Όρος Βέρμιο

Παλαιό Όνομα : Νάουσας Όρη

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Στα αριστερά αυτή η πεδιάδα χωρίζεται από αυτές του Τσερσεμπά και των Σερβίων στις όχθες του Ιντζέκαρα, από μια χαμηλή διαδρομή του όρους Βέρμιο, το οποίο ενώνεται με την άλλη άκρη της πεδιάδας Μπουτζά και με το όρος της Κοζάνης, το οποίο είναι παρακλάδι του Βούρινου. Το υψηλότερο σημείο αυτών των νοτιότερων βουνών ονομάζεται από τους Τούρκους Γκιόζτεπε, ένα όνομα ανάλογο με το ελληνικό Σκοπό και σημαίνει τοποθεσία με καταπληκτική θέα. Η πεδιάδα Μπουτζά γίνεται όλο και πιο πλατιά όσο περπατάμε και περιλαμβάνει πολλά μικρά χωριά, τα οποία βρίσκονται στις πλαγιές των βουνών. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ. 297)
Από τον Πολύβιο πληροφορούμαστε ότι η Κανδαβία οδός διέσχιζε την χώρα των Εορδαίων, ξεκινώντας από αυτήν των Λυγκιστών έως την Έδεσσα. Συνεπικουρούμενοι με τις ιστορικές πηγές που αναφέρονται, σε αυτό το γεγονός , όπως και ότι σε άλλο απόσπασμα του Λατίνου ιστορικού στο οποίο περιγράφει την προέλαση του Περσέα από το Κίτιο στην Κάτω Μακεδονία μέσα από την Εορδαία στην Ελίμεια και στον Αλιακμόνα, δυνάμεθα να εξετάσουμε την ακριβή κατάσταση στην Εορδαία . Η περιοχή αυτή μοιάζει να εκτείνεται κατά μήκος της δυτικής πλευράς του Βερμίου, συμπεριλαμβανομένων του Οστρόβου και της Κατράνιτσας στα βόρεια, το Σαριγκιόλ στο κέντρο και στα νότια οι πεδιάδες του Τζουμά, Μπουτζά και του Καραγιάννη, καθώς και τις κορυφογραμμές κοντά στην Κοζάνη και στην Κλεισούρα στη Σιάτιστα, που μοιάζουν να είναι τα φυσικά όρια της περιφέρειας. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 316 )
Αναμφίβολα, αν ο Απόστολος Παύλος διέσχισε το όρος Βέρμιο, τα Σέρβια ήταν στον δρόμο του προς την Αθήνα -μέσω Λάρισας-αλλά δεν φαίνεται αν πήγε στην Αθήνα δια θαλάσσης ή δια ξηράς. Αλλά μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η φράση “ως επί θάλασσαν” σημαίνει ότι,προκειμένου να παρακάμψει τους εχθρούς του έφυγε από τη Βέροια προς την ακτή σαν να είχε πρόθεση να επιβιβαστεί σε πλοίο. Στην πραγματικότητα όμως αν ταξίδευε από ξηράς είναι πολύ πιο πιθανό να είχε συνεχίσει τον δρόμο του μέσω Πιερίας και μέσω του άμεσου και ομαλού δρόμου των Τεμπών- ή έστω μέσω του περάσματος της Πέτρας- παρά να έκανε μια μεγάλη παράκαμψη μέσω των βουνών. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 331)
Στα δεξιά του Σινιάτσικου φαίνεται το Περιστέρι, το οποίο συνορεύει με τις πεδιάδες του Εριγώνα και της Βίτολα. Στα βορειοανατολικά υψώνεται το σπουδαίο βουνό Δοξά ή Βέρμιο και στα δεξιά του φαίνεται ο Βελβεντός ή Βελβεδός, μια πόλη 300 σπιτιών, η οποία, παρόλο που είναι γνωστή για τον μιναρέ της, κατοικείται κυρίως από Έλληνες. Ο Βελβεντός είναι 3 ώρες απόσταση από τα Σέρβια και ομοίως βρίσκεται στο ίδιο βουνό. Τοποθετείται στην ίδια γραμμή με τη μεγάλη χαράδρα του Αλιάκμονα, στις όχθες του οποίου υψώνονται τα βουνά της Πέλλας. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 332)
Φαίνεται από τον Ιουστίνο, ότι ένα κομμάτι της Ημαθίας ήταν υπό την κατοχή των Βρυγών, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τους Τημενίδες. Ο Ηρόδοτος, αναφέροντας ότι οι κήποι του Μήδα, ο οποίος ήταν βασιλιάς τους, βρίσκονταν στις υπώρειες του βουνού Βέρμιο αποκαλύπτει ότι η περιοχή τους ήταν γύρω από τη Βέροια. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 447)
Η τρίτη περιφέρεια ξεκάθαρα περιγράφεται να οριοθετείται από τη θάλασσα, από τον Αξιό και τον Πηνειό, σε τρεις μεριές, περιλαμβάνοντας τις πόλεις Πέλλα, Έδεσσα και Βέροια και να εκτείνεται βόρεια ως το όρος Βόρας, όπου τα όριά του είναι τέτοια, ώστε ήταν το μόνο από τις τρεις επαρχίες που δεν ήταν σε επικοινωνία με τους βάρβαρους, οι πλησιέστεροι εκ των οποίων ήταν οι Δάρδανοι. Από εκεί το όρος Βόρας που δεν αναφέρεται από κανέναν άλλο συγγραφέα, εμφανίζεται ως η κορυφή βόρεια των Βοδενών-τώρα ένας από τους κυρίως συνδέσμους με τον Όλυμπο-ή την ανατολική αλυσίδα, της οποίας οι υπόλοιπες είναι το Βέρμιο, τα Πιέρια, ο Όλυμπος, η Όσσα και το Πήλιο. Αυτή η μεγάλη κορυφογραμμή ήταν σε μια βόρεια κατεύθυνση στη διακλάδωση του Εριγώνα και του Αξιού. Εδώ άρα, τελειώνει η Τρίτη Περιφέρεια και έτσι η Παιονία παρεμβάλλεται ανάμεσα στο βόρειο άκρο της τρίτης περιφέρειας και τους Ιλλυριούς. Οι Παίονες στα δυτικά του Αξιού είχαν επεκταθεί πάνω από το όρος Βόρας στα βορειοδυτικά. Το τμήμα της Παιονίας που διαχωρίστηκε από το υπόλοιπο της χώρας και αποδόθηκε στην Τρίτη Μακεδονία- ενώ το υπόλοιπο τμήμα ανήκε στη Δεύτερη- βρισκόταν χαμηλά στον Εριγώνα κοντά στην πόλη Στόβοι και αυτή η πόλη είχε οριστεί να είναι το μέρος της εναπόθεσης του αλατιού, που πουλιόταν στους Δάρδανους, το μονοπώλιο του οποίου είχε δοθεί στην Τρίτη Μακεδονία. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 484-485)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.