Θέρμη

Παλαιό Όνομα :Σέδες, Sedes, Sedice, Thermi

Δήμος :Θέρμης

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Η οδός διέρχεται τον Γαλλικό ποταμό, τον Εχέδωρο των αρχαίων χρόνων δίπλα από το ομώνυμο χάνι και εγκαταλείπει και στις δυο μεριές πολλές πόλεις, κωμοπόλεις, επαύλεις, μέχρι την πόλη Χαρμάν-Κιοϊ που έχει χάνια, εργαστήρια, κήπους, επαύλεις και θεωρείται ως προάστιο της Θεσσαλονίκης, γιατί απέχει από αυτήν μόλις μισή ώρα. Εκεί συναντά την οδό από τη Λάρισα και έπειτα την πύλη του Βαρδαρίου, από όπου μετά από 57 ώρες από τα Σκόπια και 89 από το Νόβι Πάζαρ εισέρχεται στη Θεσσαλονίκη, η οποία στα τούρκικα αποκαλείται Σελανίκ και η οποία από παλιά αποκαλούνταν Θέρμη, λόγω των θερμών πηγών που υπήρχαν γύρω από αυτήν. (Isambert, σ. 46-47)
Από την Πινάκα δύναται κανείς να μην επιστρέψει στον Άγιο Μάμα, αλλά να κατευθυνθεί βορειοδυτικά προς τη Θεσσαλονίκη μέσα από μια άγονη και τραχιά περιοχή που συντίθεται από εγκαταλελειμμένες κώμες και μετόχια του Αγίου Όρους. Η γόνιμη αυτή χώρα ερημώθηκε κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης. Η μονοτονία που παρουσιάζει η περιήγηση σ΄ αυτή την οδό διασκεδάζεται μόνο από τη θέα που συναντούμε βλέποντας τον κόλπο της Θεσσαλονίκης, των παραλίων της Θεσσαλίας και των βουνών του Πηλίου, της Όσσας και του Ολύμπου. Σ’ αυτή την οδό βρίσκονται οι εξής κώμες: Σοφουλάρ, που απέχει τρεις ώρες, Καρυά που απέχει δύο ώρες και Τζουμπάτ που απέχει τέσσερις ώρες. Στα αριστερά της τελευταίας συναντάμε μετά από λίγο το ακρωτήριο Καραμπουρνού (Αιναίο) και μέσα από το Σέδες και το Χόρτιατσι φτάνουμε μέσα σε τέσσερις ώρες στη Θεσσαλονίκη.
(Isambert,σ. 63-64)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δρόμος αμαξιτός που ξεκινά από την πύλη της Καλαμαριάς και κατευθυνόμενος νοτιοανατολικά αφήνει στα αριστερά του έναν στρατώνα.Περνά μέσα από αμπελώνες και κήπους και σε είκοσι λεπτά περνά από μια βρύση που βρίσκεται μέσα σε ένα ποτάμι όπου υπάρχουν και μουριές και στα αριστερά σε πέντε λεπτά της ώρας συναντούμε το χωριό Καπουτζίδες.Αφήνει στα δεξιά την άγουσα προς Πόρτες(Ισθμός Κασσάνδρας) και έρχεται στο μικρό χωριό Σέδες,το οποίο αποτελεί τσιφλίκι όπου κατοικούν 10 οικογένειες και υπάρχει ένα μικρό χάνι.Από εκεί ο δρόμος αφού περάσει από το λεκανοπέδιο του Ανθεμούντα- που καλείται και Καλαμαριά – και αφού συναντήσει την κοίτη ενός ποταμού όπου υπάρχει μια βρύση κάτω από μεγάλα πλατάνια, διασταυρώνεται με γέφυρες υδραγωγείων,διέρχεται από πηγές θερμών υδάτων όπου συναντούμε δυο χάνια, εγκαταστάσεις λουτρών, ξενοδοχεία, καλοκαιρινά καταλύματα και διάφορα παραπήγματα και στα αριστερά του δρόμου ένα οθωμανικό χωριό.Έπειτα διέρχεται μέσα από έναν μορεώνα στο μέσον του οποίου υπάρχει μια πλατεία με καραγάτσια και ένα μικρό εκκλησάκι ενώ μετά από 10 λεπτά φτάνουμε στην κωμόπολη των Βασιλικών.Η κωμόπολη διαρρέεται από το ομώνυμο ποτάμι- από τους αρχαίους ονομαζόταν Ανθεμούντας-που πηγάζει από τον Χορτιάτη και ρέει από ανατολικά προς δυτικά διαπερνώντας την εύφορη πεδιάδα της Καλαμαριάς και Γαλάτιστας,διατηρεί το νερό του και το καλοκαίρι και χύνεται στον Θερμαίο κόλπο,βόρεια του Καραμπουρνού.Στα Βασιλικά κατοικούν 400 οικογένειες,υπάρχουν 3 εκκλησίες,30 μαγαζιά,5 χάνια που χωρούν 250 ζώα και έχουν και κάποια δωμάτια.Στην περιοχή παράγονται δημητριακά τα οποία εξάγονται, καθώς και σουσάμι και βαμβάκι.Από τα Βασιλικά ξεκινά αμαξιτός δρόμος ο οποίος μέσω της Βάβδου οδηγεί στον Πολύγυρο.Άλλος δρόμος(αμαξιτός μόνο επ’ολίγον) που διέρχεται άδενδρου εδάφους οδηγεί στη μονή της Αγ.Αναστασίας, η οποία κείται εν μέσω δάσους όπου κατοικούν 20 μοναχοί ενώ γύρω από τη μονή υπάρχουν ελαιόδενδρα,αγραπιδιές και αμπέλια.Κοντά στο μοναστήρι υπάρχει η θέση Πλατανούδια, που ονομάστηκε έτσι από τα πλατάνια της περιοχής όπου περνούν το χειμώνα τα ποίμνια.Στη συνέχεια ένας ανηφορικός δρόμος οδηγεί στην κωμόπολη Γαλάτιστα όπου ζουν 400 χριστιανικές οικογένειες σε πολύ καλά λιθόκτιστα σπίτια ενώ υπάρχουν 5 εκκλησίες, 60 μαγαζιά και 3 χάνια.Από τα υπόγεια υδραγωγεία και τις γέφυρες που σώζονται εικάζεται ότι παλαιότερα η Θεσσαλονίκη υδρευόταν από εδώ.Οι περισσότεροι από τους κατοίκους είναι αγωγιάτες ή καρβουνιάρηδες που πωλούν το κάρβουνο στη Θεσσαλονίκη ενώ παράγουν μετάξι και καλλιεργούν χωράφια.Κάθε οικογένεια έχει σχεδόν δυο φορτηγά.Από εδώ ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικά και οδηγεί στο χωριό Ρεσετνίκια,όπου διαβιούν 70 οικογένειες ενώ υπάρχουν 2 εκκλησίες,3 μαγαζιά και 2 χάνια.Οι κάτοικοι και εδώ ασχολούνται με επαγγέλματα που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο χωριό. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 512-516)
Η περιοχή Σέδες αποτελεί τσιφλίκι όπου κατοικούν 10 οικογένειες και υπάρχει ένα μικρό χάνι. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 513)