Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Από την Πράβιστα προχωρώντας κανείς προς τα δυτικά εκεί κάπου στο μέσον των υπωρειών του Παγγαίου όρους και των ελών του Αγγίτη φτάνει μετά από δύο ώρες σε ένα είδος φυσικού αμφιθεάτρου, που είναι ανοικτό από την βόρεια πλευρά του βουνού. Αυτός ο τόπος είναι αξιοσημείωτος για τους αμπελώνες και τους κήπους του, τις ψηλές καστανιές, και τα πυκνά ελατοδάση που καλύπτουν τις ψηλές κορυφές του Παγγαίου όρους, με την Πιλάφ Τεπέ να είναι η υψηλότερη κορυφή του (1800 μέτρα). (Isambert, σ.22)

• Πάνω από τα Ορφανά υψώνεται το μεγάλο βουνό, το οποίο, εκτεινόμενο ανατολικά από τη δεξιά όχθη του Στρυμώνα, στο πέρασμα της Αμφίπολης, συνδέει ολόκληρο το ανατολικό τμήμα της μεγάλης Στρυμωνικής λεκάνης στα νότια και κοντά στην Πράβιστα συναντάει τις κορυφογραμμές, οι οποίες περικλείουν την ίδια λεκάνη στα ανατολικά. Το βουνό τώρα είναι γνωστό ως Πιρνάρι και είναι προφανώς το ίδιο, το οποίο έχει εξυμνηθεί από ποιητές και ιστορικούς με το όνομα Παγγαίο. (Leake, τομ. III, σ. 176)
• Εξίσου σημαντική κατάκτηση ήταν αυτή των ορυχείων στο όρος Παγγαίο όπου υπήρχε ένας αρχαίος οικισμός των Θασίων, στη περιοχή , ανάμεσα στη Νεάπολη και το Δραβίσκο. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 189)
• Το Παγγαίο παρήγαγε χρυσό αλλά και ασήμι. ( Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 190 )
• Πραγματικά, μια σύγκριση μόνο του αποσπάσματος του Ηροδότου, στο οποίο αναφέρει την έκταση των κατακτήσεων του Μεγάβυζου και όπου περιγράφεται επίσης το πέρασμα του Ξέρξη από την Πιερία και την Παιονία , δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την Πρασιά. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο ιστορικός δηλώνει ότι οι Δόβηρες και οι Παίοπλες κατοικούσαν την περιοχή στα νότια του όρους Παγγαίου και αυτές ήταν ακριβώς οι φυλές που νωρίτερα τις είχε συνδέσει με τους κατοίκους της λίμνης Πρασιάς. (Leake,τομ. ΙΙΙ, σ. 211-212)
• Έχω ήδη υπογραμμίσει ότι τα Κερδύλια ήταν, ολοφάνερα, το βουνό το οποίο υψώνεται πάνω από τη δεξιά όχθη του Στρυμώνα, ακριβώς απέναντι από το λόφο της Αμφίπολης. Είναι εξίσου φανερό ότι η θέση του Κλέωνα ήταν στην απέναντι πλευρά της πόλης, στο ύψος που συνδέει το λόφο της Αμφίπολης με το όρος Παγγαίο, ακριβώς στο πέρασμα των Εννέα Οδών. Η Θρακική πύλη πιθανότατα άνοιγε προς την κατεύθυνση της σημερινής διαδρομής για τη Δράμα, στα μέρη της πεδιάδας ανατολικά της Στρυμωνικής λίμνης και βρισκόταν, κατά συνέπεια, στη βορειοανατολική πλευρά της αρχαίας τοποθεσίας, ακριβώς στο ξεκίνημα της κατηφόρας προς τη λίμνη. Στην πραγματικότητα αυτό το σημείο είναι ακριβώς απέναντι από ένα ύψωμα στην κορυφή των Εννέα Οδών, το οποίο προσφέρει μια πανοραμική θέα τόσο της λίμνης όσο και των εκβολών του Στρυμώνα και σχηματίζει τμήμα μιας χαμηλότερης κορυφής στην πορεία προς το όρος Παγγαίο. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 194)
• Προς αυτούς-τους Αργιλίους και κάποιους άλλους κατοίκους που ήταν δυσαρεστημένοι από τους Αθηναίους- ο ίδιος ο Βρασίδας ήταν σε μεγάλο βαθμό ευνοϊκά διακείμενος, καθώς γνώριζε ότι ο Θουκυδίδης, που διοικούσε μια αθηναϊκή μοίρα στη Θάσο, κατείχε περιουσιακά στοιχεία στα χρυσωρυχεία στο Παγγαίο, γεγονός που θα μπορούσε να του προσδώσει σημαντική επιρροή στους γείτονες και θα μπορούσε να του επιτρέψει να προκαλέσει σημαντική αντίδραση κατά των Αθηναίων. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 195)
• Λόγω του ότι ο Θουκυδίδης δεν κατόρθωσε να σώσει την Αμφίπολη αποσύρθηκε από τα κοινά.Αυτό το γεγονός ήταν ευτυχές για την λογοτεχνία, αφού εγκαταστάθηκε στο κτήμα του στη Σκαπτή Ύλη στο όρος Παγγαίο και εκεί είχε τον απαιτούμενο χρόνο,ώστε να συνθέσει το “κτήμα ες αεί” το οποίο, όσο καιρό η Ελληνική γλώσσα θα υπάρχει, θα αποτελεί μια απόλαυση για όλους τους αναγνώστες και ένα πρότυπο γνήσιας ιστορίας. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 196)
• Οι Οδόμαντες πιθανόν κατείχαν το μεγάλο βουνό που εκτείνεται από τη βορειοανατολική πλευρά της πεδιάδας του Στρυμώνα περίπου από το Μελένικο και το Ντεμίρχισαρ σχεδόν μέχρι το Παγγαίο. Η γειτνίαση με το τελευταίο αποδίδεται πιθανόν στο γεγονός ότι ήταν μία από τις τρεις φυλές που δούλευαν στα ορυχεία του βουνού. Οι άλλες δύο ήταν οι Πιερείς και οι Σάτρες -από τους οποίους οι πρώτοι διέμεναν στη νότια πλευρά του βουνού και οι δεύτεροι στην ανατολική πλευρά του. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 210)
• Ήταν πολύ φυσικό ότι ο Μεγάβυζος θα έπρεπε να καταστείλει την αντίδραση των Σιροπαιόνων που κατείχαν το πιο γόνιμο και εκτεθειμένο μέρος της πεδιάδας του Στρυμώνα ενώ οι Οδόμαντες, που ήταν ασφαλείς σε μια υψηλότερη θέση και ακόμα περισσότερο οι Αγριανοί, που κατοικούσαν στις πηγές του Στρυμώνα, ήταν σε θέση να τον αποφύγουν ή να του αντισταθούν. Το ίδιο ίσχυε και για τους Δόβηρες και τους άλλους Παίονες του όρους Παγγαίου και τους «αμφίβιους» κατοίκους της λίμνης Πρασιάς. Από τα προηγούμενα, μπορεί να δικαιολογηθεί το συμπέρασμα ότι η λίμνη της Πρασιάς ήταν η ίδια που αργότερα ονομάστηκε Κερκίνη ή λίμνη του Στρυμώνα, παρόλο που αυτό έρχεται σε αντίθεση με την γνώμη του D’Anville, που ταυτίζει την Πρασιά με τη Βόλβη. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 210)
• Οι Δόβηρες μάλλον μοιράζονταν το όρος Παγγαίο με τους Παίονες και τους Πιερείς και κατοικούσαν πιθανώς στη βόρεια πλευρά του, όπου κατά την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρχε σταθμός, ένα μέρος που άλλαζαν τα άλογα, το οποίο ονομαζόταν Δομερός, μεταξύ της Αμφιπόλεως και των Φιλίππων. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 212)
• Ο Αλέξανδρος Α΄ ίδρυσε μερικά μεταλλωρυχεία στο Βισαλτικό όρος, το οποίο χωρίζεται από το όρος Παγγαίο από το πέρασμα της Αμφίπολης ενώ η συνέχεια αυτού του όρους προς το σύγχρονο Σoχό, ίσως να αποτελεί το αρχαίο Δύσωρον. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 212-213)
• Ο Δίων, προσθέτει ότι οι Φίλιπποι βρίσκονται κοντά στο Παγγαίο και στο Σύμβολο ενώ το Σύμβολο που βρίσκεται ανάμεσα στους Φιλίππους και στη Νεάπολη, πήρε το όνομά του επειδή συνέδεε το Παγγαίο με ένα άλλο όρος με εκτεταμένη ενδοχώρα. Από την περιγραφή φαίνεται ξεκάθαρα ότι το Σύμβολο εκτείνεται από την Πράβιστα έως την Καβάλα και διαχωρίζει τον κόλπο της Καβάλας από τον κάμπο των Φιλίππων.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 217)
• Σχετικά με αυτή την περιοχή, την οποία το Οδοιπορικό αναφέρει με το παραφθαρμένο όνομα Τρίουλο, ο Cousinery, o οποίος διέμεινε στη Θεσσαλονίκη ως Πρόξενος της Γαλλίας επισήμανε ότι νομίσματα με την επιγραφή ΤΡΑΙΛΙΟΝ ανακαλύπτονταν συχνά κοντά στην Αμφίπολη, από όπου και συνάγεται το συμπέρασμα ότι το Τρίουλο είναι παραφθορά του ονόματος Τραίλιο. Το πραγματικό όνομα, ωστόσο, υποπτεύομαι ότι είναι Τράγιλος, καθώς ο Στέφανος μας υποδεικνύει ότι υπήρχε μια μακεδονική πόλη με το όνομα Τράγιλος, που αποτελεί αναμφίβολα την πραγματική ανάγνωση του Βράγιλος ή Δράγιλος, που βρέθηκε στον Ιεροκλή μεταξύ των πόλεων της πρώτης ή υπατικής Μακεδονίας και τοποθετείται προφανώς όχι μακριά από την Παρθικόπολη και την Ηράκλεια Στρυμόνος. Στην τοπική διάλεκτο το Γ μπορεί και να παραλειφθεί, έτσι ώστε το ΤΡΑΙΛΙΟΝ του νομίσματος να παρουσιάζει το ελληνικό Τραγιλίων .Το Τρίουλο της Τραπέζης θα πρέπει τότε να διορθωθεί ως Τραίλιο. Η Τράγιλος σε αυτήν την περίπτωση, βρισκόταν στους πρόποδες του όρους Παγγαίου απέναντι από τους Φιλίππους. Το πραγματικό όνομα της τοποθεσίας στα ανατολικά της Ευπορίας, όπου στην Tράπεζα αναγράφεται ως Γραίρο, πρέπει να είναι Γάζωρος και όπως μας πληροφορεί ο Στέφανος πρόκειται για μακεδονική πόλη. Ο Πτολεμαίος αναφέρει ότι βρισκόταν στην χώρα των Ηδωνών.
  Η Γάζωρος συνεπώς βρισκόταν ανάμεσα στην Τράγιλο και στην Ευπορία προς το βορειοδυτικό άκρο του όρους Παγγαίου. Η Βέργα τοποθετείται κατά τον Πτολεμαίο, στα σύνορα της Ηδωνίας και κοντά στους Οδόμαντες, οι οποίοι, εκείνη την εποχή, κατείχαν τις Σέρρες και τη Σκοτούσσα. Επίσης, φαίνεται ότι η Βέργα ήταν κοντά στην ακτή της λίμνης του Στρυμόνα, κοντά στο σύγχρονο Ταχινό., το οποίο ο Σκύμνος το περιγράφει να κείται στο στόμιο του Στρυμόνα. Εάν το Ζερβοχώρι ήταν η τοποθεσία της Ηράκλειας Σιντικής είναι πιθανό ότι μια σημαντική περιφέρεια στα βόρεια αυτής της τοποθεσίας και στα δεξιά του Στρυμόνα περιλαμβανόταν στην Σιντική και ακολούθως και η Νιγρίτα ήταν είτε η Τρίστολος είτε η Παρθικόπολη, καθώς αυτές είναι οι δυο πόλεις, εκτός της Ηράκλειας που ο Πτολεμαίος αποδίδει στην Σιντική.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 228-229)
• Εντούτοις, είναι σαφές ότι οι Μαίδες δεν κατείχαν μεγάλη έκταση γης στα νότια της πορείας του Σιτάλκη. Ο λόγος είναι ότι το έδαφος, το οποίο περικλείεται στα βόρεια από αυτή τη γραμμή, στα νότια από την κορυφογραμμή του βουνού Χορτιάτη, στα ανατολικά από την πεδιάδα του Στρυμόνα και στα δυτικά από αυτή του Αξιού ισούται περίπου με ένα τετράγωνο το οποίο έχει πλευρά σαράντα γεωγραφικών μιλίων. Σε αυτό το χώρο πρέπει να τοποθετήσουμε τη Μυγδονία, την Κρηστωνία, τον Ανθεμούντα και τη Βισαλτία. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 448)
• Από τις φυλές στο θρακικό σύνορο της Παιονίας, που υπάγονταν στην Μακεδονία, επί της βασιλείας του Φιλίππου, γιου του Αμύντα, υπάρχουν λόγοι για να πιστέψω ότι οι Οδόμαντες κατείχαν ολόκληρο το όρος Όρβηλος πάνω από τα Στενά του Στρυμόνα κοντά στο σύγχρονο Ντεμίρχισαρ που μαζί με τη Ζίχνη, βρίσκονται στο όρος Παγγαίο. Η βορειο-δυτική πλευρά τους βρίσκεται στα δεξιά του Σιτάλκη, καθώς διασχίζει το όρος Κερκίνη. Η γενική τους κατάσταση συμφωνεί με την περιγραφή του Θουκυδίδη, σύμφωνα με τον οποίο κατοίκησαν πάνω από τα βόρεια του Στρυμόνα. Προς τα βόρεια του Κάτω Στρυμόνα ο ποταμός έχει μια ανατολική πορεία που δικαιολογεί την έκφραση του ιστορικού. Παρατηρεί κανείς, ότι οι Πανείοι, τους οποίους ο Θουκυδίδης ταυτίζει με τους Οδόμαντες αναφέρονται από τον Στέφανο ως φυλή των Ηδονών. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 465)
• Η Πρώτη Μακεδονία περιλάμβανε όλες τις προηγούμενες κτήσεις του Περσέα στη Θράκη στα ανατολικά του Νέστου με εξαίρεση τις τρεις σπουδαιότερες παραθαλάσσιες πόλεις ανάμεσα στον ποταμό και στην Χερσόνησο. Περιλάμβανε, επίσης, την περιοχή ανάμεσα στο Νέστο και το Στρυμόνα , πιθανώς μέχρι τις πηγές των ποταμών μαζί με τη Σιντική και τη Βισαλτία στα δεξιά του Στρυμόνα. Η Αμφίπολις, η πρωτεύουσα της περιοχής περιγράφεται σαν την κυρίως άμυνα της Μακεδονίας στα ανατολικά. Έχουμε μια εικόνα της νύξης που κάνει ο ιστορικός για τα ορυχεία του Παγγαίου όρους που διοικούσε η Αμφίπολη, στα πολυάριθμα ασημένια νομίσματα της εποχής της τετραρχίας με το κεφάλι της θεότητας της Αμφίπολης- Άρτεμις Ταυροπόλος- με όψη που απεικόνιζε το ρόπαλο του Ηρακλή από στεφάνι βελανιδιάς και την επιγραφή «Μακεδόνων πρώτης». Αυτά τα νομίσματα προφανώς είχαν κοπεί στην Αμφίπολη.(Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 483)
• Ο Θουκυδίδης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το δημόσιο αξίωμά του προκειμένου να κατοικήσει στο κτήμα του στη Σκαπτή ύλη στο όρος Παγγαίο, γεγονός που του παρείχε επαρκή χρόνο να συνθέσει το “κτημα ες αεί” το οποίο, όσο καιρό η Ελληνική γλώσσα θα υπάρχει, θα αποτελεί αγαλλίαση για όλους τους αναγνώστες και ένα πρότυπο γνήσιας ιστορίας.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 196)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.