Οι Θράκες (υπό τον Σιτάλκη), αφού διέσχισαν τα βουνά που περικλείουν, στα δυτικά,την πεδιάδα των Σερρών και τη διαχωρίζουν από την κοιλάδα του Αξιού, εισέβαλαν στην τελευταία κοντά στα στενά του Demirkapi (Σιδηρά Πύλη), περνώντας κοντά από τη Δοϊράνη. Από τις Ιδομενές οι Θράκες κατέβηκαν την κοιλάδα του Αξιού, ώσπου έφτασαν στη μεγάλη παραθαλάσσια πεδιάδα, […]
Η Λύχνιδος και η Ηράκλεια οι οποίες βρίσκονται κοντά στην γραμμή μεταξύ Δυρραχίου, ή Απολλωνίας και Θεσσαλονίκης, ήταν οι κύριες πόλεις στο κέντρο της Κανδαβίας ή Εγνατίας Οδού-η σημαντική γραμμή επικοινωνίας από ξηράς μεταξύ Ιταλίας και Ανατολής, μεταξύ Ρώμης, Κωνσταντινούπολης, και Ιερουσαλήμ.(Leake, τόμ.ΙΙΙ,σ.311) Το Οδοιπορικό του Αντωνίου προτείνει δύο δρομολόγια σε αυτό το τμήμα:το ένα […]
Τα σώματα αυτά συναντήθηκαν με μια ίση δύναμη του πεζικού και του ιππικού του εχθρού.Οι Έλληνες είχαν δείξει την δύναμή τους και στο πεζικό και στο ιππικό και ήταν κατώτεροι σε συνεκτικότητα από τους Ρωμαίους, ενώ το σώμα των ψιλλών των Ρωμαίων ήταν καλύτερα παροπλισμένο από τους Ιλλυριούς και τους Κρήτες που συνόδευαν το μακεδονικό […]
Η Λύχνιδος και η Ηράκλεια οι οποίες βρίσκονται κοντά στην γραμμή μεταξύ Δυρραχίου, ή Απολλωνίας και Θεσσαλονίκης, ήταν οι κύριες πόλεις στο κέντρο της Κανδαβίας ή Εγνατίας Οδού-η σημαντική γραμμή επικοινωνίας από ξηράς μεταξύ Ιταλίας και Ανατολής, μεταξύ Ρώμης, Κωνσταντινούπολης, και Ιερουσαλήμ.(Leake, τόμ.ΙΙΙ,σ.311)
Από την εποχή του Παύλου Αιμίλιου οι Καλλικοινοί κατοικούσαν στα περίχωρα της Κανδαβίας, καθώς και στις κοιλάδες του καντονίου της Καυλωνίας. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.39) Προκύπτει ότι η Δασσαρέτιδα δεν ήταν μικρότερη από 60 μίλια σε μήκος, όσο και σε πλάτος, μια έκταση την οποία ως ένα βαθμό περιμένουμε από τον Πολύβιο, ο οποίος σε […]
ΗΗ Βυλαζόρα αναφέρεται ξανά στην ιστορία αυτού του περιπετειώδους έτους (168 π.Χ.) όταν ο Περσέας, όχι πολύ πριν από την μάχη της Πύδνας (146 π.Χ.), προσπάθησε να αποκτήσει μισθοφορικό στρατό 20.000 Kελτών οι οποίοι σε αναμονή της στρατολόγησής τους από αυτόν είχαν αναπτυχθεί σε ίσους αριθμούς ιππέων και πεζών μέχρι την Ντεσουντάμπα και τη Μεδίκα. […]
Φαίνεται από τον Ιουστίνο, οτι ένα κομμάτι της Ημαθίας ήταν υπό την κατοχή των Βρυγών ( οι ίδιοι άνθρωποι με τους Φρύγες της Ασίας.Η αντικατάσταση του γράμματος Β από το Φ είναι Μακεδονικός τύπος), οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τους Τημενίδες. Ο Ηρόδοτος, αναφέροντας οτι οι κήποι του Μήδα, ο οποίος ήταν βασιλιάς τους, βρίσκονταν στις […]
Η φύση της πέτρας των γειτονικών βουνών ανάγκασε τους Κοζανίτες να χτίσουν με τρόπο διαφορετικό από τους νότιους Έλληνες.Οι Κοζανίτες, κάτοικοι του τμήματος της Άνω Μακεδονίας ήταν μερικώς βάρβαροι πριν από την εποχή του Φίλιππου, γιου του Αμύντα.(Leake,τόμ.ΙΙΙ, σελ.303-4) Ένα μεγάλο μέρος από τους Κοζανίτες εμπόρους καταδυναστεύονταν από τους Τούρκους, ειδικά από τον Αλή Πασά, […]
Οι Κονιάρηδες Μωαμεθανοί ήταν έποικοι από την Ασία τους οποίους μετέφερε ο Αμουράτ στη Μακεδονία το 1390.( -Stritt. Got. Tartaric. κεφ. XI, παράγρ. 117). Είναι εγκατεστημένοι κοντά στην Κοζάνη και ζουν με την ίδια λιτότητα όπως και στο χρυσούν αιώνα. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.84) Μια κοιλάδα εκτάσεως τεσσάρων λευγών, διάσπαρτη με χωριά κατοικούμενα από Τούρκους […]
Κονιαρομαχαλάδες αποκαλούν οι Έλληνες τα αποσπασμένα τμήματα των Ορφανών. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 181)