φιλοθέου όπου υπάρχει και οχυρός πύργος και που απέχει μια ώρα και ένα τέταρτο από τη μονή Καρακάλλου.Η οδός φτάνει σε ύψωμα μετά από 3,5 ώρες, διέρχεται από δάσος και φτάνει σε μέγαλο ξύλινο σταύρο που καλείται Ξηροποταμινός όπου υπάρχουν και καστανιές και έλατα και από όπου φαίνονται και οι δυο κόλποι που αγκαλιάζουν τη χερσόνησο.Από εδώ η μεν αριστερή άγουσα κατέρχεται στο λιμάνι της Δάφνης, η δε άλλη γίνεται κατηφορική και μετά από ένα τέταρτο μέσα από λεπτοκαρυές και αμπέλια φτάνει στις Καρυές. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 677-678)