> Θέματα > Θέματα-Urquhart > Άροτρο (είδη)

Άροτρο (είδη)

  • Υπάρχουν 3 είδη αρότρου: το πρώτο είναι το Ελληνικό άροτρο, το άροτρο του Τριπτόλεμου, το οποίο διατηρεί τον αρχικό χαρακτήρα του εργαλείου-μία διακλάδωση με μία διπλή διχάλα- η διχάλα δένεται στα κέρατα του βουβαλιού, και ξύνει το έδαφος με το ανεστραμμένο δίκρανο. Με αυτό το άροτρο ποτέ δεν χρησιμοποιούνται περισσότερα από ένα ζευγάρια βουβάλια, αν και οι χωρικοί σε εύκολες καταστάσεις κρατούν τρία βοοειδή μαζί σε ένα ζυγό• και πολλά περισσότερα καθώς πολλοί από τους δημοτικούς δασμούς διανέμονται αναλόγως με τον αριθμό των ζυγών.
    Το δεύτερο άροτρο είναι το Βουλγαρικό, το οποίο έχει ένα υνί ομοιότητας με τα άροτρα βαθιού εδάφους, τα οποία φτάνουν βαθιά στο έδαφος, και το ανακατεύουν• αλλά το φτερό απλώνεται προς τα έξω- μερικές φορές 18 ίντσες, και η γωνία του ινίου είναι τόσο αμβλεία, όπου μεγάλες προσπάθειες απαιτούνται για το τραβήξουν στο έδαφος. Ένα μεγάλο άροτρο τέτοιας περιγραφής, σε βαθύ έδαφος, χρειάζεται μερικές φορές 7 ζευγάρια βουβαλιών και ζυγών, με 3 ή 4 άνδρες. Οποτεδήποτε επομένως υπάρχουν 4 ή περισσότερα βουβάλια σε ένα ζυγό, το άροτρο που χρησιμοποιείται με κάποια ποικιλία είναι το βουλγαρικό άροτρο, το οποίο θα ήταν άριστο αν το υνί ακουμπούσε πιο κοντά στο στέλεχος: με αυτή τη μικρή μετατροπή, τριπλή δουλειά θα γινόταν από το ίδιο βοοειδές.
    Το τρίτο άροτρο είναι ένα είδος γυρισμένης σκαπάνης, και τραβιέται από δύο άξονες με ένα βόδι.(Urquhart, τόμ. ΙΙ, σ. 48)