Μοναστήρι Ρούσσικον(ή Ρώσων)

Παλαιό Όνομα :Μοναστήρι, Ρούσσικον(ή Ρώσων)

Δήμος :

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Κατόπιν συναντάτε η Μονή της Σιμοπέτρας [Ιερός Ναός Χριστού Γέννεσις]. Χτίστηκε κατά την την 13η εκατονταετηρίδα. Επ΄ ακριβώς βρίσκεται σε έναν όρθιο βράχο ξεκομμένο από παντού. Μόνον από την πίσω πλευρά υπάρχει ένα υδραγωγείο όπου τρεις σειρές αψίδων συνδέουν τη Μονή με τη παραλία. Οι πύργοι της προστατεύουν μία απόσταση οκτακόσιων λιμενικών ποδιών. Από εκεί ο δρόμος μας οδηγεί διαδοχικά προς τις Μονές Ξηροποτάμου [ Ιερός Ναός 40 Αγίων Μαρτύρων], Ρουσσικού [Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονος], Ξενόφου [Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου], Δοχειαρίου [Ιερός Ναός Ταξιαρχών] και Κασταμανίτου [Ιερός Ναός Αγίου Στεφάνου]. (Isambert,τόμ.Ι,σ.60)

Θεωρείται Μοναστήρι των Ρώσων και βρίσκεται πολύ κοντά στη θάλασσα. Ιδρύθηκε από τον Κράλη της Σερβίας Λάζαρο που αποσύρθηκε εκεί και έγινε μοναχός.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 120)
Εφτά μόνο από τα είκοσι μοναστήρια είναι κοινόβια και συγκεκριμένα: η μόνη Καρακάλλου, Εσφιγμένου στην βορειότερη ακτή και στα νότια η μονή Διονυσίου, Σίμωνος Πέτρας,Ρουσσικού, Ξενοφώντος και Κασταμονίτου. (Leak, τομ. ΙΙΙ, σ.133)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Είναι το ρωσο-ελληνικό μοναστήρι. Τη μονή αυτή την ίδρυσε κάποιος Σέρβος, ο Λάζαρος. Έχει 300 καλόγερους και 13 εκκλησίες και παρεκκλήσια είτε μέσα στα τείχη είτε εξαρτημένα από αυτήν.Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση κτιρίων που είχαμε δει και μολονότι ήταν λιγότερο γραφική σε σχέση με άλλα φοβερά και ισχυρά φρούρια, η Ρώσικη μονή είναι τόπος εξίσου άφατης ομορφιάς και μεγαλείου. (Walker,σ. 14)

Μονή Αγ.Παντελεήμονος-ρωσσικό μοναστήρι: Κοινοβιακή και παράλιος με 1900 Ρώσσους μοναχούς από τους οποίους οι 1000 βρίσκονται αποσπασμένοι σε διάφορα μέρη και σε μετόχια. Νέα σκήτη Κοιμήσεως Θεοτόκου ή Βογορόδιστα: Κοινοβιακή και μεσόγειος με 10 μοναχούς Βουλγάρους.Βρίσκεται μισή ώρα αριστερά του δρόμου από το Βατοπέδι στις Καρεές από τις οποίες χωρίζεται από κοντοπρίνους και καταλαμβάνει τη θέση όπου υπήρχε παλαιά η μονή Ξυλουργού. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 591)
Τη μονή του Αγ.Παντελεήμονα που απέχει λίγο από τη δυτική παραλία της χερσονήσου οικοδόμησαν το1814 Έλληνες μοναχοί από τη μονή Θεσσαλονικέως που τώρα καλείται Παλιομονάστηρο με τη συνδρομή του ηγεμόνα της Μολδαβίας Σκαρλάτου Καλλιμάχη και με 300 χιλιάδες φράγκα που προήλθαν από πώληση κτήματος στη Μολδαβία ενώ ο ναός της μονής κτίστηκε το 1815.Η μονή κείται στη θέση όπου το 1677 ο επίσκοπος Ιερισσού Χριστόφορος ανέγειρε τη μονή Αναστάσεως η οποία επί πατριάρχου Διονυσίου του μουσελίμη αναγνωρίστηκε Σταυροπηγιακή.Η μεγάλη αύξηση της μονής και ο καλλωπισμός της χρονολογούνται το 1844 οπότε άρχισαν να πληθαίνουν οι Ρώσσοι μοναχοί που βαθμιαία έδιωξαν τους Έλληνες.Βόρεια της μονής σε μικρή απόσταση κείνται δυο υδρόμυλοι- ο καθένας με δυο μυλόπετρες ενώ κοντά στην παραλία υπάρχει επίμηκες κτίριο όπου στεγάζεται ο κλίβανος, αποθήκη σίτου, εργοστάσιο ξυλογράφων και εικονοστασίων, άλλα δυο οικοδομήματα μεγάλα όπου υπάρχει φωτογραφείο και ξυλαποθήκη, άλλα τρία οικήματα μέσα σε κήπους όπου θάλλουν πορτοκαλιές, λεμονιές και νεραντζιές, ναυπηγείο κοντά στην ακτή και πάνω από τη μονή υπάρχει βυρσοδεψείο, αρβυλοποιείο, ξυλουργείο και σιδηρουργείο.Σε όλα τα εργαστήρια τη διεύθυνση και την εποπτεία έχουν οι Ρώσσοι μοναχοί αλλά εργάζονται κυρίως κοσμικοί.Από τα κτίρια διακρίνεται ο Ξενών(Αρχονταρίκι) ο οποίος υπερέχει από τις άλλες μονές και το καθολικό του για το μέγεθός του το οποίο καλύπτεται από οκτώ θόλους όπου οι Ρώσσοι αντικατέστησαν τους μαρμάρινους σταυρούς με σιδερένιους επίχρυσους σταυρούς.Στη μονή δωρήθηκε το 1760 από τον Ιωάννη Καλλιμάχη η εκκλησία του Αγ.Νικολάου –που καλείται και Μπογδάν Σεράϊ- και βρίσκεται στο Τσαρσαμπά παζάρ της Κων/πολεως.Στη μονή υπάρχει και βιβλιοθήκη, κάλλιστα διαμορφωμένη η οποία το 1880 περιελάμβανε 264 χειρόγραφα του 13ου και 14ου αι. ενώ ο αριθμός τους ανεβαίνει με αγορά χειρογράφων από άλλα κελιά και σκήτες.Εκεί βρίσκεται και ωραίο Ευαγγέλιο του 11ου αι., κώδικες του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, αντίγραφο του κώδικα του Πτολεμαίου από τη μονή Βατοπεδίου που ελήφθη πριν 20 χρόνια από φωτολιθογραφία των Langlois και Σεβαστιανώφ και πολλά γαλλικά έγγραφα των Bossuet, Fenelon κ.α.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 632-635)
Στο λιμάνι της Δάφνης οδηγεί απ’ευθείας οδός που κινείται κοντά στην παραλία αλλά επειδή είναι δύσβατη ενδείκνυται μόνο για πεζούς.Από τη μονή Αγ.Παντελεήμονα οδός ομαλή που κινείται νότια φέρει μετά από δέκα λεπτά σε θέση όπου υπάρχει ξυλογέφυρα 7 μ.Κοντά στη γέφυρα υπάρχουν τρία οικήματα της μονής μεγάλα που καλούνται σεράγια και ερειπωμένος πύργος με πολύ ευρύχωρη αποθήκη πετρελαίων και άλλων εμπορευμάτων.Από τη γέφυρα αυτή διακλαδώνεται η οδός που προς την αριστερή πλευρά συναντά την άγουσα προς Καρυές και φτάνει στο τέρμα της στις πάνω από τη μονή βαθμίδες.Από την ξυλογέφυρα ανηφορική οδός για 10 λεπτά διερχόμενη μέσα από δάσος και στα δεξιά γκρεμό ομαλά μετά από μια ώρα παρέρχεται στα δεξιά της τα αλώνια και διέρχεται από αμπελώνες όπου υπάρχοιυν δυο οικήματα και κήπος και οδηγεί μετά από δέκα λεπτά στη μονή Ξηροποτάμου.Από εδώ οδός κατηφορική και λιθόστρωτη διέρχεται από μικρό δάσος καστανιών και πρίνων και μετά από 35 λεπτά περνά από κοίτη ρέματος όπου υπάρχει ξυλογέφυρα μόνο για πεζούς.Συνεχίζοντας ΝΔ φέρει στην αποβάθρα Ξηροποτάμου όπου υπάρχει φρέαρ με υπόστεγο και μεγάλο οίκημα.Από εδώ ομαλός δρόμος σε βραχώδες έδαφος κοντά στην ακτή φέρει στο λιμάνι της Δάφνης.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 695-696)
Από τη μονή Αγ.Παντελεήμονα οδός που κινείται κοντά στην παραλία σε βραχώδες έδαφος και σε μικρές ανωφέρειες και κατωφέρειες μέσα από ελαιώνες και αμπελώνες διαβαίνει μετά από ένα τέταρτο ρέμα.Δεξιά της οδού αυτής σε μικρή απόσταση βρίσκονται οι μύλοι της μονής του Αγ.Παντελεήμονα οι οποίοι κινούνται με νερό από ένα άλλο ρέμα και σε μισή ώρα συναντούμε τη σκήτη του Ευαγγελισμού της μονής Ξενοφώντος.Από το ρέμα αυτό η οδός περνά αλλά δυο ρέματα και φτάνει στη μονή Ξενοφώντος. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 699)