Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Τα σύνορα αυτού του Πάρκου, ξεκινώντας από τα κυπαρίσσια του Μπαμπά, θα δένουν στη κοιλάδα των Τεμπών, το βυζαντινό οχυρό του Πλαταμώνα και θα εκτείνονται κατά μήκος της θάλασσας μέχρι τη Σκάλα του Αγίου Θεοδώρου. Μετά θα περιτρέχουν την ακτή της Σκοτίνας, γύρω από το δάσος της Καλλιπεύκης και θα περικλείουν ολόκληρο τον Όλυμπο.(Boissonas, σ. 50)
• Το τραίνο, αφού φύγει από την Λάρισα και περάσει τον ποταμό Πηνειό, μπαίνει στην περίφημη Κοιλάδα των Τεμπών, ανάμεσα στα όρη Όλυμπος (9780 πόδια) και Όσσα. Μετά περνάει αρκετά κοντά από την παραλία, μέσα από ένα τούνελ κάτω από το κάστρο του Πλαταμώνα και φθάνει στο Πλατύ, 20 μίλια από τη Θεσσαλονίκη, στη γραμμή Θεσσαλονίκη – Φλώρινα. (Boissonas, σ. 78)

Πλαταμώνας, Γιάννης Κυρίτσης, Ο Όλυμπος του Boissonnas, Η πρώτη ανάβαση στην κατοικία των Θεών οι πρώτες φωτογραφίες του μυθικού βουνού, Θεσσαλονίκη 2002, σ.27.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Περπατώντας δίπλα στη θάλασσα, συναντήσαμε το κάστρο του Πλαταμώνα, ένα μεγάλο και ασυνήθιστο σύμπλεγμα κτιρίων, που περιτριγυρίζεται από ένα υψηλό τείχος, και είναι τοποθετημένο σε ένα βραχώδες ακρωτήρι. Ένα ρεύμα ρέει μέσα από ένα βαθύ κανάλι στα νότια αυτού του ακρωτηρίου, περνώντας από ένα πέρασμα μεταξύ του κάστρου και των λόφων στα αριστερά. Αυτό το σημείο είναι η αρχή αυτής της στενής λωρίδας γης, που παρεμβαίνει μεταξύ της βάσης του Ολύμπου και της θάλασσας, σχηματίζει το σπουδαίο πέρασμα από τη Θεσσαλία στη Μακεδονία, και το οποίο ήταν το μέρος που έλαβαν χώρα οι δύο εκστρατείες που έβαλε τέλος στην εθνική κυριαρχία και τον αγώνα των Μακεδόνων βασιλέων.
  Μπορεί να υποτεθεί ότι το ύψωμα του Πλαταμώνα ήταν η τοποθεσία της αρχαίας Ηράκλειας, μιας πόλης η οποία πολιορκήθηκε από ένα απόσπασμα του ρωμαϊκού στρατού υπό τον Κ.Μ. Φίλιππο. (Holland, σ. 299)

• Μόλις φύγουμε από την Λεπτοκαρυά κατερχόμαστε σε ένα επικλινές και απότομο έδαφος διαβαίνοντας μετά από 45 λεπτά τον Ζίλιανα, έπειτα μέσα από ένα ομαλό έδαφος ερχόμαστε μέσα σε μία ώρα στον Πλαταμώνα, το αρχαίο Ηράκλειο, ένα φρούριο, το οποίο σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο βρίσκεται 5 ρωμαϊκά μίλια από τις Φίλες, μεταξύ του Δίου και των Τεμπών, πάνω σε ένα βράχο που βρίσκεται πάνω από το ρείθρο του χειμάρρου. Ο ύπατος Φίλιππος πέρασε τον κάτω Όλυμπο και κυρίευσε την Φίλα (τον Πυργητό) καταλαμβάνοντας με δόλο το Ηράκλειο, διαχειμάζοντας εκεί για λίγο καιρό. Η Πλαταμών είναι βυζαντινή πόλη, και μνημονεύεται σε μία εμπορική συνθήκη της 11ης εκατονταετηρίδας που συνήφθη με τους Ενετούς. Στις αρχές της 13ης εκατονταετηρίδας υπήρξε τιμάριο των Φράγκων.
  Σήμερα είναι ένα μικρό τουρκικό φρούριο, που βρίσκεται σε έναν απότομο λόφο του οποίου τα κράσπεδα βρέχονται από τη θάλασσα, και το οποίο ενώνει μία σειρά από λόφους που ανέρχονται σε βαθμίδες προς τον Όλυμπο.
  (Isambert, σ. 87-88)
• Το φρούριο του Πλαταμώνα είναι βυζαντινό με νεώτερες επιδιορθώσεις. Αποτελείται από πυργωτά τείχη που σχηματίζουν ένα τετράγωνο, το οποίο στο μέσον του έχει έναν ψηλό οκτάγωνο πύργο με πλατείς τοίχους. Εκεί βρίσκονται και τα αρχαία μνημεία. Συνήθως στον Πλαταμώνα βρίσκονται μικρά πλοιαράκια, που έρχονται για την φόρτωση της ξυλείας και του άνθρακα από τον Όλυμπο, με τα οποία μπορεί κανείς να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη.
  (Isambert, σ. 88)
• Σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο, ο Πλαταμώνας βρίσκεται 5 ρωμαϊκά μίλια από τις Φίλες, μεταξύ του Δίου και των Τεμπών.
  (Isambert,σ. 87)

• Σύμφωνα με τον Μελέτιο, η ετυμολογία του Πλαταμώνα προέρχεται από τη πλατιά μονή ή επίπεδο μοναστήρι, ως μια αναφορά στη θέση που έχει στην πεδιάδα. Φαίνεται πως αποτελούσε στα χρόνια της Ελληνικής Αυτοκρατορίας ένα φρούριο. Αποτελείται από μερικά τούρκικα σπίτια ενώ δίπλα στο δρόμο υπάρχει ένα ερειπωμένο χάνι. Μολονότι βρίσκεται σε μια καμπή της ακτής, είναι ένα περίβλεπτο σημείο, καθώς είναι το μοναδικό που υπερυψώνεται σε μια εκτεταμμένη ακτογραμμή. Η περιοχή έχει τη φήμη της σταθερής και αδιάκοπης παροχής νερού. Το γεγονός αυτό αφήνει λίγες αμφιβολίες ως προς την ταύτιση του με μια από τις δύο αρχαίες πόλεις, τις οποίες η ιστορία τοποθετεί σε αυτήν την ακτή ανάμεσα στο Δίον και τα σύνορα με τη Μαγνησία, δηλαδή την Ηράκλεια και τη Φίλα. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 404 – 405)
• Η πεδιάδα κοντά στο λόφο του Πλαταμώνα είναι ακαλλιέργητη μέχρι και την Κατερίνη. Το ποτάμι του Πλαταμώνα, ακριβώς στο σημείο της ένωσής του με τη θάλασσα, είναι ένας φαρδύς χείμαρρος, ο οποίος πέφτει από ένα τεράστιο χάσμα, το οποίο χωρίζει το υψηλότερο σημείο του Ολύμπου από τις κατώτερες κορυφές που καταλήγουν στις βουνοπλαγιές των Τεμπών. Αν ο Πλαταμώνας είναι η Ηράκλεια, το κατώτατο σημείο αυτού του φαραγγιού θα αντιστοιχεί στο δερβένι ή το δάσος της Καλλιπεύκης, διαμέσου του οποίου οι Ρωμαίοι εισέβαλαν στην παραθαλάσσια πεδιάδα στα βόρεια της Ηράκλειας, μετά την επικίνδυνη κατάβασή τους από την κοντινή Λάπαθο, με αρχηγό τον ύπατο Μάρκιο, ο οποίος ανάμεσα στις άλλες δυσκολίες, έπρεπε να αντιμετωπίσει και την ηλικία του και την παχυσαρκία. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 405)
• Λόγω μιας περίεργης διαστρέβλωσης της αρχαίας γεωγραφίας η Θεσσαλονίκη και η Βέροια είναι εκκλησιαστικές επαρχίες ή διοικητικές περιφέρειες της Θεσσαλίας. Έτσι, ο επίσκοπος της Θεσσαλονίκης επονομαζόταν “υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Θεσσαλίας”. Αυτός διεκδικούσε τα προνόμια του επιθέτου “παναγιώτατο” στη δική του περιφέρεια αλλά οπουδήποτε αλλού είχε μόνο τον τίτλο, όπως και οι άλλοι μητροπολίτες, του “πανιερωτάτου”. Οι επισκοπές της δικαιοδοσίας του είναι το Κίτρος, η Καμπανία, η Πέτρα, ο Πλαταμώνας μαζί με το Λυκόστομο, τα Σέρβια, το Αρδαμέρι ενώ έδρα αποτελεί η Γαλάτιστα και η Ιερισσός η οποία συμπεριλαμβάνει και το Άγιο Όρος. (Leake,τομ. ΙΙΙ, σ. 250- 251)
• Τα φαράγγια του Ελασσονίτικου και του Ξεριά αποτελούν τις φυσικές κορυφές στις άνω περιοχές του Ολύμπου, όπου υπάρχουν αρκετά μεγάλα χωριά και κάποιες καλλιεργούμενες πεδιάδες που βρίσκονται στη νότια πρόσοψη του βουνού ενώ οι κορυφές προεξέχουν από τα Τέμπη και την πελασγική πεδιάδα. Μέσα από αυτή την περιοχή ο ύπατος Κόιντος Μάρκιος Φίλιππος διέσχισε το πέρασμα των Τεμπών και εισέβαλε από την Περραιβία στη μακεδονική ακτή στο τρίτο έτος του τελευταίου μακεδονικού πολέμου. Το πέρασμα από αυτό το σημείο της κορυφογραμμής του Ολύμπου διαμορφώνεται όπως όλες οι φυσικές πορείες πάνω από ψηλά όρη, από δύο ποτάμια που ρέουν από το ίδιο διάσελο ή κορυφή, σε αντίθετες κατευθύνσεις. Ένα από αυτά είναι το Ελασσονίτικο ή Τιταρήσιος, το άλλο το ποτάμι του Πλαταμώνα. Οι κορυφές των αντίστοιχων χαράδρων μέσω των οποίων ρέουν, διαχωρίζονται μόνο από μια πεδιάδα, στους νότιους πρόποδες των άνω υψών του Ολύμπου, που περιλαμβάνουν το χωριό Καρυά, ένα από τα μεγαλύτερα του βουνού. Η πεδιάδα αυτή είναι περίπου 5 μίλια σε μήκος, από τα ανατολικά στα δυτικά και αποτελεί τη μεγαλύτερη επίπεδη επιφάνεια στον Όλυμπο. Όπως άλλες παρόμοιες πεδιάδες στα όρη της Ελλάδας παράγει μόνο σίκαλη και βοσκότοπους για τα κοπάδια. Σε ύψωμα με έλατα,στα βόρεια, βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, κοντά σε χείμαρρο που ρέει μέσα από την πεδιάδα της Καρυάς και από εκεί στον Πλαταμώνα. Η Αγία Τριάδα αποτελούσε για πολλά χρόνια κρησφύγετο των ληστών του Ολύμπου μέχρι που το άγγιξε ο Αλή Πασάς με το μαγικό ξίφος του και τα χωριά του βουνού μετατράπηκαν σε τσιφλίκια του ενώ οι κλέφτες σε αρματολούς για την προστασία των κτήσεων του πασά. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 348- 349)
• Στα νότια της πεδιάδας της Καρυάς και διαχωρισμένη από αυτή μόνο από μια κορυφογραμμή είναι η παράλληλη κοιλάδα του Εζερού, περίπου μισή σε μέγεθος από αυτή της Καρυάς και καλούμενη έτσι από μια λίμνη που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της. Οι κάτοικοι του χωριού του Εζερού εξαιτίας των συνεχόμενων πλημμυρών αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή.Η λίμνη του Εζερού είναι προφανώς η αρχαία Άσκουρις. Στα ανατολικά αυτής της πεδιάδας υπάρχει άλλη, όχι πολύ μακριά από τις κορυφές που περιλαμβάνουν το πέρασμα των Τεμπών στα βόρεια. Χωρίζεται με μια κορυφογραμμή από καλλιεργημένη περιοχή γύρω από την πόλη της Ραψάνης ή Ραψιάνης, που έχει θέα στο στόμιο του Πηνειού και στα νότια απέναντι από το όρος Όσσα και τα Αμπελάκια. Στην κορυφογραμμή στα δυτικά της Ραψάνης βρίσκουμε τα κατάλοιπα ενός αρχαίου φρουρίου, πιθανώς είναι η Λάπαθος, της οποίας ίσως το όνομα Ραψάνη αποτελεί παραφθορά. Καθώς η κοιλάδα της Καρυάς και τα φαράγγια των ποταμών του Ελασσονίτικου και του Πλαταμώνα διαμορφώνουν ένα χώρισμα, ανάμεσα στον Όλυμπο και στις μικρότερες κορυφές, που εκτείνονται στις πεδιάδες της Ελασσόνας και της Λάρισας και στα Τέμπη, τα βουνά χωρίζονται από την πεδιάδα του Εζερού. Η δυτική πλευρά τους είναι προφανώς το όρος Τίταρος που εφάπτεται στον Όλυμπο, όπως σημειώνει ο Στράβων. Η ανατολική πλευρά φέρει το ίδιο όνομα με το οχυρό της Λαπάθου, που βρίσκεται πάνω από αυτές τις κορυφές. Η απόσταση από την Καρυά στον Εζερό υπολογίζεται σε δυο ώρες και από εκεί στη Ραψάνη τρεις ώρες. Ανάμεσα στην Καρυά και στην Ελασσόνα υπάρχουν δύο άλλα χωριά στο βουνό, δηλαδή, η Σκαμνιά, που δεν είναι μακριά, από τη βόρεια πλευρά της πεδιάδας της Καρυάς, σε απόσταση μιάμισης ώρας από την πόλη και η Μπολιάνα μια ώρα από τη Σκαμνιά, κοντά στη δυτική άκρη της κοιλάδας της Καρυάς, όπου υπάρχουν κατάλοιπα αρχαιοτήτων στην Κονίσπολη, που βρίσκεται στο χώρισμα των νερών που ρέουν σε ίδια πορεία με την πεδιάδα του Καρυά, και από την άλλη διαμορφώνουν τις πηγές του Ξεριά ή ποτάμι της Τσαρίτσανης. Η Κονίσπολη μοιάζει να αντιστοιχεί στο Ευδίερο του Λιβίου, δεκαπέντε μίλια από το ρωμαϊκό στρατόπεδο, ανάμεσα στην Άζωρο και τη Δολίχη, προς την κατεύθυνση της Ασκούριδος και της Λαπάθου. Οι πηγές του κυρίως ποταμού του Τιταρήσιου είναι στην κύρια πτέρυγα του Ολύμπου ανάμεσα στη Σκαμνιά και στο Σέλος, και κυρίως σε μια πηγή που βρίσκεται δυο ή τρεις ώρες στα βορειοανατολικά της Ελασσόνας. Αφήνοντας πίσω τα φαράγγια του Ολύμπου προσεγγίζει την Ελασσόνα, από τα βορειοανατολικά, στρίβει νότια μέσα στην πόλη, από εκεί ρέει δυτικά, κοντά στους πρόποδες των λόφων στη βόρεια πλευρά της πεδιάδας και φτάνει στις δυτικά περάσματα ανάμεσα στους λόφους στην πεδιάδα του Δεμινίκου, όπου συναντάει το Σαραντάπορο ή παραπόταμο από τα όρη του Λιβαδίου, κοντά στο Αμούρι. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 349-351)
• Τα Σκόπια βρίσκονταν σπάνια υπό τον πλήρη έλεγχο της Κωνσταντινούπολης. Κατά τη βασιλεία του Μιχαήλ Παλαιολόγου αποσπάστηκε από τον αυτοκράτορα από τους Σέρβους και έγινε η κατοικία του Κράλη. Εδώ ο Νικηφόρος Γρηγοράς έκανε το δικαστήριο στον άρχοντα των Τριβαλλών καθώς σοφά επονομάστηκε ο Κράλης, του οποίου ο διάδοχος (το 1342) πρόσφερε προστασία και φιλοξενία στον Ιωάννη Καντακουζηνό όταν αποσύρθηκε πριν τον Απόκαυκο. Με τη συνθήκη που ακολούθησε ανάμεσα στον Καντακουζηνό και στο βασιλιά της Σερβίας, ο τελευταίος απέκτησε προσωρινή εξουσία σε ένα μεγάλο τμήμα της Μακεδονίας, ενώ οι Ρωμαίοι, όπως αυτοαποκαλούνταν, του έδωσαν τη Ζίχνη, τις Φέρρες, το Μελένικο, τη Στρούμιτσα και την Καστοριά και κράτησαν τα Σέρβια(την πόλη), τη Βέρροια, την Έδεσσα, το Γυναικόκαστρο, τη Μυγδονία και τις πόλεις στο Στρυμόνα, καθώς και την περιφέρεια των Σερρών και τα όρη του Ταντεσσάνου. Είναι αξιοσημείωτο ότι στις ιστορίες της Άννας της Κομνηνής ,του Γρηγορά και του Καντακουζηνού εμφανίζονται αρκετά άλλα ονόματα όπως στα ιλλυρικά σύνορα: Δίβρη, Βελεσσός, Πρίλεπος, Μοράβα και Πρίστηνος, που περιγράφει ο Καντακουζηνός ως πόλη χωρίς τείχη (κώμη ατείχιστος), στη Θεσσαλία: Σέρβια, Καστρίον, Λυκοστόμιον και Πλαταμώνα (Πλαταμών πόλις παραθαλασσία), στα ανατολικά: Ρεντίνα και Δράμα, επίσης Ζίχνη και Μελένικο, Έδεσσα και Βέρροια, Όστροβος, στα νότια: Σταρίδολα μαζί με κάποιες άλλες που μπορούν να ανιχνευτούν με έρευνα. Ο Σωσκός εμφανίζεται στην Άννα Κομνηνή ανάμεσα στη λίμνη του Οστρόβου και τα Σέρβια. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 478-479)
• Σύμφωνα με τον Μελέτιο, η ετυμολογία του Πλαταμώνα προέρχεται από την “πλατεία μονή” ή επίπεδο μοναστήρι, ως μια αναφορά στη θέση που κατέχει στην πεδιάδα. Φαίνεται πως ήταν, τα χρόνια της Ελληνικής Αυτοκρατορίας, ένα φρούριο. Αποτελείται από μερικά τούρκικα σπίτια, και έξω, δίπλα στο δρόμο, υπάρχει ένα ερειπωμένο χάνι. Μολονότι βρίσκεται σε μια καμπή της ακτής, είναι ένα περίβλεπτο σημείο, καθώς είναι το μοναδικό που υψώνεται σε μια εκτεταμμένη ακτογραμμή. Ηπεριοχή έχει τη φήμη ενός σταθερού σημείου παροχής νερού. Το γεγονός αυτό αφήνει λίγες αμφιβολίες ως προς την ταύτιση του με μια από τις δύο αρχαίες πόλεις, τις οποίες η ιστορία τοποθετεί σε αυτήν την ακτή ανάμεσα στο Δίον και τα σύνορα με τη Μαγνησία, δηλαδή την Ηράκλεια και τη Φίλα. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σσ. 404 – 405)
• Το ποτάμι του Πλαταμώνα, ακριβώς στο σημείο της ένωσής του με τη θάλασσα, είναι ένας φαρδύς χείμαρρος, ο οποίος πέφτει από ένα τεράστιο χάσμα, το οποίο χωρίζει το υψηλότερο σημείο του Ολύμπου από τις κατώτερες κορυφές που καταλήγουν στις βουνοπλαγιές των Τεμπών. Αν ο Πλαταμώνας ήταν η Ηράκλεια, το κατώτατο σημείο αυτού του φαραγγιού θα αντιστοιχούσε στο δερβένι ή το δάσος της Καλλιπεύκης, διαμέσου του οποίου οι Ρωμαίοι εισέβαλαν στην παραθαλάσσια πεδιάδα στα βόρεια της Ηράκλειας, μετά την επικίνδυνη κατάβασή τους από την κοντινή Λάπαθο, με αρχηγό τον ύπατο Μάρκιο, ο οποίος ανάμεσα στις άλλες δυσκολίες, έπρεπε να αντιμετωπίσει και την ηλικία του και την παχυσαρκία. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 405)
• Στα νότια της πεδιάδας της Καρυάς και διαχωρισμένη από αυτή μόνο από μια κορυφογραμμή είναι η παράλληλη κοιλάδα του Εζερού, περίπου μισή σε μέγεθος από αυτή της Καρυάς και καλούμενη έτσι από μια λίμνη που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της. Η λίμνη του Εζερού είναι προφανώς η αρχαία Άσκουρις. Στα ανατολικά αυτής της πεδιάδας υπάρχει άλλη, όχι πολύ μακριά από τις κορυφές που περιλαμβάνουν το πέρασμα των Τεμπών στα βόρεια. Χωρίζεται με κορυφογραμμή από καλλιεργημένη περιοχή γύρω από την πόλη της Ραψάνης ή Ραψιάνης, που έχει θέα στον Πηνειό, και στα νότια απέναντι από το όρος Όσσα και τα Αμπελάκια. Στην κορυφογραμμή στα δυτικά της Ραψάνης είναι τα κατάλοιπα ενός αρχαίου φρουρίου, πιθανώς η Λάπαθος, του οποίου ίσως το όνομα Ραψάνη αποτελεί παραφθορά. Καθώς η κοιλάδα της Καρυάς και τα φαράγγια των ποταμιών του Ελασσονίτικου και του Πλαταμώνα διαμορφώνουν ένα χώρισμα ανάμεσα στον Όλυμπο και στις μικρότερες κορυφές που εκτείνονται στις πεδιάδες της Ελασσόνας και της Λάρισας, και στα Τέμπη, τα βουνά χωρίζονται από την πεδιάδα του Εζερού. Η δυτική πλευρά τους είναι προφανώς το όρος Τίταρος που εφάπτεται στον Όλυμπο, όπως σημειώνει ο Στράβων. Η ανατολική πλευρά φέρει το ίδιο όνομα με το οχυρό της Λαπάθου, που βρίσκεται πάνω από αυτές τις κορυφές. Η απόσταση από την Καρυά στον Εζερό υπολογίζεται σε δυο ώρες και από εκεί στη Ραψάνη τρεις ώρες. Ανάμεσα στην Καρυά και στην Ελασσόνα υπάρχουν δυο άλλα χωριά στο βουνό, δηλαδή, η Σκαμνιά, που δεν είναι μακριά, από τη βόρεια πλευρά της πεδιάδας της Καρυάς, απόσταση μιάμιση ώρα από την πόλη, και η Μπολιάνα μια ώρα από τη Σκαμνιά, κοντά στη δυτική άκρη της κοιλάδας της Καρυάς, όπου υπάρχουν κατάλοιπα αρχαιοτήτων στην Κονίσπολη, που βρίσκεται στο χώρισμα των νερών που ρέουν σε μια πορεία με την πεδιάδα του Καρυά, και από την άλλη διαμορφώνουν τις πηγές του Ξεριά ή λίμνη της Τσαριτσάνης. Η Κονίσπολη μοιάζει να είναι το Ευδίερο του Λίβιου, δεκαπέντε μίλια από το ρωμαϊκό στρατόπεδο, ανάμεσα στην Άζωρο και την Δολίχη, προς την κατεύθυνση της Ασκούρεως και της Λαπάθου. Οι πηγές του κυρίως ποταμού του Τιταρήσιου είναι στην κύρια πτέρυγα του Ολύμπου ανάμεσα στην Σκαμνιά και στον Σελό, και κυρίως σε μια πηγή που βρίσκεται δυο ή τρεις ώρες στα βορειοανατολικά της Ελασσόνας. Αφήνοντας πίσω τα φαράγγια του Ολύμπου προσεγγίζει την Ελασσόνα, από τα βορειοανατολικά, στρίβει νότια μέσα στην πόλη, από εκεί ρέει δυτικά, κοντά στους πρόποδες των λόφων στη βόρεια πλευρά της πεδιάδας, και φτάνει στις δυτικά περάσματα ανάμεσα στους λόφους στην πεδιάδα του Δεμινίκου, όπου συναντάει το Σαραντάπορο ή παραπόταμο από τα όρη του Λιβαδιού, κοντά στο Αμούρι. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σσ. 350-351)
• Το ποτάμι του Πλαταμώνα δεν αναφέρεται από κανένα αρχαίο συγγραφέα, εκτός από τον Πλίνιο που τοποθετεί έναν ποταμό με το όνομα Απίλας κοντά στην Ηράκλεια. Το ποτάμι γίνεται, ορισμένες φορές, επικίνδυνο. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 406)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Βρίσκεται στα νότια προς τις χαμηλές πλαγιές κάτω από την πηγή των απότομων πλαγιών του βουνού, σε κάποιο ύψος από τη θάλασσα. Ο Πλαταμώνας ήταν το σημείο στο οποίο βρισκόταν η πόλη του Ηρακλείου και πρέπει να ήταν πάντοτε ένα σημαντικό οχυρό, καθώς ήλεγχε την είσοδο στην πεδιάδα της Μακεδονίας από το πέρασμα των Τεμπών.
  (Tozer,τομ.ΙΙ,σ. 30)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.