> Θέματα > Θέματα-Leake > Δάρδανοι

Δάρδανοι

  • Η Παιονία εκτεινόταν έως τους Δενθηλήτες και τους Μαίδους της Θράκης και έως τους Δάρδανους, τουςΠενέστες και τους Δασσαρέτες της Ιλλυρίας συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων φυλών που καταλάμβαναν την άνω κοιλάδα του Εριγώνος, του Αξιού, του Στρυμώνος, και του Αγγίτη ποταμού μαζί με τις Σέρρες.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σελ.306)
  • Ο Φίλιππος περηφανευόταν ότι θα έπρεπε να στερήσει από τους Ρωμαίους την βοήθεια των Αιτωλών και των Δαρδάνων και για να εμποδίσει την είσοδο των τελευταίων στην Μακεδονία εγκατέστησε τον γιο του, Περσέα, στα περάσματα της Πελαγονίας.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.307)
  • Ο βασιλιάς αποφάσισε οπισθοχώρηση παρακινημένος εν μέρει από την φήμη ότι οι Δάρδανοι υπό τον Πλευράτο πλησίαζαν. Έκρυψε την πρόθεση αυτή από τον εχθρό του με μια πρόταση για ανακωχή για να θάψουν τους νεκρούς και ανάβοντας φωτιές στο στρατόπεδό του την νύχτα ενώ αποσυρόταν προς τα βουνά.(Leake,τόμ.ΙΙΙ,σ.309)
  • Λόγω των φρουρών και της δύναμης του συνόρου, το βασίλειο εδώ δεν ήταν τόσο επιρρεπές σε εισβολές όσο ήταν στην πλευρά του Σκούπι που ήλεγχε την είσοδο από την Δαρδανία στις πεδιάδες του Άνω Αξιού, μέρος το οποίο ελεγχόταν γενικώς από τους Δαρδάνους και τους έδινε σπουδαίες δυνατότητες άμυνας έναντι της Μακεδονίας.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.321)
  • Οι Στόβοι ήταν ρωμαϊκή αποικία και municipium (Tab. Peutinger Segm. v.) και κατά συνέπεια η πρωτεύουσα, εκείνα τα χρόνια, του βορειοδυτικού τμήματος της Μακεδονίας. Ήδη από τα χρόνια των Μακεδόνων βασιλέων φαίνεται πως είχε κάποια σημασία μολονότι έχασε πολύ από την αίγλη της με τις επιδρομές των Δαρδάνων. Για αυτόν τον λόγο ο Φίλιππος σκόπευε να ιδρύσει μια νέα πόλη, δίπλα στούς Στόβους, σε ανάμνηση μιας νίκης του εναντίον των ταραχοποιών γειτόνων, την οποία σκόπευε να ονομάσει Περσίδα (Perseis), προς τιμήν του γιού του. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 440 – 441)
  • Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση, στους Στόβους αποθηκευόταν το αλάτι για τη προμήθεια των Δαρδάνων, το μονοπώλιο του οποίου είχε η τρίτη Μακεδονία (Liv. l. 33, c. 19 ; l. 39, c. 53 ; l. 45, c. 29). (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 441)
  • Από μια σύγκριση μεταξύ Αππιανού και Στράβωνα, καθώς και από ένα περιστατικό στη ζωή του Μ. Αλέξανδρου, στο οποίο πριν αναφέρθηκα, είναι εμφανές ότι οι Αυταριάτες συνόρευαν στα ανατολικά με τους Αγριάνες και τους Μπεσσούς, στα νότια με τους Μαιδούς και τους Δάρδανες και στις άλλες κατευθύνσεις με τους Αρδιαίους και τους Σκορδίσκους. Πάνω απ’όλα είναι σύμφωνο με την ιστορία, και τη γενική τοπογραφία των περιοχών, στα βόρεια της Μακεδονίας, να συμπεράνουμε ότι η Παιονία περιλάμβανε όλες τις κεντρικές και πιο γόνιμες περιοχές της πιο εκτενούς Παιονίας, και ότι είναι τοποθετημένη πάνω από τα στενά του Αξιού και καταλαμβάνει τις περιοχές κοντά στον ποταμό με εξαίρεση τις πηγές του Εριγώνα που συνενώνονται με την Άνω Μακεδονία. Η Βυλαζόρα, παρότι περιγράφεται από τον Πολύβιο ως η πρωτεύουσα της Παιονίας, δεν ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου, λόγω της στενότητας χώρου και της εγγύτητας με τους Δάρδανες. Η βασιλική κατοικία, όπως μαθαίνουμε από τον Πολύαινο, βρισκόταν στον ποταμό Άστυκο, ή Βράβνιτζα, ή ποτάμι του Ιστίμπ, που δίπλα στον Εριγώνα, και είναι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Αξιού. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.464)
  • Η Μεδίκα έτσι λοιπόν τοποθετείται εκέι,σύμφωνα με την παρατήρηση του Στράβωνα ότι οι Μαιδοί συνόρευαν ανατολικά με τους Θουνάτες της Δαρδανίας, καθώς οι Δάρδανοι εκτείνονταν μέχρι τα Σκόπια, και υποθέτουμε ότι οι Θουνάται ήταν φυλή των Δάρδανων που κατείχαν το σύγχρονο Kατζανίκι.(Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.472-3).
  • Η τρίτη περιφέρεια περιγράφεται πολύ καθαρά να οριοθετείται από τη θάλασσα, από τον Αξιό, και από τον Πηνειό, σε τρεις μεριές, περιλαμβάνοντας τις πόλεις Πέλλα, Έδεσσα και Βέροια και να εκτείνεται βόρεια έως το όρος Βόρας, όπου τα όριά του είναι τέτοια ώστε ήταν το μόνο από τις τρεις επαρχίες που δεν ήταν σε επικοινωνία με τους βάρβαρους, οι πλησιέστεροι εκ των οποίων ήταν οι Δάρδανοι. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.485)
  • Η θέση ‘ad fines’ , η οποία στο Συνοπτικό Οδοιπορικό βρίσκεται 35 μίλια (M. P.) πέρα από την Αναύσαρα (Βυλαζόρα) στον δρόμο από το Σκούπι στους Στόβους, θα μπορούσε να υποδεικνύει ότι οι Ρωμαίοι είχαν φτιάξει εκεί τα σύνορα της Δαρδανίας και της Μακεδονίας και συνεπώς ότι είχαν αποδώσει τη Βυλαζόρα στη Δαρδανία, υποχωρώντας έτσι εν μέρει στην απαίτηση των Δαρδάνων για την εγκαθίδρυση της τετραρχίας της Μακεδονίας μετά την κατάκτηση του Αιμιλίου.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.478)