Κύρρος (Παλαιόκαστρο)

Παλαιό Όνομα :Παλαιόκαστρο

Δήμος :Πέλλας

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Από το Παλαιόκαστρο μπορεί κάποιος να επανέλθει στην οδό των Γιαννιτσών ακολουθώντας το ρεύμα Δορμανλικό (νερό από τους μύλους- το Οβάρ των Βουλγάρων), όπου αναβλύζει από πηγές που βρίσκονται δεκαπέντε λεπτά μακριά από την πόλη.(Isambert,σ.44) .
Η πόλη της Κύρρου φαίνεται πως είναι η ίδια με την Mutatio Scurio του οδοιπορικού της Ιερουσαλήμ, που βρίσκεται μεταξύ Πέλλας και Έδεσσας, δέκα μίλια από την καθεμία. Η ίδια αυτή πληροφορία συμφωνεί με την θέση του κωμιδίου του Παλαιοκάστρου ή Γραδίτσας κατά τους Βούλγαρους κατά τον Delacoulonche. Αυτό το κωμίδιο έχει 12 σπίτια που είναι χτισμένα σε ένα μεμονωμένο νησύδριο, το οποίο βρίσκεται 1/4 της ώρας μακρά απο το όρος Παΐκ, το οποίο είναι γεμάτο ρέοντα ύδατα που πηγάζουν από το ίδιο όρος. Το νησύδριο περικυκλώνεται από οχυρώματα του μέσου αιώνα, τα οποία φαίνεται πως αντικατέστησαν τη μακεδονική ακρόπολη. (Isambert,σ. 43-44)

Βρίσκεται στα δεξιά της Έδεσσας.Οι Τούρκοι το αποκαλούσαν Παλαιόκαστρο και ήταν το τσιφλίκι του Αμπντουραχμάν μπέη το οποίο περιείχε αρχαία μνημεία.(Leake,τομ.ΙΙΙ, σ. 268)

Η τοποθεσία αυτή είναι πλούσια σε ξυλεία και νερό. Σε αυτήν καλλιεργούνται δημητριακά καλύτερης ποιότητας από οποιαδήποτε άλλη πεδιάδα γύρω από την Θεσσαλονίκη.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 269)

Στο τσιφλίκι είναι διάσπαρτα αρχαιολογικά κατάλοιπα γύρω από ένα ερειπωμένο παρεκκλήσιο. Πολλά από αυτά δόθηκαν στους Τούρκους και χρησιμοποιήθηκαν σε επιτύμβια μνημεία. Άλλα πάλι βρέθηκαν διασκορπισμένα στις πεδιάδες γύρω από το Παλαιόκαστρο. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το Παλαιόκαστρο κατοικούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 269)

Τους Τούρκους του Παλαιοκάστρου τους θεωρούσαν Βούλγαρους αρνησίθρησκους.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 270)

Η βουνοκορφή δεξιά των Βοδενών ονομάζεται Νίτια και ενώνεται με το Παλαιόκαστρο στα δυτικά.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 270)

Στην επιτομή του 7ου βιβλίου του Στράβωνα, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η λίμνη της Πέλλας μορφοποιείται από ένα ρέμα που αποκλίνει από τον Αξιό, το οποίο μπορεί να εναρμονιστεί με την πραγματικότητα μόνο αν υποθέσουμε ότι οι πηγές της Πέλλας και του Παλαιόκαστρου απορρέουν από τον Αξιό μέσω των βουνών. Αλλά αυτό είναι τόσο ασυνήθιστο φαινόμενο , ώστε μέχρι να βρεθεί μία πηγή του Αξιού που να χύνεται στην άλλη πλευρά του βουνού να μην μπορεί να θεωρηθεί πιθανό. Ακόμα και να ήταν αλήθεια, θα μπορούσε η ποιότητα του νερού να προσομοιάζει επαρκώς με τη λίμνη της Πέλλας, η οποία προφανώς τρέφεται όχι μόνο από τις πηγές της Πέλλας και του Παλαιόκαστρου αλλά ακόμα από το Μογλενίτικο, τα ποτάμια των Βοδενών και της Νάουσας και από πολλούς μικρότερους χειμάρρους.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 289)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

“Περιηγητές της Μακεδονίας”

Η παρούσα ιστοσελίδα αποτελεί προϊόν επιστημονικού προγράμματος που υλοποιείται για λογαριασμό της Ε.Μ.Σ. και αφορά τους περιηγητές της Μακεδονίας.

Το πρόγραμμα βρίσκεται σε εξέλιξη και ως εκ τούτου το υλικό της ιστοσελίδας ανανεώνεται συνεχώς.

Ε.Μ.Σ.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ιδρύθηκε στις 29 Απριλίου 1939 από επίλεκτα μέλη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης που ανήκαν στον πνευματικό και εμπορικό κόσμο της χώρας.

Οι άνδρες αυτοί, Μακεδόνες στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, απέβλεψαν στη δημιουργία οργανισμού, ο οποίος θα είχε σκοπό την περισυλλογή, καταγραφή, ταξινόμηση, διατήρηση, μελέτη και δημοσίευση παντός γλωσσικού, αρχαιολογικού, αρχειακού, λαογραφικού υλικού και λαϊκής τέχνης που σχετίζεται με τη Μακεδονία.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τη δράση της μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της, www.ems.gr

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ) συμβάλλοντας στη στήριξη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών περιέλαβε την Ε.Μ.Σ. στο χορηγικό της πρόγραμμα.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών αξιοποίησε τη χορηγία του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης προβαίνοντας στην οργάνωση προγράμματος για την καταγραφή τοπωνυμίων της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας που επισκέφτηκαν κυρίως ξένοι αλλά και έλληνες περιηγητές την περίοδο του 19ου και 20ου αιώνα.