Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Ένα στρώμα όμιχλης κατακάθεται πάνω στην πεδιάδα της Αχρίδας, θεόκλειστη γύρω γύρω από ψηλά βουνά, που ξεπροβάλλουν τα κεφάλια τους πάνω από την καταχνιά. Τα νερά της λίμνης της Αχρίδας ξυπνούν μέσα στον καταπράσινο κρατήρα τους και αναδεύονται απ’ τις πνοές του αγέρα, ενώ τα σκιάζουν από πάνω τα σύννεφα του ουρανού, που το γαλανό του χρώμα θυμίζει ελληνικό κόλπο. Η Μακεδονία! Όταν ανεβείς στις τελευταίες πλαγιές του γαλλικού Ζυρά, βλέπεις το ίδιο μπροστά σου όλη την ελβετική πεδιάδα. Η πεδιάδα της Αχρίδας είναι άδεια. Η λίμνη είναι έρημη. Ούτε ένα καραβάκι στα γαλήνια νερά. Ούτε μια μια φωνή στους βουβούς κάμπους. Ψηλά καλάμια και έλη που λιμνάζουν στις όχθες της λίμνης, την κάνουν απρόσιτη. Δύο ποτάμια τυλιγμένα στην καταχνιά αργοκυλούν μέσα στα χόρτα. Κατεβαίνουμε επί μια ώρα από ένα μεγάλο κατηφορικό δρόμο, ανάμεσα σε δύο σειρές δέντρα. Το δάσος που απλώνεται δεξιά και αριστερά μας, μας κρύβει τη θέα της λίμνης και της πεδιάδας. Μέσα στις φτελιές, στις κληματσίδες και στα πρίνα το βλέμμα καρφώνεται σε απόσταση μερικών μέτρων στην επόμενη σρτοφή του δρόμου, πάνω στη σκεπασμένη με μούσκλα και κυκλάμινα υγρή πέτρα, στο ξεραμένο δέντρο που το έχει πνίξει ο κισσός, στην ψηλή βαλανιδιά που στέκει απομόναχη μέσα στο γυμνό ξέφωτο.
(V. Berard, σ. 136-8)
Η λίμνη που κατά μήκος της προχωρούμε έχει κρυστάλινη διαφάνεια. Σε δέκα δεκαπέντε μέτρα απόσταση από την όχθη βλέπουμε πλήθος τις πέρκες και τις γιγάντιες πέστροφες. Κάτω από την ενιαία επιφάνεια μυρμηγκιάζει η ζωή και μέσα στους καλαμώνες της όχθης ελλίσονται σε στολίσκους οι αγριόχηνες και οι γαλάζιες πάπιες. Τέτοια αφθονία δεν έχω δει παρά στις όχθες του Νείλου και στις τοιχογραφίες εκείνες της αρχαίας Αιγύπτου, όπου τα μονόξυλα των κυνηγών σηκώνουν ανάμεσα στους λωτούς νέφη από ίβιδες και ερωδιούς. Τα ανατολικά βουνά, στα οποία πλησιάζουμε, μας προσφέρουν μόνο ξεγυμνωμένες πλαγιές. Κοπάδια από γίδια κουρεύουν από πάνω τους και το τελευταίο χαμόκλαρο, και το τελευταίο χορταράκι. Άλλοτε η λίμνη εισχωρούσε στα βουνά αυτά μέσω ενός επιμηκυμένου κόλπου ανάμεσα στην κυρίως οροσειρά και σ’ ένα αντέρεισμα. Μια διπλή νησίδα βράχων υψωνόταν στη μέση του κόλπου αυτού, που οι προσχώσεις κατόπιν τον γέμισαν. Η νησίδα αυτή υψώνεται σήμερα στεφανωμένη με τα σπίτια της Αχρίδας μέσα σε μια ζώνη από περιβόλια, καρποφόρα δέντρα και ζωηρή πρασινάδα.
(V. Berard, σ. 149-150)
Η λίμνη κοιμάται καθώς βασιλεύει ο ήλιος. Τη ρυτιδώνουν μονάχα οι βάρκες που φεύγουν από την Αχρίδα. Γλιστρούν πάνω στο νερό κουβαλώντας στα κυπαρίσσια της αντίπερα όχθης μια συντροφιά από γέρους Τούρκους, ρασοφόρους παπάδες ή ευρωπαϊκές φορεσιές με βαριά χρώματα- την υψηλή κοινωνία της Αχρίδας. Από τις βάρκες αυτές βγαίνει ο οξύς θρήνος της γκάιντας ή οι μεταλλικοί ρόγχοι μιας κιθάρας. (V. Berard, σ. 154)
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
- Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το ποτάμι της Νάουσας είναι η εκβολή της καταβόθρας της λίμνης της Αχρίδας. Σε αυτή την άποψη καταλήγουμε από το γεγονός ότι είναι η μόνη λίμνη της Μακεδονίας που παράγει πέστροφες.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.287)
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.
Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.