Στίπ

Παλαιό Όνομα :Ιστίμπ, Αστυμπόνη, Άστιβος

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Από μια σύγκριση μεταξύ Αππιανού και Στράβωνα, καθώς και από ένα περιστατικό που μας σώζεται από την ζωή του Μ. Αλέξανδρου, στο οποίο πριν αναφέρθηκα, είναι εμφανές ότι οι Αυταριάτες συνόρευαν στα ανατολικά με τους Αγριάνες και τους Μπεσσούς, στα νότια με τους Μαιδούς και τους Δάρδανες και στις άλλες κατευθύνσεις με τους Αρδιαίους και τους Σκορδίσκους. Πάνω απ’όλα αυτή η άποψη της τοπογραφίας της περιοχής είναι σύμφωνη με την ιστορία, και τη γενική τοπογραφία των περιοχών, στα βόρεια της Μακεδονίας, ώστε να δυνάμεθα συμπεράνουμε ότι η Παιονία περιλάμβανε όλες τις κεντρικές και πιο γόνιμες περιοχές της πιο εκτενούς Παιονίας, και ότι είναι τοποθετημένη πάνω από τα στενά του Αξιού και καταλαμβάνει τις περιοχές κοντά στον ποταμό με εξαίρεση τις πηγές του Εριγώνα που συνενώνονται με την Άνω Μακεδονία. Η Βυλαζόρα, παρότι περιγράφεται από τον Πολύβιο ως η πρωτεύουσα της Παιονίας, δεν ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου, πιθανώς λόγω της ακαταλληλότητας της περιοχής στην οποία βρίσκεται και της εγγύτητας της με τους Δάρδανες. Η βασιλική κατοικία, όπως μαθαίνουμε από τον Πολύαινο, βρισκόταν στον ποταμό Άστυκο, προφανώς η Βράνιτζα, ή ο ποταμός του Ιστίμπ, ο οποίος, τοποθετείται δίπλα στον Εριγώνα, και είναι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Αξιού. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σελ.464-465).
Στις κοιλάδες που βρέχονται από τους παραπόταμους του ΄Ανω Αξιού και που μετατοπίζονται από τις δύο οδούς βόρεια των Στόβων υπάρχουν τρεις σημαντικές πόλεις, των οποίων τα σύγχρονα ονόματα μοιάζουν με τα αρχαία σε ικανοποιητικό βαθμό, και οδηγούν σε μια υπόθεση της ταυτότητας. Αυτά είναι τα Σκόπια, η Βελεσά, και το Ιστίπ. Σχετικά με το πρώτο δεν υπάρχει αμφιβολία, καθώς το όνομα Σκούπι που απαντάται στον Προλεμαίο και τον Ιεροκλή, βρίσκεται ακόμη στην ίδια μορφή και στην ιστορία του Νικηφόρου Βρυεννίου στις αρχές του δωδέκατου αιώνα, παρότι τα Σκόπια, η σημερινή ελληνική μορφή, χρησιμοποιείται από την Άννα Κομνηνή, σε νεότερη περίοδο, και αργότερα από τον Νικηφόρο Γρηγορά, που περιγράφει τα Σκόπια να βρίσκονται στις όχθες του Αξιού, που τότε, όπως και τώρα λεγόταν Βαρδάριον. Πρέπει να παρατηρηθεί ότι, ίσως, ο αριθμός ανάμεσα σε αυτό το μέρος και την πόλη των Στόβων είναι μεγαλύτερος στο Οδοιπορικό Πίνακα παρά στην πραγματικότητα, από τα Σκόπια στην υποτιθέμενη απόσταση των Στόβων. Αλλά ο Πίνακας συχνά πέφτει έξω στην ακρίβεια των αριθμών καθώς δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ως προς το Σκούπι. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σελ. 469).
H Aστυμπόνη, η τρίτη από τις αρχαίες πόλεις της Παιονίας, το όνομα της οποίας ακόμη διατηρείται παραεφθαρμένο, βρισκόταν στο δρόμο από τους Στόβους στη Σέρδικα. Τώρα ονομάζεται από τους Τούρκους Ιστίμπ, και βρίσκεται ακριβώς σε αυτή την πορεία, σε απόσταση ίση από αυτές τις αρχαίες τοποθεσίες. Περιλαμβάνει ίσως την τοποθεσία της πρωτεύουσας των βασιλέων της Παιονίας, την οποία εμφανίζει ο Πολύαινος να βρίσκεται κοντά σε ένα ποτάμι, τον Αστυκό. Το σύγχρονο Γκιουστεντίλ, ταυτίζεται με την Παυταλία του Οδοιπορικού Πίνακα και η τοποθεσία Γκιουστεντίλ στις όχθες του Στρυμόνα είναι σε απόλυτη συμφωνία με την φιγούρα ενός ποτάμιου θεού, που συνοδεύεται από τον θρύλο του Στρύμονα. Επίσης, σε κάποια από τα αυτόνομα νομίσματα της Παυταλίας υπάρχει η επιγραφή ΕΝΠΑΙΩ γεγονός που φανερώνει ότι οι Παυταλιώτες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Παιονείς, όπως όλοι οι κάτοικοι στις όχθες αυτού του ποταμού. Σε άλλο νόμισμα της Παυταλίας εμφανίζονται οι παραγωγικές πηγές της περιοχής χρυσός, ασήμι, κρασί και καλαμπόκι, κάτι που συμφωνεί με τις παραγωγικές πηγές του Γκιουστεντίλ. Επί της βασιλείας του Αδριανού, οι κάτοικοι της Παυταλίας και της Σέρδικας πρόσθεσαν τη λέξη Ουλπία στο όνομα της πόλης τους προφανώς λόγω κάποιων προνομίων που λάμβαναν από τον αυτοκράτορα. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σελ. 475-476).

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.