Μονή Χιλανδαρίου

Παλαιό Όνομα :Μονή Χιλανδαρίου

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Μόλις εγκαταλείψουμε το πρώτο πέρασμα [που συναντούμε μετά από την έξοδό μας από την Ιερισσό] συναντάμε σε απόσταση δύο ωρών την Μονή Χιλανδαρίου, που βρίσκεται ένα μίλι μακρυά από τη θάλασσα, μέσα σε μία κοιλάδα που πριτρυγυρίζεται από έλατα. Λέγεται πως οικοδομήθηκε από τον Άγιο Σάββα και κατοικούν σ’ αυτήν Σερβική και Βουλγαρικής καταγωγής καλόγεροι. Η βιβλιοθήκη της Μονής δε περιέχει σλαβικά χειρόγραφα και χρυσόβουλλα των ηγεμόνων της Σερβίας. Επίσης ο Ναός τιμάται την ημέρα των εισοδίων της Θεοτόκου. Μιάμιση ώρα αργότερα φτάνουμε στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου. (Isambert,σ.56)

Από το Βατοπέδι στο Χιλαντάρι είναι δύο ώρες και τρία τέταρτα: ο δρόμος είναι πετρώδης με πολλές στροφές, και διανύεις μια διαδρομή με ύψη όχι μακρυά από τη θάλασσα. Μισή ώρα από από το Χιλαντάρι βρίσκεται η μονή Σιμένου, πιο σωστά Εσφιγμένου, τοποθετημένη κοντά στη θάλασσα, στο στόμιο ενός χειμάρρου σε μιά μικρή στενή κοιλάδα, από την οποία πήρε το όνομά της η περιοχή. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Θεοδόσιο τον νεότερο και την αδερφή του Πουλχερία. Περίπου ένα μίλι ανατολικά είναι ένας ασφαλής μικρός στενός κολπίσκος, και στον λόφο ο οποίος χωρίζει την κοιλάδα της Σιμένου από αυτή του Χιλανταρίου είναι ένας πύργος που βρίσκεται στην άκρη ενός απότομου βράχου πάνω από τη θάλασσα: μερικά τμήματα του τοίχου του λέγεται ότι έχουν την Ελληνική τεκτονική τεχνοτροπία. Αναφέρεται επίσης ότι υπήρχαν στο παρελθόν πολλά Ελληνιικά κτίσματα στον Αρσανά του Χιλανδαρίου, που βρίσκεται ένα μίλι κάτω από το μοναστήρι. Έτσι, πολλοί από τους παλαιότερους μοναχούς συμφωνούν σ’αυτό, ότι εδώ υπήρχε μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ακτής. Το Χιλαντάρι βρίσκεται σε μια μαγευτική τοποθεσία σε μια κοιλάδα που βρέχεται από έναν χείμαρο και περιβάλλεται από πευκοντυμένους λόφους. Υπάρχει ένας ωραίος κήπος κάτω από το μοναστήρι, ο οποίος φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Οι μοναχοί είναι σχεδόν όλοι από τη Σερβία και τη Βουλγαρία ενώ τα Ιλλυρικά ομιλούνται μόνο στο μοναστήρι ή στην λειτουργία της εκκλησίας, έτσι πολλοί από αυτούς μπορούν να μιλήσουν και να διαβάσουν τα ελληνικά. Η βιβλιοθήκη αποτελείται εξολοκλήρου από Ιλλυρικά βιβλία. Το μοναστήρι είχε ιδρυθεί από δύο ασκητές, τον Συμεών από τη Σερβία και τον γιο του Σάββα, αλλά η παρούσα εκκλησία χτίστηκε από τον Στέφανο, τον βασιλιά της Σερβίας, γαμπρό του αυτοκράτορα Ρωμανού.Η Μονή Χιλανδαρίου είναι το δέκατο και τελευταίο μοναστήρι στην βορειότερη ακτή της χερσονήσου. Σε τρεις ώρες περπάτημα, προς την απέναντι ακτή, είναι η μονή Ζωγράφου, ένα ακόμη Σερβο-Βουλγάρικο μοναστήρι και το δέκατο και τελευταίο από τη νοτιότερη πλευρά της χερσονήσου. Αυτά τα δύο μοναστήρια , αλλά κυρίως η μονή Χιλανδαρίου, κατέχουν τεράστιες εκτάσεις σε σχέση με τα άλλα, αλλά η γη είναι άγονη ή ακαλλιέργητη, και δεν παράγει τα χρήσιμα δέντρα τα οποία καλύπτουν τα ανατολικά τμήματα. Τα βοσκοτόπια από μόνα τους δεν έχουν καμία αξία. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 140-142)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Μονή Χιλανδαρίου: Ιδιόρρυθμος και μεσόγειος μονή με 60 Σέρβους μοναχούς. Απέχει από την ακτή μιάμιση ώρα. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 585)
Η μονή Χιλανδαρίου που εορτάζει στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου) βρίσκεται στο βάθος δασώδους και γραφικής κοιλάδος που στα δυτικά της υπάρχουν βουνά γεμάτα δέντρα. Περικλείεται σε έναν περίβολο ακανόνιστου σχήματος σε μια γωνιά του οποίου υψώνεται αμυντικός πύργος.Η μονή κτίστηκε το 1197 και εδώ προσήλθε ο γιος του ηγεμόνα της Σερβίας ονόματι Σάββας και μετά από αυτόν ο πατέρας του που ονομάστηκε Συμεών.Πολλές δωρεές προσέφεραν οι ηγεμόνες αυτοί στη μονή και άλλοι ηγεμόνες της Σερβίας, ο Ανδρόνικος Παλαιολόγος και άλλοι. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 605)
Η μονή κείται εκεί όπου άλλοτε ήταν η μονή Ζυγού και περιλαμβάνει τη μονή του Αγ.Νικολάου Σκορπιού που αγοράστηκε το 1326 και τη μονή Πύργου (παλαιότερα Αγ.Βασιλείου).Το καθολικό είναι χτισμένο με λίθους και οπτοπλίνθους, είναι ζωγραφισμένο με πολλές παλιές εικόνες που αποδίδονται στον Πανσέληνο. Η δε βιβλιοθήκη της μονής περιλαμβάνει 105 χειρόγραφα. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 606)
Οδός που εξέρχεται της μονής ανέρχεται και μετά από 1,5 ώρα διέρχεται από δάσος πιτυών και καστανιών και φέρει σε ωραία κοιλάδα όπου υπάρχει βρύση και πλάτανοι.Από εκεί κατηφορική οδός και μέσα από δάσος σε μισή ώρα φτάνει σε μικρό χείμαρρο από όπου μέσα από δάσος και μετά από ένα τέτρτο μέσα από κυπαρίσσια φέρει μετά από ένα τέταρτο στη μονή Ζωγράφου.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 693)