Ο Οκτάβιος και ο Αντώνιος ως νικητές στη μάχη των Φιλίππων(42 π.Χ.) πραγματοποίησαν την παρέλαση της νίκης στη Θεσσαλονίκη. Σε ανάμνηση αυτής της νίκης ανεγέρθηκε η αψίδα (του θριάμβου Αυγούστου και Αντωνίου). (Cousinery, τομ.Ι, σ.28)
Όταν ο Belon τα επισκέφτηκε, υπήρχαν 500 ή 600 φούρνοι για τήξη, διασκορπισμένοι πάνω και κάτω στο βουνό. Τα μέταλλα αποτελούνταν από χρυσοφόρο πυρίτη, από γαληνίτη και θειούχο μόλυβδο. Τα φυσερά λειτουργούσαν με νερόμυλους και η μέθοδος διαχωρισμού του χρυσού από το ασήμι ήταν η ίδια όπως ακριβώς ασκείται τώρα στην Ουγγαρία, μέσα από το […]
Τα μετάλλια της Αμφίπολης είχαν προφανώς φτιαχτεί σε διαφορετικές περιόδους, η κάθε πλευρά ήταν διαφορετική, και η επιγραφή ήταν διαφορετική στο κάθε ένα νόμισμα. Πάνω σε ένα από αυτά υπήρχε η κεφαλή του Απόλλωνα στην μπροστινή μεριά και στην αντίθετη ένα αναμμένο λυχνάρι. Πάνω σε ένα δεύτερο, η πίσω μεριά απεικόνιζε μια αγελάδα ενώ πάνω […]
μετάλλιο νο 12 Εικονίζεται η κεφαλή του Ηρακλή καλυμμένη με τη λεοντή.Στην αντίθετη όψη ένας αετός κατασπαράσσει ένα φίδι ενώ υπάρχει και η επιγραφή «ΠΥΔΝΑΙΩΝ». (Cousinery,τομ. ΙΙ,σ. 44) μετάλλιο νο 13 Κεφαλή της Αρτέμιδος.Στην αντίθετη όψη μια κουκουβάγια και η επιγραφή «ΠΥΔΝΑΙΩΝ».Τα δυο τελευταία νομίσματα είναι χάλκινα. (Cousinery,τομ. ΙΙ,σ. 44) Πιθανότατα υπάρχει κάποια ετυμολογική σχέση […]
Ο καθεδρικός ήταν καινούργιος, χτισμένος πάνω στα συντρίμμια του παλιού Μητροπολιτικού Ναού που είχε καεί την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1895. Αυτή η καταστροφή είχε προκαλέσει βαθιά θλίψη στους κατοίκους ώστε ακόμη και 5 χρόνια μετά το γεγονός (δηλαδή την εποχή επίσκεψης του περιηγητή) συνεχίζει να αποτελεί θέμα προς συζήτηση και αρκετής αυτό-συμπόνιας. Συμπεριλάμβανε την […]
«Αψίδα του θριάμβου Αυγούστου και Αντωνίου». Στην πρόσοψη της αψίδας είχαν ανεγερθεί μικρά υποστυλώματα που χρησίμευαν για στάθμευση των φρουρών της πόλης και των υπαλλήλων του τελωνείου, οι οποίοι είχαν τοποθετήσει στο αρχαίο τείχος μαξιλάρια για να ακουμπούν. Τους ενδιέφερε περισσότερο το λευκό του ασβέστη παρά η ομορφιά της τέχνης και κάθε φορά που ανακαίνιζαν […]
Τον καιρό του Πουκεβίλ σε όλους τους δρόμους, από τη Θεσσαλονίκη στη Λάρισα και από τα Γιάννινα στο Μοναστήρι, υπήρχαν μοναστήρια δερβίσηδων στη σειρά. Τα τοπικά τζαμιά, τα γεφύρια, τα τζαμιά της Κωνσταντινούπολης ή της Προύσας, τα μοναστήρια των ντερβισάδων που στροβιλίζονται και ουρλιάζουν, κατέχουν σε βακούφια το ένα τέταρτο της επαρχίας. Στη διάρκεια του […]
Μονές λέγονται μεγάλα ή μικρά οικοδομήματα μέσα σε οχυρό συνήθως περίβολο όπου διαβιούν πολλοί ή λίγοι μοναχοί των οποίων τα ονόματα και τον αριθμό όσων ζουν σε αυτές μπορεί να βρει κανείς στην προσκομιδή. Από τις 20 μονές οι περισσότερες βρίσκονται στην ακτή ή σε μικρή απόσταση από αυτή. Αυτές είναι η μονή Χιλανδαρίου, Φιλοθέου, […]
Όλοι οι πρόκριτοι της Καστοριάς ήταν πλούσιοι μεγαλέμποροι με εμπορικούς οίκους σε πολλές περιοχές, μεταξύ αυτών και στη Μόσχα. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ. 2)
Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης προέρχονται από τις μεγαλύτερες αποικίες που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη την εποχή της εκδίωξής τους από την Ισπανία στα τέλη του 15ου αιώνα. Όμως ένα σημαντικό τμήμα τους έγιναν Μουσουλμάνοι από εκείνη την εποχή, χωρίς να αγνοηθούν από τους Οσμανλήδες, και διαμόρφωσαν μια ξεχωριστή τάξη υπό την αίρεση των Μαμίνων.Kληρονομώντας το εβραϊκό […]