Υπάρχει μία μεγάλη ποικιλία πλουσίων αμφίων για τους ιερείς, ειδικά στα τέσσερα μεγάλα μοναστήρια, όπου πολλά μπαούλα είναι γεμάτα με τέτοια ενδύματα τα οποία χρησιμοποιούνται στην τέλεση της θείας Λειτουργίας: οι βάσεις, οι υδρίες, τα πιάτα, τα αργυρά σκεύη, τα κεριά και τα λιβανιστήρια από πολύτιμα μέταλλα, δεν είναι δυνατό να υπολογιστούν, πολλά από τα […]
Ο πασάς της Θεσσαλονίκης είχε δικαιοδοσία που εκτεινόταν από τη Βέροια ή Καραβεριά μέχρι την Καβάλα. Υπήρχε, επίσης, ένας μουλάς και ο γενιτσάρ-αγάς που φρόντιζε για τις υποθέσεις του σώματος των γενιτσάρων.Από την πόλη δεν έλειπε και ένας μουφτής ,ο οποίος συνέτασσε και υπέγραφε τους φετφάδες.(Cousinery,τομ.Ι,σ.48) Η διοίκηση της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στα χέρια ενός πασά […]
Υπάρχουν πολλοί Εβραίοι στη Μακεδονία. Οι περισσότεροι ζουν στη Θεσσαλονίκη. Υπολογίζονται σε 20,000 περίπου. Ασχολούνται με το εμπόριο και με τον καθημερινό ανεφοδιασμό της αγοράς με όλων των ειδών τα αγαθά. Τους αναγνωρίζει εύκολα κάποιος από την κόμμωσή τους. Η Τουρκία πρόσφερε άσυλο σε πολλούς Εβραίους πρόσφυγες από την Ισπανία. Στη Θεσσαλονίκη κάθε συναγωγή φέρει […]
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μια τρομερή ελονοσία κυριαρχεί στις όχθες όλων των ποταμών της περιοχής και στις πεδιάδες, ειδικά εκεί που παράγεται το βαμβάκι. (Clarke, σ. 368)
Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης άκμαζε η επεξεργασία του μεταξιού. Κυρίως γυναίκες απασχολούνταν στον τομέα αυτό. Το μετάξι χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή γυναικείων και ανδρικών ενδυμάτων, τα οποία ήταν περιζήτητα στην Κωνσταντινούπολη-περισσότερο και από τα μεταξωτά της Προύσας καθώς και κουρτινών για την αποφυγή των κουνουπιών. Το μετάξι που επεξεργάζονταν στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν μόνο από […]
Οι έμποροι της Μακεδονίας, που συμμετέχουν στην εμποροπανήγυρη της Στρόγγας κοντά στην Οχρίδα, κλείνουν το εμπορικό έτος της Ρούμελης με το πανηγύρι του Δοβερού. Το πανηγύρι εγκαινιάζεται την άνοιξη στο Μαυρονόρος της Στυμφαλίδας, κοντά στα Γρεβενά. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ. 13) Όταν οι Τούρκοι λεηλατούσαν τη Μακεδονία υποχρέωναν τους Χριστιανούς ν’ αποτραβηχτούν στα πιο απρόσιτα […]
Όταν ο Belon τα επισκέφτηκε, υπήρχαν 500 ή 600 φούρνοι για τήξη, διασκορπισμένοι πάνω και κάτω στο βουνό. Τα μέταλλα αποτελούνταν από χρυσοφόρο πυρίτη, από γαληνίτη και θειούχο μόλυβδο. Τα φυσερά λειτουργούσαν με νερόμυλους και η μέθοδος διαχωρισμού του χρυσού από το ασήμι ήταν η ίδια όπως ακριβώς ασκείται τώρα στην Ουγγαρία, μέσα από το […]
Τα μετάλλια της Αμφίπολης είχαν προφανώς φτιαχτεί σε διαφορετικές περιόδους, η κάθε πλευρά ήταν διαφορετική, και η επιγραφή ήταν διαφορετική στο κάθε ένα νόμισμα. Πάνω σε ένα από αυτά υπήρχε η κεφαλή του Απόλλωνα στην μπροστινή μεριά και στην αντίθετη ένα αναμμένο λυχνάρι. Πάνω σε ένα δεύτερο, η πίσω μεριά απεικόνιζε μια αγελάδα ενώ πάνω […]
Οι βράχοι του Καραμπουρνού εκτείνονται για τρία ή τέσσερα μίλια. Το ακρωτήρι, ιδωμένο από τη Θεσσαλονίκη, είναι το δυτικότερο σημείο. Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, βασιζόμενος σε πρώϊμους Έλληνες συγγραφείς, υποστηρίζει οτι αυτό το σημείο ήταν η βάση ενός ναού της Αφροδίτης, ο οποίος κατασκευάστηκε από τον Αινεία ( (Αινείας καί Τρώες) νεών Αφροδίτης ιδρύσαντο επί […]
Ο περιηγητής ανακάλυψε ο ίδιος ένα σπάνιο νόμισμα στη Θεσσαλονίκη-το οποίο αργότερα μεταφέρθηκε στο αυτοκρατορικό μουσείο της Βιέννης. Ήταν από ασήμι και είχε αρκετά μεγάλες διαστάσεις, γεγονός πολύ σπάνιο για νομίσματα της εποχής του Κωνσταντίνου. Στην πρόσθια όψη του νομίσματος εικονίζεται ο αυτοκράτωρ με περικεφαλαία σε προτομή. Στο δεξί του χέρι κρατά σκήπτρο και ασπίδα […]