Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς μια άλλη λίμνη, που βρισκόταν στα αριστερά μας και ήταν μεγαλύτερη από αυτή του Αγ. Βασιλείου, που περάσαμε χθες. Εκτείνεται από τους πρόποδες της οροσειράς από τα δυτικά προς τα ανατολικά και ονομάζεται λίμνη Μπεσίκ. Υπάρχουν δύο κωμοπόλεις με το ίδιο όνομα η Μικρή και η Μεγάλη Μπεσίκ. Το μήκος της είναι περίπου 12 μίλια και το πλάτος της έξι ή οκτώ. Η κοιλάδα όπου βρίσκεται η λίμνη μπορεί να θεωρηθεί ως συνέχεια της κοιλάδας της λίμνης του Αγ. Βασιλείου. Κανένας σύγχρονος συγγραφέας δεν έχει σημειώσει αυτή την υπέροχη λίμνη. Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει μια πόλη και μια λίμνη με το όνομα Βόλβη, αφήνοντας μας στο σκοτάδι σχετικά με την τοποθεσία αυτής της λίμνης. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως η λίμνη Βόλβη βρίσκεται στην Μακεδονία αλλά δεν σημειώνει και την ομώνυμη πόλη. Από τον ίδιο πληροφορούμαστε πως η λίμνη επικοινωνούσε με την θάλασσα προς την Αυλώνα και το Βρωμίσκο. Τούτο μπορεί να ισχύει στη λίμνη Μπεσίκ αν και στα μάτια μας είναι κλειστή. Σύμφωνα με τον D’ Anville, η λίμνη Βόλβη βρίσκεται ακριβώς σαράντα μίλια από την Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, η πόλη της Μεγάλης Μπεσίκ δεν είναι τόσο κοντά όσο η ανατολική απόληξη της λίμνης, που απέχει 24 μίλια από την πόλη δηλαδή εννέα ώρες από την Θεσσαλονίκη. Ο D’ Anville προσδιορίζει την θέση της λίμνης πολύ κοντά στο Στρυμωνικό κόλπο, γεγονός που δεν συνάδει με την πραγματική της θέση. Όπως δείχνουν τα στοιχεία από τον Θουκυδίδη και παίρνοντας υπόψιν την αναφορά για τον τόπο από όπου την παρατήρησε, συμπεραίνουμε πως η λίμνη Μπεσίκ δεν μπορεί να είναι άλλη από την λίμνη Βόλβη. Εδώ τοποθετούνταν η κοιλάδα ή το λαγκάδι της Αρέθουσας, η ομώνυμη πόλη και ο τάφος του Ευριπίδη, για τον οποίο οι Μακεδόνες δεν θα επέτρεπαν να παραβιαστεί, ώστε να ευχαριστηθούν οι Αθηναίοι από την κατοχή των λειψάνων του. Η ίδια λίμνη αναφέρεται και στον Αριστοτέλη.
  (Clarke, σσ. 378 – 382)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Υπάρχει ένα στενό στο μέσον μεγάλων βράχων, από τα αριστερά των οποίων φαίνονται τα ερείπια κάποιας μονής, οδηγεί στη βόρεια παραλία της λίμνης Βόλβης, στις όχθες της οποίας βρίσκονται διαδοχικά οι κωμοπόλεις Μπουγιούκ Μπεσίκ, σε απόσταση μιάμισης ώρας που από τους Έλληνες αποκαλούταν Μπεσίκλα και η Κουτσούκ Μπεσίκ, επίσης σε απόσταση μιάμισης ώρας. Στην δυτική εσχατιά της λίμνης η οδός ανεβαίνει πάνω σε ένα οροπέδιο, απ’ όπου φαίνονται δύο μεγάλοι βράχοι που υψώνονται, και διέρχεται μέσα από γόνιμους αγρούς και φθάνει μέσα σε δύο ώρες στην κωμόπολη Κιλισελού, απ’ όπου κατεβαίνει αμέσως προς τη βόρεια όχθη της μικρής λίμνης Λαγκαδά η Άγιος Βασίλειος που την εγκαταλείπει από τα δεξιά. Μετά την Βατσίνα δε η οδός κλείνει νοτιοδυτικά διά μέσου γραφικών λόφων. Σε κάποια δυσχέρεια φαίνονται τα ερείπια φρουρίου και υδραγωγείου. Τελικά η οδός προχωράει από την πεδιάδα της Θεσσαλονίκης και διέρχεται από κάποιον μεγάλο τύμβο, μετά από 6 ώρες φτάνει στη Θεσσαλονίκη από την Ανατολική της πλευρά.(Isambert, σ.26 -27)

• Ο Θουκυδίδης έχει περιγράψει, με ακρίβεια, τα μέρη που συνδέονται με την πορεία του Βρασίδα απο την Αρναία της Χαλκιδικής στην Αμφίπολη. Αφήνοντας την Αρναία, έφθασε κατα το βραδάκι στην Αυλώνα και τον Βρωμίσκο, όπου η λίμνη Βόλβη εκβάλλει στη θάλασσα.Καθώς η λέξη Αυλώνα υποδεικνύειι επαρκώς το πέρασμα, η Βόλβη ήταν προφανώς η λίμνη των Βεσικίων και του Βρωμίσκου , κοντά στην εκβολή του ποταμού.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 170)
• Από τα προηγούμενα, μπορεί να δικαιολογηθεί το συμπέρασμα ότι η λίμνη της Πρασιάς ήταν η ίδια που αργότερα ονομάστηκε Κερκίνη ή λίμνη του Στρυμώνα, παρόλο που έρχεται σε αντίθεση με την γνώμη του D’ Anville, που ταυτίζει την Πρασιά με τη Βόλβη- τώρα λίμνη των Μπεσικίων, ίσως επειδή ο Ηρόδοτος περιγράφει τη λίμνη Πρασιάς να γειτνιάζει με ορισμένα ορυχεία, τα οποία αργότερα εξασφάλιζαν στον Αλέξανδρο Α ‘ ένα τάλαντο την ημέρα και χωρίζονταν από την Μακεδονία μόνο από το βουνό Δύσωρον. Ο D’ Anville, ο οποίος πρέπει να γνώριζε από τα ταξίδια του Μπελόν για την ύπαρξη των Σιδηροκαυσίων, μπορεί να υπέθεσε ότι αυτά ήταν τα εν λόγω μεταλλεία και επομένως ότι η γειτονική λίμνη ήταν η Βόλβη.
  (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 210-211)
• Καθώς οι αρχαίοι συγγραφείς υποδεικνύουν μόνο μια λίμνη σε αυτήν την τοποθεσία με το όνομα Βόλβη,είναι πιθανό να διακρίνεται σε άνω και κάτω Βόλβη.Και οι δύο διαθέτουν μια πλούσια ποικιλία ψαριών,μεταξύ των οποίων υπάρχει ο λάβραξ ή η πέρκα, το λεγόμενο λαβράκι,που απαντάται στην Ελλάδα.Ο Αρχέστρατος -ποιητής που ασχολείται με τη γαστρονομία και συχνά αναφέρεται από τον Αθήναιο,θαύμαζε την πέρκα αυτής της λίμνης, καθώς και αυτές της Αμβρακίας και της Καλυδωνίας. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 232)
• Η Μυγδονία κατείχε τις πεδιάδες γύρω από τη Θεσσαλονίκη, μαζί με τις κοιλάδες του Κλισαλί και των Μπεσικίων , οι οποίες εκτείνονταν προς τον Αξιό και περιελάμβαναν τη λίμνη Βόλβη προς τα ανατολικά. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 448)
• Στο δρόμο από Θεσσαλονίκη προς την Απολλωνία της Μυγδονίας, οι Μελισσουργοί εμφανίζονται σε δύο από τα Οδοιπορικά. Το μέρος αυτό διατηρεί ακόμα το αρχαίο του όνομα στη συνήθη ρωμαϊκή μορφή του “Μελισσουργός” και είναι κατοικημένο από παραγωγούς μελιού, όπως υπονοεί και το όνομά του. Απέχει 20-21 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Το τρίτο, το οδοιπορικό της Ιερουσαλήμ, φαίνεται να τραβάει διαφορετική γραμμή από την Απολλωνία προς την Θεσσαλονίκη, αφήνοντας στα δεξιά πιθανώς την κορυφή του Χορτιάτη.Όμως και οι δύο οδοί εμφανώς διασχίζουν το όρος αυτό, καθώς σπάνια οι Ρωμαίοι θα επέτρεπαν σε ένα τέτοιο εμπόδιο να τους κάνει να παρεκκλίνουν από την πορεία τους. Οι σύγχρονοι βάρβαροι, αντιθέτως, βρήκανε μια έξοδο από το πέρασμα του Χαϊβάτ, όπου αποφεύγεται εντελώς η κορυφογραμμή, πιο βολική για την πορεία του καραβανιού προς την Πόλη. Συνεπώς, ακολούθησαν τη βόρεια ακτή των λιμνών, αντί για τα υψώματα στη νότια πλευρά τους, όπου ήταν η πορεία προς την αρχαία οδό. Οι οδοί αυτές επανενώνονταν στο πέρασμα της Αρέθουσας- ή Μπεσίκια -ενώ από τους Τούρκους ονομάζονταν Ρούμελη Μπογάζι, ως ένα από τα πιο σημαντικά περάσματα αυτού του σπουδαίου κόμβου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ.461-462)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.