Παλαιό Όνομα : Μονή του Προδρόμου
Δήμος : Μακεδονίδος

















Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

  • Μισή λεύγα πιο κάτω από το χωριό Κόκοβα βρίσκεται η Μονή του Προδρόμου. Αυτό το κτίσμα ανεγέρθηκε το 1100 από τον Διονύσιο, έναν πρόσφατα ανακηρυχθέντα Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος έκτισε πάνω στην ψηλότερη ράχη του Ολύμπου ένα εξωκλήσι αφιερωμένο στον προφήτη Ηλία. Η Μονή Προδρόμου βρίσκεται μέσα σε ένα δάσος από ελαιοειδή, μυρτιές, δάφνες και μαυραγκαθιές που φράζουν τις όχθες του Αλιάκμονα. Περικλείει εκατόν εβδομήντα κελιά, πολυάριθμες αίθουσες και μιαν εκκλησία όπου ιερουργούν εκατό ιερωμένοι. Στα εισοδήματα της μονής προστέθηκαν και αρκετά μετόχια, αμπέλια και αγροκτήματα, που τα λένε Αγρούς. Το μοναστήρι προσφέρει φιλοξενία αφιλοκερδώς στους ξένους.
    Σ’ αυτή τη μονή φυλάσσεται η διαθήκη του ιδρυτή, η οποία, εκτός από τον καταστατικό χάρτη του τάγματος, περιέχει και τις ταξιδιωτικές αφηγήσεις του Αγίου, καθώς και τον κατάλογο των Αδελφάτων εκείνων που ήταν φόρου υποτελείς. Σύμφωνα με αυτήν τη χάρτα, οι ιερωμένοι της Μονής Προδρόμου παρακρατούν από κάθε οικογένεια του Βελβενδού μια οκά γνεσμένου λιναριού, καθώς και διάφορες άλλες εισφορές που πληρώνονται με τη μορφή φεουδαρχικού δικαιώματος. Είναι πιθανόν η συνήθεια αυτή να ανάγεται στην εποχή της επιδρομής των Νορμανδών στην περιοχή εκείνη της Μακεδονίας, στην οποία εγκαταστάθηκαν αυτοί, μέσα στις τόσες άλλες κακοδαιμονίες της αυτοκρατορίας, συμμαχώντας με τους Τούρκους, μερικά φύλα των οποίων εξακολουθούσαν να είναι χριστιανικά. (Pouqueville, τόμ. ΙΙΙ, σ.89-90)


  • Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


    Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


    Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


    Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.