Προκύπτει ότι η Δασσαρέτιδα δεν ήταν μικρότερη από 60 μίλια σε μήκος, όσο και σε πλάτος, μια έκταση την οποία ως ένα βαθμό περιμένουμε από τον Πολύβιο, ο οποίος σε αντίθεση με τις πόλεις της λίμνης της Λυχνίδου, παρουσιάζει τους Φιβάτες, τους Πισσαντίνους, τους Καλίκαινους και τους Πιρουστές σαν φυλές της Δασσαρέτιδας.Η τοποθεσία μερικών από […]
Ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης υπολογίζεται σε 80.000 αλλά πιθανότατα δεν υπερβαίνει τις 65.000 εκ των οποίων 35.000 είναι Τούρκοι, 15.000 είναι Έλληνες και 13.000 είναι Εβραίοι ενώ οι υπόλοιποι είναι Φράγκοι και Αθίγγανοι.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ.248) Οι Τούρκοι όπως και οι Εβραίοι, φτάνουν στα άκρα με την τσιγγουνιά ενώ η σπατάλη δεν είναι διόλου ασυνήθιστη […]
Οι Χαλκιδικιώτες ήταν υπόχρεοι στους Πέρσες για την απόκτηση της Ολύνθου. Ο Αρτάβαζος, κατά την επιστροφή του από τον Ελλήσποντο, όπου είχε συνοδεύσει τον Ξέρξη μετά την ήττα του στη Σαλαμίνα, αφού κατέλαβε την Όλυνθο μαζί με κάποια άλλα μέρη σε αυτό το τμήμα, το οποίο είχε επαναστατήσει από τον αφέντη του, έσφαξε όλους τους […]
Εάν το Μπεράτι είναι η τοποθεσία Αντιπάτρια, όπως έχω δείξει λόγους να το πιστεύω, συνεπάγεται ότι οι Δασσαρέτες κατείχαν όλη την ορεινή περιοχή μεταξύ Κορυτσάς και Μπερατίου, πέρα από το οποίο τα σύνορα των Δασσαρετών συναντούσαν εκείνα των Ταυλάντιων,των Μπιλλιώνων και των Χαόνων της Ηπείρου.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.325)
Υπήρχαν τρία είδη χαρατσίου που πλήρωναν οι ραγιάδες.Το πρώτο ονομαζόταν εντίνα (edina), ήταν 3 πιάστρες και σ’ αυτό υπόκεινταν τα αγόρια ηλικίας κάτω των 14 ετών, αλλά γενικά απαιτούνταν και από όλους όσους ήταν κάτω των 11. Το δεύτερο ονομαζόταν εφσατ(efsat), 6 πιάστρες, και πληρωνόταν από καλλιτέχνες, υπηρέτες και όλους τους φτωχούς ακόμα και από […]
Αποτελείται από δεκαπέντε ελευθεροχώρια, τα οποία σχηματίζουν μια ομοσπονδία όμοια με εκείνη των ορυχείων. Κάθε χωριό έχει μια αριστοκρατική διοίκηση με ένα συμβούλιο ή επιτροπή για την κατανομή των φόρων και για άλλα γενικά ζητήματα. Το συμβούλιο συγκαλέιται στον Πολύγυρο, την έδρα του Τούρκου Αγά, ο οποίος συλλέγει τις προσόδους για την Πύλη. (Leake, τομ.ΙΙΙ, […]
Ο Λίβιος αναφέρει μια Αντιγόνεια του Κρούσιου να βρίσκεται ανάμεσα στην Αινεία και στην Παλλήνη. Ήταν πιθανώς, μια από τις πόλεις της ακτής αυτής, που αναφέρει ο Ηρόδοτος, που ανακαινίστηκε υπό ενός εκ των Αντιγονιδών. Ο Πτολεμαίος την ονομάζει Ψάφαρα, πιθανώς με σκοπό να την διαχωρίσει με αυτόν τον τρόπο από μια άλλη μακεδονική Αντιγόνεια […]
Στο ταμείο της μητρόπολης της Καστοριάς οι Χριστιανοί και οι Τούρκοι κατέθεταν χρηματικά ποσά με επιτόκιο 10% ή 12%. Επίσης οι Χριστιανοί συνήθιζαν ακόμα να φέρουν ενώπιον των πνευματικών και των κοσμικών τους δικαστών τις προσωπικές τους διαφορές, σύμφωνα με τον Λόγο του Αποστόλου. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ. 2) Οι Τούρκοι που λεηλατούσαν τη Μακεδονία […]