Οι κάτοικοι της Θάσου(σύμμαχοι των Αθηνών) είχαν εισδύσει στην περιοχή κοντά στα μεταλλεία του Δάτου πριν από τις εκστρατείες του Κίμωνα στην περιοχή. Οι νησιώτες αυτοί όντας ικανοποιημένοι από τις παραθαλάσσιες κτήσεις τους στη Θράκη και από την κατοχή των μεταλλείων δεν επιθυμούσαν να εγκατασταθούν στο εσωτερικό αυτών των περιοχών ανάμεσα σε λαούς πολεμοχαρείς ,οι […]
Ο χώρος ανάμεσα στην θάλασσα και σε τμήμα του κυρίως δρόμου, όπου βρίσκονται ”οι Μαγεμένοι” και η αψίδα του Κωνσταντίνου, λέγεται ότι καταλαμβανόταν από τον ιππόδρομο, με την υποσημείωση ότι ήταν το σκηνικό μιας ασύδοτης σφαγής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης με διαταγή του Θεοδοσίου.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ.246) Επίσης είναι γνωστή [η Θεσσαλονίκη] από τις σφαγές […]
Οι Έπαρχοι της Πύλης στη Μακεδονία δεν αφήνουν πίσω τους τίποτα που να θυμίζει το διάβα τους. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους μουεζίνηδες, ιμάμηδες, δερβίσηδες και άλλους θεράποντες του Αλλάχ, που άλλοτε αφθονούσαν στις επαρχίες. Ο Βαγιαζήτ και ο Μουράτ θεμελίωσαν πλήθος θρησκευτικά ιδρύματα στη Μακεδονία. Επί πολλούς αιώνες μπέηδες και αγάδες […]
Ο Σαλαμβρίας τώρα χωρίζει τις περιφέρειες της Λάρισας και της Κατερίνης, όπως προηγουμένως χώριζε την Θεσσαλία από τη Μακεδονία ή τη Μαγνησία από την Πιερία. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 403). Τα Γρεβενά, η αρχαία Ελιμία, θεωρείται ως μιά σπουδαία στρατηγική θέση στα βουνά της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. (Isambert, σ.37) Στο Μέτσοβο βρίσκεται η βασιλική […]
Οι Θράκες (υπό τον Σιτάλκη), αφού διέσχισαν τα βουνά που περικλείουν, στα δυτικά,την πεδιάδα των Σερρών και τη διαχωρίζουν από την κοιλάδα του Αξιού, εισέβαλαν στην τελευταία κοντά στα στενά του Demirkapi (Σιδηρά Πύλη), περνώντας κοντά από τη Δοϊράνη. Από τις Ιδομενές οι Θράκες κατέβηκαν την κοιλάδα του Αξιού, ώσπου έφτασαν στη μεγάλη παραθαλάσσια πεδιάδα, […]
Οι ιεράρχες του Ιουστινιανού έφεραν τους τίτλους των Μητροπολιτών των Ιλλυρίων, των κυρίως Δακών, των παρακτίων Δακών, της δευτέρας Μοισίας, της Δαρδανίας, της Πρεβαλιτιανής επαρχίας, της δευτέρας Μακεδονίας, καθώς και ενός τμήματος της δευτέρας Παννονίας. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.52)
Ο ιεράρχης της Πρέσπας φέρει τους τίτλους του Μητροπολίτη Αχρίδων και Πρεσπών. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.71)
Η Λύχνιδος και η Ηράκλεια οι οποίες βρίσκονται κοντά στην γραμμή μεταξύ Δυρραχίου, ή Απολλωνίας και Θεσσαλονίκης, ήταν οι κύριες πόλεις στο κέντρο της Κανδαβίας ή Εγνατίας Οδού-η σημαντική γραμμή επικοινωνίας από ξηράς μεταξύ Ιταλίας και Ανατολής, μεταξύ Ρώμης, Κωνσταντινούπολης, και Ιερουσαλήμ.(Leake, τόμ.ΙΙΙ,σ.311) Το Οδοιπορικό του Αντωνίου προτείνει δύο δρομολόγια σε αυτό το τμήμα:το ένα […]
Τα σώματα αυτά συναντήθηκαν με μια ίση δύναμη του πεζικού και του ιππικού του εχθρού.Οι Έλληνες είχαν δείξει την δύναμή τους και στο πεζικό και στο ιππικό και ήταν κατώτεροι σε συνεκτικότητα από τους Ρωμαίους, ενώ το σώμα των ψιλλών των Ρωμαίων ήταν καλύτερα παροπλισμένο από τους Ιλλυριούς και τους Κρήτες που συνόδευαν το μακεδονικό […]
Στο Άγ.Όρος στα μέσα του 11ου αι. κατέβηκαν Ρώσσοι και Βούλγαροι που κατέλαβαν οι πρώτοι στη δυτική παραλία τη μονή του Αγ.Παντελεήμονα και το 1848 -1851 κατέλαβαν τη σκήτη του Αγ.Άνδρέα (Σεράϊ) που βρίσκεται κοντά στις Καρυές και ανήκει στη μονή Βατοπεδίου. Μετά από έναν αιώνα κατέβηκαν και οι Σέρβοι οι οποίοι μαζί με τους […]