Ακρωτήριο Παλιούρι

Παλαιό Όνομα :Καλογρηά

Δήμος : Κασσάνδρας

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Τα ακρωτήρια Καρτάλι και Δρέπανο είναι προφανώς η αρχαία Δερίς ή Άμπελος. Ο Ηρόδοτος αργότερα μας πληροφορεί ότι αυτό βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την Τορώνη μάλιστα το περιγράφει ως το ακρωτήριο της Τορώνης απέναντι ακριβώς από το Κάνιστρο της Παλλήνης.Στην Επιτομή του Στράβωνα η οποία μπορεί πράγματι να υποστηρίξει την άποψη ότι τα ακρωτήρια Δέρις και Άμπελος ήταν δύο ονόματα για το ίδιο ακρωτήριο από το γεγονός ότι περιγράφει τη Δέριδα ως το ακρωτήριο απέναντι από το Κάνιστρο και κοντά στο λιμάνι Κουφό. Αντιθέτως, ο Πτολεμαίος τα διαχωρίζει ρητώς και τα τοποθετεί το ένα απέναντι από το άλλο αναφέροντας πως η Τορώνη βρίσκεται ανάμεσα στα δύο ακρωτήρια. ( Leake ,τομ. ΙΙΙ, σ. 119 – 120 )
Ο περίπλους των ακρωτηρίων Άμπελος και Κάνιστρο είναι λιγότερο επικίνδυνος καθώς οι κόλποι τους προσφέρουν μερικά ασφαλή λιμάνια.Αποτελούσε αντικειμενικό σκοπό του Ξέρξη να συλλέξει δυνάμεις από τις Ελληνικές πόλεις που βρίσκονταν στους κόλπους αυτούς καθώς τους διέσχιζε . Αν υπάρχει κάποια δυσκολία που προκύπτει από την αφήγηση του Ηροδότου, αυτή είναι στην κατανόηση του πως η επιχείρηση απαιτούσε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα- ίσο με τρία χρόνια-όταν ο βασιλιάς της Περσίας είχε ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανδρών στη διάθεση του και μεταξύ αυτών Αιγύπτιους και Βαβυλώνιους, οι οποίοι ήταν μάλιστα εξοικειωμένοι με την κατασκευή καναλιών.( Leake, τομ. ΙΙΙ, σ.146)
Το νοτιοδυτικό ακρωτήριο της Παλλήνης από το Λίβιο ονομαζόταν Ποσείδιον και από το Θουκυδίδη Ποσειδώνιον, προφανώς από ένα ναό του Ποσειδώνα ο οποίος βρισκόταν ακριβώς εκεί . Επίσης ακόμα διατηρεί την παλαιότερη ονομασία του, που κοινώς προφέρεται Ποσείδιον. Η Μένδη πιθανότατα βρισκόταν κοντά σ’ αυτό το ακρωτήριο στη νοτιοδυτική πλευρά. Όταν ο Άτταλος και οι Ρωμαίοι , το 200 π.Χ, εξέπλευσαν από την Σκιάθο εναντίον της Κασσανδρείας, προσέγγισαν πρώτα τη Μένδη και μετά παρέκαμψαν το ακρωτήριο πριν φτάσουν στην Κασσάνδρεια. Έχοντας αποτύχει εκεί, κυρίως εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, επέστρεψαν από το Ακρωτήριο του Κανίστρου και από αυτό της Τορώνης στο λιμάνι της Ακάνθου στο Σιγγιτικό κόλπο. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, καταδεικνύεται ότι τα ελληνικά ερείπια που έχουν βρεθεί στην ακτή, κοντά στο Ακρωτήριο Ποσείδιον στα ανατολικά, όπως επίσης και στα υψώματα πάνω από αυτό, είναι αυτά της Μένδης. Η τοποθεσία αυτή της Μένδης σε σχέση με αυτή του Ποσειδίου μπορεί να προσδιοριστεί επιπλέον σύμφωνα και με τις συμφωνίες του ένατου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν οι Αθηναίοι προχωρώντας από την Ποτείδαια εναντίον της Μένδης και της Σκιώνης, απέπλευσαν από το Ποσειδώνιο και αφού κατέκτησαν τη Μένδη ,προχώρησαν εναντίον της Σκιώνης,που γειτνίαζε με τη Μένδη. Συνεπώς η διάταξη των ονομάτων στον Ηρόδοτο, ο οποίος τείνει να τοποθετήσει τη Σκιώνη μεταξύ των Ακρωτηρίων Παλιούρι και Ποσείδι, συμφωνεί απόλυτα με την αφήγηση του Θουκυδίδη. Και τα ερείπια της Σάνης, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, φαίνεται να είναι μεταξύ του Ακρωτηρίου του Ποσειδίου και της δυτικής πλευράς του ισθμού της Πόρτας. Ο Μελάς συμφωνεί με το συμπέρασμα για τη Σκιώνη, εφόσον, όπως δήλωνε, αυτή καταλάμβανε μαζί με τη Μένδη το μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου αλλά ήταν αντίθετος σε σχέση με τη θέση της Σάνης, την οποία και τοποθετούσε κοντά στο Κάνιστρο.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 157)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Το Παλιούρι -κατά την αρχαία εποχή ονομαζόταν Θέραμβος ή Θράμβη και κείται μέσα σε κοιλάδα, κυκλώνεται από δάσος και απέχει μισή ώρα από την ακτή Αγ.Νικολάου.Στο Παλιούρι κατοικούν 60 χριστιανικές οικογένειες μελισσοκόμων και γεωργών. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 536)