> Πρόσωπα > Πρόσωπα-Isambert > Όμηρος

Όμηρος

  • Αυτό ίσως δείχνει ότι η Αισύμη υπήρξε μία από τις αποικίες των Θασίων, και τόσο αρχαία ώστε να αναφέρεται από τον Όμηρο, είναι πιο πιθανό ότι το Δάτον είναι η ίδια τοποθεσία στην οποία η αποικία της Νεάπολης ιδρύθηκε αργότερα, αλλά η Αισύμη συνέχιζε ακόμα να υπάρχει με αυτό το όνομα τον όγδοο χρόνο του Πελοπονησιακού Πολέμου, όταν, μαζί με τη Γαληψό παραδόθηκε στο Βρασίδα.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.224-225)
  • Ο Όμηρος, του οποίου τα γραπτά είναι προγενέστερα της αργειακής αποικίας των Τημενιδών αναφέρεται σε δύο μόνο επαρχίες, πέρα από τις ελληνικές πόλεις της Θεσσαλίας, οι οποίες βρίσκονται ανάμεσα στις τελευταίες και την Παιονία και τη Θράκη. Πρόκειται για την Πιερία και την Ημαθία. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 445 – 446)
  • Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι η Ημαθία, σε ύστερους χρόνους θα έπρεπε να έχει πιο εκτεταμένα σύνορα από εκείνα τα οποία κατάλαβε ο Όμηρος, ή ότι ο Πτολεμαίος θα έπρεπε να αυξήσει τα όρια της στη δεξιά όχθη του Αξιού. Ο Πολύβιος και ο Λίβιος, ο αντιγραφέας του σε αυτό το σημείο, βεβαιώνουν, σε αντίθεση με τη σημείωση του Όμηρου για την Ημαθία και την Παιονία, ότι το παλαιότερο όνομα της Ημαθίας ήταν Παιονία. Αυτό όμως μπορεί να συμβιβαστεί με την υπόθεση ότι η Ημαθία, πριν τον αποικισμό της, κατοικούνταν από τους Παίονες. Ενώ η Πιερία, η άλλη επαρχία που αναφέρεται από τον Όμηρο, γνωστή ότι βρισκόταν υπό την κατοχή των Θρακών, προτού κατακτηθεί από τους Τημενίδες. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 447)
  • Το ενωμένο ρεύμα (η ένωση του Ελασσόνίτικο ποταμού με το ρυάκι που πηγάζει από τα Αμάρβεα όρη) ονομάζεται Τιταρήσιος κατά τον Όμηρο, και συναντά τον Πηνειό στην κοιλάδα της Λάρισας. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.334)
  • Και οι δύο χαράδρες όπως και οι μικρότεροι σε μεγέθος χείμαρροι, αποτελούνται από λευκό αργιλώδες χώμα που ρέει σε αυλάκια από τα νερά όπως συμβαίνει στην Ζάκυνθο και σε πολλά μέρη της Αχαΐας, η μοναδικότητα του οποίου, όπως παρατηρεί ο Στράβωνας, έκανε τον Όμηρο να βρει το επίθετο που προσέδωσε στην Ολοσσώνα. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.345)
  • Ο Πλεύρος, αρχαίος θεός των Πελασγών, έγινε ο Ολύμπιος Ζεύς, υμνήθηκε δε από τον Όμηρο και λαξεύτηκε από τον Φειδία.(Isambert, σ.84)
  • Λίγο μετά τα Τέμπη βρίσκεται ένα ρυάκι, το οποίο πηγάζει από έναν λοφάκο στα αριστερά. Παράπλευρα συναντάται μια τεχνητή διώρυγα που στα δεξιά της ορίζεται από κάποιους τύμβους. Μεταξύ της οδού και του Πηνειού αρχαία ερείπια δείχνουν την θέση της Γυρτώνος, η οποία μνημονεύεται και από τον Όμηρο. (Isambert, σ.95)