Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Ο Ύπατος έχοντας προελάσει από την Απολλωνία της Ιλλυρίας μέσω της Δεσσαρέτιας στη Λυγκιστίδα στρατοπέδευσε στις όχθες του Βίβου και από εκεί έστειλε ομάδες για την εξεύρεση εφοδίων στην Δεσσαρέτια. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 307)
Όταν ο Φίλιππος αποσύρθηκε, οι Ρωμαίοι λεηλάτησαν την χώρα της Εορδαίας, εισήλθαν στην Ελίμεια και από εκεί στην Ορεστίδα. Εδώ ο Ύπατος έλαβε την υποταγή του Κελέτρου και αφού προχώρησε στη Δασσαρέτια, κατέλαβε το Πήλιο, “μια περιοχή ιδανική βάση για επιδρομές στη Μακεδονία λόγω της τοποθεσίας στην οποία βρίσκεται” και αφού εγκατέστησε φρουρά σε αυτό το μέρος, επέστρεψε με τους αιχμαλώτους και τα λάφυρά του στην Απολλωνία. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 310)
Η Λυχνιδός και η Ηράκλεια οι οποίες βρίσκονται κοντά στη γραμμή μεταξύ Δυρραχίου ή Απολλωνίας και Θεσσαλονίκης, ήταν οι κύριες πόλεις στο κέντρο της Κανδαβίας ή Εγνατίας Οδού που αποτελούσε την πλέον σημαντική γραμμή επικοινωνίας από ξηράς μεταξύ Ιταλίας και Ανατολής, μεταξύ Ρώμης, Κωνσταντινούπολης και Ιερουσαλήμ.(Leake, τομ.ΙΙΙ,σ. 311)
Όταν ο Σουλπίκιος στρατοπέδευσε στον Αψό μεταξύ του Δυρραχίου και της Απολλωνίας, πριν προχωρήσει στη Λυγκιστίδα, έστειλε τον Απούστιο εναντίον των γειτονικών κτήσεων του Φιλίππου. Το Κορράγιο, το Γερρούνιο και η Οργεσσός κατακτήθηκαν μετά από αντίσταση. Αμέσως μετά ο Απούστιος πολιόρκησε την Αντιπάτρια, μια μεγάλη πόλη που δέσποζε σε ένα στενό πέρασμα με αξιόλογη στρατηγική θέση και ισχυρά τείχη. Αφού κατέλαβε την πόλη, σκότωσε τους άντρες, κατέστρεψε τα τείχη, έκαψε την πόλη και έδωσε τα λάφυρα στους στρατιώτες του, τα οποία τρομοκράτησαν τόσο τον λαό του Κοδρίου που υποτάχθηκε σε αυτόν, παρόλο που η πόλη τους ήταν καλά φρουρούμενη και οχυρωμένη.Το Ίλιον, μια άλλη πόλη, καταλήφθηκε με τη βία και οι Ρωμαίοι αμέσως μετά την επιστροφή του Σουλπικίου, ο οποίος ήταν φορτωμένος με τα λάφυρα, δέχτηκαν επίθεση από τον Αθηναγόρα, έναν από τους πιο διαπρεπείς αξιωματικούς του Φιλίππου, χωρίς ωστόσο πολλές απώλειες.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 326-327)
Στο βορειο-δυτικό τμήμα της Παιονίας, η σημαντικότερη περιοχή υπό τους Ρωμαίους, ήταν οι Στόβοι. Από αυτό το σημείο τέσσερις δρόμοι αναφέρονται στο Οδοιπορικό. Ο ένας προχωράει βόρεια προς το Σκούπι και από εκεί βορειότερα στη Ναϊσσό και έπειτα νοτιοανατολικά από το Βιμινάκιο στο Δούναβη και στο Βυζάντιο. Ο δεύτερος βορειοανατολικά στη Σερδίκα, 100 χλμ. νοτιοανατολικά της Ναϊσσού, ο τρίτος νοτιοανατολικά στη Θεσσαλονίκη και ο τέταρτος νοτιοδυτικά στην Ηράκλεια. Ο τελευταίος επικοινωνεί με ένα κομβικό σημείο της Εγνατίας οδού ή τη μεγάλη ρωμαϊκή οδό από την Απολλωνία στη Θεσσαλονίκη, που οδηγεί μέσα από την πόλη των Στόβων από όλα τα μέρη και στις τρεις προηγούμενες πορείες. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 468-469)
Εάν το νότιο σύνορο των Μαιδών ήταν κοντά στο Κουμάνοβο τότε οι άνθρωποι κατείχαν τις πηγές του ανατολικού παραπόταμου του Μοράβα ή Μάργου ποταμού και τις άνω κοιλάδες, μία εκ των οποίων ονόματι Βρανιά ή Ιβορίνα, ηχεί όμοια με την Ιαμφορίνα, την πρωτεύουσα των Μαίδων την οποία κατέλαβε ο Φίλιππος, γιος του Δημητρίου το έτος 211 π.Χ.. Σε αυτήν την περίπτωση ο βασιλιάς του οποίου το σχέδιο ήταν να διατηρήσει λόγω προηγούμενου εκφοβισμού, τους γείτονες του σε ησυχία, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στην Ελλάδα ενάντια στους Αιτωλείς, πρώτα επιτέθηκε εναντίον του Ωρικού και της Απολλωνίας από όπου εξεστράτευσε στην Πελαγονία, κατέλαβε μια πόλη των Δαρδάνων η οποία διευκόλυνε την είσοδο αυτών των κατοίκων στη Μακεδονία από την πλευρά της Πελαγονίας και μετά πέρασε μέσω της Πελαγονίας, του Λύγκου και της Βοττιαίας στη Θεσσαλία. Η τοποθεσία των Μαιδών διευκρινίζεται αναλυτικότερα από την αποτυχημένη επιδρομή του ίδιου βασιλιά της Μακεδονίας στην κορυφή του όρους του Αίμου με την μάταιη προσδοκία του ελέγχου από εκείνο το σημείο της Αδριατικής, της Μαύρης Θάλασσας, του Δούναβη και των Άλπεων. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 473-474)
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.